مزامیر
104:1 ای جان من خداوند را برکت بده. ای خداوند، خدای من، تو بسیار بزرگی. تو هستی
ملبس به عزت و عظمت.
104:2 که خود را به نور میu200cپوشاند، چون جامهu200cای
بهشت مثل پرده:
104:3 که تیرهای اتاقu200cهای خود را در آب میu200cگذارد.
ارابه خود را ابر می کند: که بر بال های باد راه می رود.
104:4 که فرشتگان خود را روح میu200cسازد. وزرای او آتشی شعله ور:
104:5 که پایهu200cهای زمین را بنا نهاد تا از بین نرود
همیشه.
104:6 آن را با اعماق پوشاندهu200cای مانند جامهu200cای. آبها ایستادهu200cاند
بالای کوه ها
104:7 از سرزنش تو گریختند. با صدای رعد تو به سرعت دور شدند.
104:8 از کوهها بالا می روند. از دره ها به سمت آن مکان پایین می روند
که تو برای آنها بنا نهادی.
104:9 حدی قرار دادی که از آن عبور نکنند. که آنها نمی چرخند
دوباره برای پوشاندن زمین
104:10 او چشمهu200cها را به درهu200cها میu200cفرستد که در میان تپهu200cها جاری است.
104:11 به همه جانوران صحرا میu200cنوشند و الاغu200cهای وحشی آنها را خاموش میu200cکنند
تشنگی
104:12 توسط آنها پرندگان آسمان ساکن خواهند شد که آواز می خوانند
در میان شاخه ها
104:13 او تپهu200cها را از حجرهu200cهای خود سیراب میu200cکند، و زمین راضی است.
ثمره کارهایت
104:14 علف را برای گاوها و سبزی را برای خدمت میu200cروید.
انسان: تا از زمین غذا بیرون بیاورد.
104:15 و شرابی که دل انسان را شاد میu200cکند و روغنی که چهره او را میu200cسازد
درخشش و نانی که قلب انسان را تقویت می کند.
104:16 درختان خداوند پر از شیره است. سروهای لبنان که او
کاشته است؛
104:17 جایی که پرندگان لانه می سازند: لک لک، صنوبر
خانه او.
104:18 تپهu200cهای بلند پناه بزهای وحشی است. و سنگ ها برای
مخروط ها
104:19 او ماه را برای فصول تعیین کرد: خورشید غروب او را میu200cداند.
104:20 تو تاریکی میu200cکنی و شب میu200cشود، که در آن همه جانوران
جنگل می خزید
104:21 شیرهای جوان به دنبال طعمه خود غرش می کنند و گوشت خود را از خدا می خواهند.
104:22 خورشید طلوع میu200cکند، آنها خود را جمع میu200cکنند و در آنجا میu200cخوابانند
لانه های آنها
104:23 انسان برای کار و کار خود تا شام بیرون میu200cرود.
104:24 ای خداوند، اعمال تو چقدر زیاد است! همه آنها را به حکمت آفریدی:
زمین پر از ثروت توست.
104:25 همینطور است این دریای بزرگ و وسیع که در آن چیزهای بی شماری خزنده است.
هم جانوران کوچک و هم بزرگ
104:26 کشتیu200cها به آنجا میu200cروند، آن لویاتان وجود دارد که تو او را برای بازی درآوردهu200cای.
در آن
104:27 همه اینها منتظر تو هستند. تا گوشتشان را به موقع به آنها بدهی
فصل
104:28 که به آنها می دهی جمع می کنند. تو دستت را باز می کنی،
پر از خوبی
104:29 تو روی خود را پنهان میu200cکنی، آنها مضطرب میu200cشوند و نفسشان را میu200cگیری.
می میرند و به خاک خود باز می گردند.
104:30 تو روح خود را می فرستی، آنها آفریده می شوند و تو روح خود را تازه می کنی.
صورت زمین
104:31 جلال خداوند تا ابدالاباد خواهد بود و خداوند در شادی خواهد بود.
کارهای او.
104:32 او به زمین می نگرد و می لرزد و تپه ها را لمس می کند و
آنها سیگار می کشند
104:33 تا زمانی که زنده هستم برای خداوند خواهم خواند.
خدایا تا زمانی که وجودم را دارم.
104:34 تفکر من در مورد او شیرین خواهد بود. در خداوند شادمان خواهم شد.
104:35 گناهکاران از زمین نابود شوند و شریران نابود شوند.
بیشتر. ای جان من خداوند را برکت بده. خداوند را ستایش کنید.
