مزامیر
119:1 خوشا به حال بی آلایشان در راه که در شریعت خداوند سلوک میu200cکنند.
119:2 خوشا به حال کسانی که شهادات او را نگاه می دارند و او را با او می جویند
                                                              تمام قلب
119:3 آنها نیز هیچ گناهی نمیu200cکنند، بلکه در راه او میu200cروند.
119:4 تو به ما دستور دادهu200cای که احکام خود را به دقت نگاه داریم.
119:5 ای کاش راههای من برای حفظ فرایض تو هدایت می شد!
119:6 پس شرمنده نخواهم شد، چون به همه شما احترام بگذارم
                                                               دستورات
119:7 وقتی آموختم تو را به راستی دل ستایش خواهم کرد
                                               احکام عادلانه تو
119:8 من فرایض تو را نگاه خواهم داشت و مرا کاملاً ترک مکن.
119:9 یک جوان چگونه راه خود را پاک می کند؟ با توجه به آن
                                                           طبق قول تو
119:10 با تمام قلبم تو را طلبیده ام، ای اجازه نده که از تو سرگردان شوم.
                                                               دستورات
119:11 کلام تو را در قلب خود پنهان کرده ام تا بر تو گناه نکنم.
119:12 ای خداوند متبارک هستی، فرایض خود را به من بیاموز.
119:13 تمام احکام دهان تو را با لبان خود بیان کردم.
119:14 در راه شهادتهای تو به اندازه همه ثروتها شادی کردم.
119:15 در احکام تو تفکر خواهم کرد و به راههای تو احترام خواهم گذاشت.
119:16 از فرایض تو لذت خواهم برد و کلام تو را فراموش نخواهم کرد.
119:17 با بنده خود سخاوتمندانه رفتار کن تا زنده باشم و قول تو را نگاه دارم.
119:18 چشمان مرا بگشا تا چیزهای شگفت انگیز شریعت تو را ببینم.
119:19 من در زمین غریبم، احکام خود را از من پنهان مکن.
119:20 روح من به خاطر اشتیاقی که به قضاوت تو دارد می شکند.
                                                                      بار.
119:21 تو مغرورانی را که نفرین شدهu200cاند و از تو دور میu200cشوند سرزنش کردی.
                                                               دستورات
119:22 سرزنش و تحقیر را از من دور کن. زیرا من شهادتهای تو را نگاه داشته ام.
119:23 شاهزادگان نیز بر ضد من نشستند و سخن گفتند، اما غلام تو تفکر کرد
                                                       در قوانین تو
119:24 شهادتهای تو نیز شادی من و مشاوران من است.
119:25 جان من به خاک میu200cچسبد، مرا برحسب کلام خود زنده کن.
119:26 من راههای خود را اعلام کردم و تو مرا شنیدی. فرایض خود را به من بیاموز.
119:27 مرا راه احکام خود را درک کن و از تو نیز سخن خواهم گفت
                                             کارهای شگفت انگیز
                      119:28 جان من از سنگینی ذوب می شود
                                                                    کلمه.
119:29 دروغگویی را از من دور کن و شریعت خود را به من عطا کن.
119:30 من راه راستی را برگزیدهu200cام و احکام تو را پیش روی خود گذاشتهu200cام.
119:31 من به شهادتهای تو چسبیدهu200cام. خداوندا، مرا شرمنده مکن.
119:32 در راه احکام تو خواهم رفت، هنگامی که مرا بزرگ خواهی کرد
                                                                      قلب.
119:33 ای خداوند، راه فرایض خود را به من بیاموز. و من آن را برای
                                                                  پایان.
119:34 مرا درک کن و شریعت تو را نگاه خواهم داشت. بله، آن را رعایت خواهم کرد
                                                       با تمام قلبم
119:35 مرا در راه اوامر خود قرار ده. زیرا من از آن لذت می برم.
119:36 دل من را به شهادات خود متمایل کن، نه به طمع.
119:37 چشمانم را از دیدن باطل برگردان. و مرا در خودت زنده کن
                                                                    مسیر.
