• بازگشت


• صفحه اصلی سایت

                                                                 مزامیر
79:1 ای خدا، امتها به میراث تو آمدهu200cاند. معبد مقدس تو دارد
آنها نجس کردند; اورشلیم را بر روی تپه ها گذاشته اند.
            79:2 اجساد بندگانت را به گوشت داده اند
     پرندگان آسمان، گوشت قدیسان تو برای وحوش
                                                                    زمین.
79:3 خون ایشان را مانند آب در اطراف اورشلیم ریختهu200cاند. و آنجا
                            کسی نبود که آنها را دفن کند.
79:4 ما برای همسایگان خود مایه سرزنش و برای آنها مایه تمسخر و تمسخر هستیم.
                                              که اطراف ما هستند
79:5 تا کی، خداوند؟ آیا برای همیشه عصبانی می شوی؟ آیا حسادت شما می سوزد
                                                              مثل آتش؟
79:6 خشم خود را بر امتu200cهایی که تو را نمیu200cشناختند بریز و بر آنها
         پادشاهی هایی که نام تو را نخوانده اند.
79:7 زیرا یعقوب را بلعیده و مسکن او را ویران کردهu200cاند.
              79:8 گناهان پیشین ما را به خاطر نیاور
به سرعت از ما جلوگیری کن، زیرا ما بسیار پست شده ایم.
79:9 ای خدای نجات ما، برای جلال نام خود، ما را یاری کن و رهایی بخش
ما را، و به خاطر نام خود گناهان ما را پاک کن.
79:10 چرا امتها باید بگویند خدای آنها کجاست؟ بگذار او شناخته شود
     با انتقام خون تو در میان امت ها در نزد ما
                                  بندگانی که ریخته می شود.
                79:11 آه زندانی پیش تو بیاید. بر اساس
عظمت قدرت خود را نگهدار کسانی که به مرگ منصوب شده اند.
79:12 و به همسایگان خود هفت برابر در آغوششان بدهیم
 خواری که با آن تو را سرزنش کردند ای خداوند.
79:13 پس ما قوم تو و گوسفندان مرتع تو را شکر خواهیم کرد
همیشه: ما ستایش تو را به همه نسل ها نشان خواهیم داد.