مزامیر
77:1 با صدای خود نزد خدا و با صدای خود نزد خدا فریاد زدم. و او داد
به من گوش کن
77:2 در روز مصیبت خود خداوند را طلبیدم، زخم من در شب جاری شد.
و متوقف نشد: روح من از تسلی دادن خودداری کرد.
77:3 خدا را به یاد آوردم و مضطرب شدم
غرق شده صلاح
77:4 چشمانم را بیدار نگه میu200cداری، چنان مضطرب هستم که نمیu200cتوانم صحبت کنم.
77:5 من ایام قدیم، سالهای دوران باستان را در نظر گرفته ام.
77:6 در شب آواز خود را به یاد می آورم: با آهنگ خود ارتباط برقرار می کنم
قلب: و روح من جستu200cوجو کرد.
77:7 آیا خداوند برای همیشه طرد خواهد کرد؟ و آیا او دیگر مطلوب نخواهد بود؟
77:8 آیا رحمت او برای همیشه از بین رفته است؟ آیا وعده او برای همیشه شکست می خورد؟
77:9 آیا خدا رحمت را فراموش کرده است؟ او در خشم عاطفه خود را خاموش کرده است
رحمت؟ صلاح
77:10 و من گفتم: این بیماری من است، اما سالهای آن را به یاد خواهم آورد
دست راست حق تعالی
77:11 من اعمال خداوند را به یاد خواهم آورد و تو را به یاد خواهم آورد
شگفتی های قدیم
77:12 در تمام کارهای تو نیز تأمل خواهم کرد و از اعمال تو سخن خواهم گفت.
77:13 ای خدا، راه تو در قدس است. خدای بزرگ کیست که خدای ما؟
77:14 تو خدایی هستی که معجزه میu200cکنی، تو قدرت خود را اعلام کردهu200cای
در میان مردم
77:15 تو با بازوی خود قوم خود را فدیه دادی، پسران یعقوب و
جوزف صلاح
77:16 ای خدا آبها تو را دیدند، آبها تو را دیدند. ترسیدند:
اعماق نیز آشفته بود.
77:17 ابرها آب ریختند، آسمان صدایی را منتشر کرد، تیرهای تو
به خارج از کشور نیز رفت
77:18 صدای رعد تو در آسمان بود
جهان: زمین لرزید و لرزید.
77:19 راه تو در دریا است و راه تو در آبهای عظیم و تو
قدم ها معلوم نیست
77:20 تو قوم خود را مانند گله به دست موسی و هارون رهبری کردی.