119:38 کلام خود را به بنده خود که به ترس تو پایبند است، ثابت کن.
119:39 سرزنش من را که از آن می ترسم دور کن زیرا که داوری تو نیکو است.
119:40 اینک، من مشتاق احکام تو هستم، مرا در خود زنده کن
                                                                   عدالت
119:41 ای خداوند، رستگاری تو نیز بر من وارد شود.
                                                             به قول تو
119:42 پس من باید به کسی که مرا سرزنش می کند پاسخ دهم زیرا من اعتماد دارم.
                                                             به قول تو
119:43 و کلام راست را کاملاً از دهان من نگیرید. چون امید داشته ام
                                                  در قضاوت های تو
119:44 پس شریعت تو را تا ابدالاباد حفظ خواهم کرد.
119:45 و من در آزادی راه خواهم رفت، زیرا که دستورات تو را می جویم.
119:46 از شهادتهای تو نیز در حضور پادشاهان سخن خواهم گفت و نخواهم بود
                                                                شرمنده.
119:47 و از احکام تو که دوست داشتهu200cام لذت خواهم برد.
119:48 دستهایم را نیز به سوی احکام تو که دوست داشتهu200cام، بلند خواهم کرد.
                          و در فرایض تو تأمل خواهم کرد.
119:49 کلامی را به بنده خود که مرا بر آن واداشتی به خاطر بیاور
                                                                    امید.
119:50 این تسلی من در مصیبت من است، زیرا کلام تو مرا زنده کرده است.
119:51 مغروران مرا بسیار مورد تمسخر قرار دادهu200cاند، اما من از آن منصرف نشدهu200cام
                                                              قانون تو
119:52 ای خداوند، احکام قدیم تو را به یاد آوردم. و به خودم آرامش داده ام
119:53 به خاطر شریران که تو را ترک میu200cکنند، وحشت مرا فراگرفته است
                                                                   قانون
119:54 فرایض تو سرودهای من در خانه زیارت من بوده است.
119:55 ای خداوند نام تو را در شب به یاد آوردم و شریعت تو را نگاه داشتم.
119:56 این را داشتم، زیرا دستورات تو را نگاه داشتم.
119:57 ای خداوند، تو سهم من هستی، گفتم که کلام تو را حفظ خواهم کرد.
119:58 من با تمام قلبم از تو درخواست کردم، بر من رحم کن
                                                           طبق قول تو
119:59 در راههای خود فکر کردم و پاهایم را به شهادتات تو چرخاندم.
119:60 من عجله کردم و در انجام احکام تو تأخیر نکردم.
119:61 گروههای شریران مرا دزدیدند، اما من تو را فراموش نکردم.
                                                                   قانون
119:62 در نیمه شب برخواهم خاست تا به خاطر تو از تو سپاسگزاری کنم
                                             قضاوت های عادلانه
119:63 من همنشین همه کسانی هستم که از تو میu200cترسند و از تو محافظت میu200cکنند
                                                                   احکام
119:64 ای خداوند، زمین از رحمت تو پر است. فرایض خود را به من بیاموز.
119:65 ای خداوند، برحسب کلام خود با بنده خود خوب رفتار کردی.
119:66 به من داوری نیکو و دانش بیاموز زیرا که به تو ایمان آوردم
                                                               دستورات
119:67 قبل از اینکه مصیبت بخورم گمراه شدم، اما اکنون به قول تو نگاه دارم.
119:68 تو خوب هستی و نیکی می کنی. فرایض خود را به من بیاموز.
119:69 مغروران بر من دروغ گفته اند، اما من دستورات تو را نگاه خواهم داشت.
                                                       با تمام قلبم
119:70 دلشان مانند روغن چاق است. اما من از شریعت تو لذت می برم.
119:71 برای من خوب است که گرفتار شده ام. تا بتوانم تو را یاد بگیرم
                                                             اساسنامه
119:72 قانون دهان تو برای من از هزاران طلا بهتر است
                                                               نقره اي.
