مزامیر
132:1 خداوندا، داوود و تمام مصیبتهای او را به یاد آوری.
132:2 چگونه برای خداوند سوگند یاد کرد و برای خدای توانا یعقوب نذر کرد.
132:3 بیu200cتردید به خیمه خانه خود نمیu200cآیم و به آن بالا نمیu200cروم.
تخت خواب من؛
132:4 به چشمانم خواب نخواهم داد و پلک هایم را خواب نخواهم داد.
132:5 تا زمانی که مکانی برای خداوند بیابم، مسکنی برای خدای توانا
از یعقوب
132:6 اینک در افراته از آن شنیدیم و آن را در مزارع جنگل یافتیم.
132:7 به خیمهu200cهای او میu200cرویم و در زیر پای او عبادت میu200cکنیم.
132:8 ای خداوند، به آرامش خود برخیز. تو و تابوت قدرتت.
132:9 کاهنان تو لباس عدالت بپوشند. و اولیای تو فریاد بزنند
برای شادی
132:10 به خاطر بنده خود داود، روی مسح خود را برنگردان.
132:11 خداوند به داود به راستی سوگند یاد کرده است. از آن برنخواهد گشت; از
میوه بدن تو را بر تخت تو خواهم گذاشت.
132:12 اگر فرزندانت عهد و شهادت من را نگاه دارند، من خواهم کرد
به آنها بیاموز، فرزندانشان نیز تا ابد بر تخت تو خواهند نشست.
132:13 زیرا خداوند صهیون را برگزیده است. او آن را برای سکونت خود خواسته است.
132:14 این است آسایش من تا ابد. اینجا ساکن خواهم شد. زیرا من آن را آرزو کرده ام
132:15 روزی او را بسیار برکت خواهم داد و فقرای او را با
نان.
132:16 همچنین کاهنان او را ملبس نجات خواهم کرد و مقدسین او را خواهند پوشاند.
از خوشحالی با صدای بلند فریاد بزن
132:17 در آنجا شاخ داود را جوانه خواهم زد. چراغی برای
مال من مسح شد
132:18 دشمنان او را لباس شرمساری خواهم پوشاند، اما تاج او بر او خواهد بود.
شکوفا شدن.
