مزامیر
97:1 خداوند سلطنت می کند. بگذار زمین شاد شود بگذار انبوه جزایر باشد
از آن خوشحالم
97:2 ابرها و تاریکی دور او هستند، عدالت و داوری
سکونت تاج و تخت او
97:3 آتشی از پیشاپیش او میu200cرود و دشمنانش را در اطراف میu200cسوزاند.
97:4 صاعقهu200cهای او جهان را روشن کرد: زمین دید و لرزید.
97:5 تپهu200cها در حضور خداوند در حضور خداوند مانند موم ذوب شدند
از پروردگار تمام زمین.
97:6 آسمان عدالت او را اعلام میu200cکند و همه قوم جلال او را میu200cبینند.
97:7 شرمنده باشند تمام کسانی که بتهای تراشیده را خدمت می کنند و به خود می بالند
از بتها: ای خدایان، او را بپرستید.
97:8 صهیون شنید و خوشحال شد. و دختران یهودا از آن شادی کردند
احکام تو ای خداوند.
97:9 زیرا تو، ای خداوند، از تمام زمین بلندی، تو بسیار برتری
همه خدایان
97:10 ای کسانی که خداوند را دوست دارید، از شر متنفر باشید. او جان مقدسین خود را حفظ می کند.
او آنها را از دست شریران نجات می دهد.
97:11 نور برای عادلان کاشته می شود و شادمانی برای راست دل.
97:12 ای عادلان در خداوند شادی کنید. و به یاد او شکر کن
قداست او
