مزامیر
60:1 ای خدا، تو ما را بیرون انداختی، ما را پراکنده کردی، تو بودی
ناراضی؛ ای دوباره خودت را به سوی ما باز کن
60:2 زمین را می لرزاندی. تو آن را شکستی: شفا بده
نقض آن؛ زیرا می لرزد
60:3 تو به قوم خود چیزهای سخت نشان دادی و ما را به نوشیدن آن واداشتی
شراب حیرت
60:4 به آنانی که از تو میu200cترسند، پرچمی دادهu200cای، شاید باشد
به دلیل حقیقت نمایش داده می شود. صلاح
60:5 تا محبوب تو رهایی یابد. با دست راستت نجات بده و بشنو
من
60:6 خدا در قدوسیت خود سخن گفته است. من شاد خواهم شد، شکیم را تقسیم خواهم کرد،
و از دره سوکوت دیدن کنید.
60:7 جلعاد از آن من است و منسی از آن من است. افرایم نیز قدرت است
سر من؛ یهودا قانونگذار من است.
60:8 موآب ظرف شستشوی من است. بر ادوم نعل خود را بیرون خواهم آورد: فلسطین،
به خاطر من پیروز شو
60:9 چه کسی مرا به شهر قوی خواهد آورد؟ چه کسی مرا به ادوم خواهد برد؟
60:10 ای خدا، آیا تو که ما را بیرون انداختی، نمیu200cخواهی؟ و تو ای خدا که
با ارتش ما بیرون نرفتی؟
60:11 ما را از مصیبت یاری فرما زیرا یاری انسان بیهوده است.
60:12 به وسیله خدا شجاعت خواهیم کرد زیرا او است که زیر پا می گذارد
دشمنان ما
