مزامیر
56:1 ای خدا بر من رحم کن زیرا انسان می خواهد مرا ببلعد. او مبارزه می کند
                                     هر روز به من ظلم می کند
56:2 دشمنانم هر روز مرا می بلعند، زیرا آنها بسیارند که می جنگند
                                          در برابر من ای اعلی.
      56:3 هر وقت بترسم، به تو اعتماد خواهم کرد.
56:4 کلام او را بر خدا ستایش خواهم کرد و بر خدا توکل کرده ام. من نمی خواهم
                                  بترس که جسم با من چه کند.
56:5 آنها هر روز سخنان من را نادیده می گیرند و همه افکارشان به خاطر من علیه من است
                                                                         بد
56:6 خود را جمع میu200cکنند، خود را پنهان میu200cکنند، من را نشانه میu200cگیرند
             قدم ها، زمانی که منتظر روح من هستند.
56:7 آیا آنها با گناه فرار می کنند؟ در خشم خود مردم را افکنده، ای
                                                                خداوند.
56:8 تو به سرگردانی های من می گویی: اشک های مرا در بطری خود بریز.
                                              در کتاب شما نیست؟
56:9 هنگامی که به تو فریاد بزنم، دشمنانم روی خواهند آورد.
                                         زیرا خدا برای من است
56:10 در خدا کلام او را ستایش خواهم کرد و در خداوند کلام او را ستایش خواهم کرد.
56:11 بر خدا توکل کردهu200cام و از آنچه انسان میu200cتواند انجام دهد نمیu200cترسم
                                                                         من
56:12 ای خدا، نذر تو بر من است. تو را ستایش خواهم کرد.
56:13 زیرا جان من را از مرگ نجات دادی و مرا نجات نخواهی داد
پاها از افتادن، تا در نور خدا در پیشگاه خدا راه بروم
                                                        زندگي كردن؟