مزامیر
116:1 من خداوند را دوست دارم، زیرا او صدای من و دعاهای من را شنید.
116:2 چون او گوش خود را به من متمایل کرده است، پس او را خواهم خواند
تا وقتی زنده ام.
116:3 غم و اندوه مرگ مرا احاطه کرد و دردهای جهنم بر من دامن زد.
من: گرفتاری و اندوه یافتم.
116:4 سپس نام خداوند را خواندم. ای خداوند، از تو خواهش می کنم که نجات بده
روح من.
116:5 خداوند بخشنده و عادل است. آری، خدای ما مهربان است.
116:6 خداوند افراد ساده را حفظ می کند.
116:7 ای جان من به آرامش خود بازگرد. زیرا خداوند سخاوتمندانه کرده است
با تو
116:8 زیرا جان مرا از مرگ و چشمانم را از اشک و چشمان مرا از اشک رهایی بخشیدی.
پا از افتادن
116:9 به حضور خداوند در زمین زندگان راه خواهم رفت.
116:10 من ایمان آوردم، بنابراین گفتم: بسیار مصیبت زده شدم.
116:11 من در عجله خود گفتم: همه مردم دروغگو هستند.
116:12 چه چیزی را به خداوند به خاطر همه منافعی که به من می رساند؟
116:13 جام نجات را خواهم گرفت و نام خداوند را خواهم خواند.
116:14 اکنون در حضور تمامی قوم او نذرهای خود را به خداوند ادا خواهم کرد.
116:15 مرگ قدیسانش در نظر خداوند گرانبهاست.
116:16 ای خداوند، براستی من بنده تو هستم. من بنده تو و پسر تو هستم
کنیز: تو بندهای مرا باز کردی.
116:17 قربانی شکرگزاری را برای تو تقدیم خواهم کرد و دعا خواهم کرد.
نام خداوند.
116:18 عهد خود را به خداوند در حضور تمامی قوم او ادا خواهم کرد.
116:19 در صحنu200cهای خانه خداوند، در میان تو، ای اورشلیم.
خداوند را ستایش کنید.