119:73 دستهای تو مرا آفریده و به من شکل داده است، مرا درک کن که من
                          ممکن است احکام تو را بیاموزد
119:74 آنان که از تو می ترسند، از دیدن من خوشحال می شوند. چون امید داشته ام
                                                             به قول تو
119:75 ای خداوند می دانم که احکام تو درست است و تو در
                               وفاداری مرا آزار داده است
119:76 از تو می خواهم که مهربانی تو برای آسایش من باشد.
                                            کلام تو به بنده ات.
119:77 رحمت تو بر من بیاید تا زنده بمانم زیرا شریعت تو من است.
                                                           لذت بسیار.
119:78 مغرور شرمنده باشند. زیرا آنها با من رفتار انحرافی داشتند
         علت: اما من در احکام تو تفکر خواهم کرد.
119:79 کسانی که از تو می ترسند به من روی آورند و آنان که تو را می شناسند
                                                              شهادت ها
119:80 دل من در فرایض تو سالم باشد. که خجالت نکشم
119:81 جان من برای نجات تو بیهوش می شود، اما به کلام تو امیدوار هستم.
119:82 چشمانم از کلام تو ناامید میu200cشود و میu200cگویم: کی به من دلداری میu200cدهی؟
119:83 زیرا من مانند بطری در دود شده ام. با این حال تو را فراموش نمی کنم
                                                             اساسنامه
119:84 روزهای بنده تو چند است؟ در چه زمانی قضاوت خواهی کرد
                               آنها که به من جفا می کنند؟
119:85 مغروران برای من گودالهایی حفر کرده اند که از شریعت تو پیروی نمی کند.
                  119:86 تمام اوامر تو وفادار است. کمک
                                                                    تو من
119:87 نزدیک بود مرا بر روی زمین هلاک کنند. اما من دستورات تو را رها نکردم.
119:88 مرا پس از محبت خود زنده کن. پس من شهادت را حفظ خواهم کرد
                                                                دهان تو
119:89 ای خداوند، کلام تو تا ابد در آسمان مستقر است.
                 119:90 وفاداری تو برای همه نسلها است
                                                 زمین، و می ماند.
119:91 آنها امروز مطابق احکام تو هستند زیرا همه از تو هستند
                                                          خدمتکاران.
119:92 اگر شریعت تو لذت من نبود، باید در شریعت خود هلاک می شدم
                                                                   مصیبت
119:93 هرگز احکام تو را فراموش نخواهم کرد، زیرا با آنها مرا زنده کردی.
119:94 من از آن تو هستم، مرا نجات ده. زیرا من به دنبال احکام تو بوده ام.
119:95 شریران منتظرند تا من را هلاک کنم، اما من تو را در نظر خواهم گرفت
                                                              شهادت ها
119:96 من پایان هر کمال را دیدم، اما فرمان تو بسیار است
                                                                 گسترده
119:97 ای من چقدر شریعت تو را دوست دارم! تمام روز مدیتیشن من است.
119:98 تو به وسيله احكام خود مرا از دشمنانم داناترتر ساختي
                                     آنها همیشه با من هستند
119:99 من از همه معلمان خود داناتر هستم، زیرا شهادتهای تو چنین است
                                                          مدیتیشن من
119:100 من از پیشینیان بیشتر می فهمم، زیرا دستورات تو را نگاه می دارم.
119:101 پاهایم را از هر راه بدی باز داشته ام تا تو را حفظ کنم.
                                                                    کلمه.
119:102 من از احکام تو عدول نکردهu200cام، زیرا تو به من تعلیم دادهu200cای.
119:103 چقدر سخنان تو برای من شیرین است! آری برای من شیرین تر از عسل
                                                                    دهان!
119:104 به وسيله احكام تو فهم ميu200cكنم، پس از هر باطل متنفرم
                                                                    مسیر.
119:105 کلام تو چراغی است برای پای من و نوری برای راه من.
119:106 سوگند خوردهu200cام و آن را به جا میu200cآورم که پارسای تو را حفظ کنم.
                                                              قضاوت ها
119:107 من بسیار مصیبت زدهu200cام. ای خداوند، برحسب کلام خود مرا زنده کن.
