مزامیر
143:1 ای خداوند دعای من را بشنو و به دعای من گوش کن.
وفاداری مرا اجابت کن و به عدالت تو.
143:2 و با بنده خود داوری مکن، زیرا در نظر تو نخواهد بود.
انسان زنده است توجیه شود
143:3 زیرا دشمن جان من را آزار داده است. او زندگی من را به هم ریخته است
زمین؛ او مرا مانند کسانی که در تاریکی زندگی کرده اند، ساکن ساخته است
خیلی وقته مرده
143:4 پس روح من در درون من غرق شده است. قلب من در درون من است
متروک
143:5 روزهای گذشته را به یاد میu200cآورم. من در تمام کارهای تو تعمق می کنم. من فکر می کنم در
کار دستان تو
143:6 من دستان خود را به سوی تو دراز می کنم، روح من به دنبال تو تشنه است،
زمین تشنه صلاح
143:7 ای خداوند، به من بشنو، روح من ناتوان میu200cشود و چهره خود را از من پنهان مکن.
مبادا مانند کسانی باشم که در گودال فرود می آیند.
143:8 مرا در صبح محبت خود را بشنوم. زیرا من در تو
توکل: مرا به راهی که باید در آن قدم بردارم، بشناس. چون من خودم را بلند می کنم
روح به تو
143:9 ای خداوند، مرا از دست دشمنانم رهایی بخش.
143:10 به من بیاموز تا اراده خود را انجام دهم. زیرا تو خدای من هستی. روح تو نیکو است. رهبری
من به سرزمین راستی.
143:11 ای خداوند، به خاطر نام خود مرا زنده کن، به خاطر عدالت خود
روحم را از دردسر بیرون بیاور
143:12 و به رحمت خود دشمنانم را قطع کن و همه مصیبتu200cکنندگان را نابود کن.
جان من: زیرا من بنده تو هستم.