119:108 ای خداوند، هدایای آزادانه دهان من را بپذیر، و
                                احکام خود را به من بیاموز
119:109 جان من پیوسته در دست من است، اما شریعت تو را فراموش نمیu200cکنم.
119:110 شریران برای من دام انداختهu200cاند، اما من از دستورات تو گمراه نشدم.
119:111 شهادتهای تو را به میراث تا ابد گرفتم زیرا که آنها هستند
                                                         شادی قلب من
119:112 قلبم را متمایل کرده ام که همیشه فرایض تو را انجام دهم، حتی برای
                                                                  پایان.
119:113 از افکار بیهوده متنفرم، اما شریعت تو را دوست دارم.
119:114 تو مخفیگاه و سپر منی. به قول تو امید دارم.
119:115 ای بدکاران از من دور شوید زیرا که اوامر خود را نگاه خواهم داشت.
                                                                خداوند.
119:116 مرا برحسب کلام خود حمایت کن تا زنده بمانم و نگذار که باشم
                                                      شرمنده امیدم
119:117 مرا نگه دار تا در امان باشم و به تو احترام بگذارم.
                                            قانون به طور مداوم
119:118 تو همه کسانی را که از فرایض خود منحرف میu200cشوند زیر پا گذاشتهu200cای.
                                                     فریب دروغ است
119:119 تو همه شریران زمین را مانند تفاله دور می کنی.
                                   شهادت هایت را دوست دارم
119:120 بدن من از ترس تو می لرزد. و من از قضاوت تو می ترسم.
119:121 من قضاوت و انصاف را انجام دادم. مرا به ستمگرانم واگذار مکن.
119:122 برای بنده خود به خوبی ضامن باش، مبادا متکبران به من ظلم کنند.
119:123 چشمانم برای نجات تو و کلام عدالت تو ضعیف میu200cشود.
119:124 با بنده خود مطابق رحمت خود رفتار کن و خودت را به من بیاموز
                                                             اساسنامه
119:125 من بنده تو هستم. مرا درک کن تا تو را بشناسم
                                                              شهادت ها
119:126 ای خداوند وقت آن است که تو کار کنی، زیرا شریعت تو را باطل کرده اند.
119:127 بنابراین من اوامر تو را بیش از طلا دوست دارم. بله، بالاتر از طلای خوب.
119:128 بنابراین من همه احکام تو را در مورد همه چیز درست میu200cدانم.
                              و از هر راه نادرستی متنفرم
119:129 شهادتu200cهای تو شگفتu200cانگیز است، بنابراین جان من آنها را حفظ میu200cکند.
119:130 ورود کلام تو نور می دهد. آن را درک می کند
                                                                    ساده.
119:131 دهانم را گشودم و نفس نفس زدم، زیرا مشتاق احکام تو بودم.
119:132 به من نگاه کن و به من رحم کن، همانطور که میu200cکنی.
                         کسانی که نام تو را دوست دارند
119:133 گامهای مرا در کلام خود مرتب کن و مبادا هیچ گناهی بر آن تسلط یابد.
                                                                         من
119:134 مرا از ظلم و ستم انسان رهایی بخش، پس احکام تو را نگاه خواهم داشت.
119:135 صورت خود را بر بنده خود بدرخش. و احکام خود را به من بیاموز.
119:136 نهرهای آب از چشمانم جاری میu200cشوند، زیرا شریعت تو را نگاه نمیu200cدارند.
119:137 ای خداوند تو عادل هستی و احکام تو درست است.
119:138 شهادات تو که امر فرمودی درست و بسیار است.
                                                             با ایمان.
119:139 غیرت من مرا هلاک کرده است، زیرا دشمنانم سخنان تو را فراموش کرده اند.
119:140 کلام تو بسیار پاک است، پس بنده تو آن را دوست دارد.
119:141 من کوچک و حقیر هستم، اما احکام تو را فراموش نمیu200cکنم.
      119:142 عدالت تو عدالتی ابدی است و شریعت تو
                                                                  حقیقت.
119:143 مصیبت و اندوه مرا فراگرفته است، اما احکام تو از من است
                                                          لذت می برد.
119:144 عدالت شهادات تو جاودانه است، به من بده
                           درک کنم و من زندگی خواهم کرد
119:145 با تمام قلبم گریه کردم. ای خداوند به من بشنو، فرایض تو را نگاه خواهم داشت.
119:146 نزد تو فریاد زدم. مرا نجات ده، و من شهادتهای تو را نگاه خواهم داشت.
119:147 جلوی طلوع صبح را گرفتم و فریاد زدم: به کلام تو امیدوار بودم.
119:148 چشمانم شبu200cبانی را باز میu200cدارد تا در کلام تو فکر کنم.
119:149 صدای مرا برحسب محبت خود بشنو: ای خداوند، مرا زنده کن.
                                                       طبق قضاوت تو
              119:150 آنها به شریعت تو نزدیک می شوند.
119:151 ای خداوند تو نزدیک هستی. و تمام احکام تو راست است.
119:152 در مورد شهادتهای تو، از قدیم می دانستم که تو پایه گذاری کرده ای.
                                            آنها را برای همیشه
119:153 به مصیبت من توجه کن و مرا رهایی بخش، زیرا که شریعت تو را فراموش نمی کنم.
119:154 از من دفاع کن و مرا رهایی بخش، مرا برحسب کلام خود زنده کن.
119:155 نجات از شریر دور است، زیرا آنها فرایض تو را نمی جویند.
119:156 ای خداوند رحمت تو عظیم است. مرا برحسب خود زنده کن
                                                              قضاوت ها
119:157 جفاگران و دشمنان من بسیارند. با این حال من از تو سرپیچی نمی کنم
                                                              شهادت ها
119:158 تجاوزکاران را دیدم و اندوهگین شدم. زیرا آنها تو را حفظ نکردند
                                                                    کلمه.
119:159 بنگر که چگونه احکام تو را دوست دارم، ای خداوند، مرا به حسب خود زنده کن.
                                                     عاشق مهربانی.
119:160 کلام تو از ابتدا صادق است و هر یک از صالحان تو
                                 قضاوت ها تا ابد پابرجاست
119:161 شاهزادگان بی دلیل به من جفا کردند، اما قلب من در هیبت ایستاده است.
                                                             از حرف تو
119:162 از کلام تو شادمانم، مانند کسی که غنیمتی بزرگ می یابد.
119:163 از دروغ متنفرم و بیزارم، اما شریعت تو را دوست دارم.
119:164 روزی هفت بار تو را به خاطر احکام عادلانه تو ستایش می کنم.
119:165 برای کسانی که شریعت تو را دوست میu200cدارند، سلامتی بزرگ دارند و هیچ چیز آنها را آزار نخواهد داد.
119:166 خداوندا، من به نجات تو امیدوار بودم و احکام تو را انجام دادم.
119:167 جان من شهادتهای تو را نگاه داشته است. و من آنها را بی نهایت دوست دارم
119:168 دستورات و شهادات تو را نگاه داشتم، زیرا همه راههای من پیش است.
                                                                         تو
119:169 ای خداوند، فریاد من به حضورت نزدیک شود، مرا درک کن
                                                           طبق قول تو
119:170 دعای من به حضور تو برسد، مرا بر اساس کلام خود رهایی بخش.
119:171 هنگامی که فرایض خود را به من بیاموزی، لبهای من ستایش خواهد کرد.
119:172 زبان من از کلام تو سخن خواهد گفت، زیرا همه اوامر تو هستند
                                                                   عدالت
119:173 بگذار دستت به من کمک کند. زیرا من احکام تو را برگزیده ام.
119:174 ای خداوند، آرزوی نجات تو را دارم. و شریعت تو لذت من است.
119:175 جان من زنده باد و تو را ستایش خواهد کرد. و اجازه دهید قضاوت شما کمک کند
                                                                         من
119:176 من مانند گوسفند گمراه گمراه شدهu200cام. به دنبال بنده خود باش برای من نیست
                                        فرامینت را فراموش کن