مزامیر 56:1 ای خدا بر من رحم کن زیرا انسان می خواهد مرا ببلعد. او مبارزه می کند هر روز به من ظلم می کند 56:2 دشمنانم هر روز مرا می بلعند، زیرا آنها بسیارند که می جنگند در برابر من ای اعلی. 56:3 هر وقت بترسم، به تو اعتماد خواهم کرد. 56:4 کلام او را بر خدا ستایش خواهم کرد و بر خدا توکل کرده ام. من نمی خواهم بترس که جسم با من چه کند. 56:5 آنها هر روز سخنان من را نادیده می گیرند و همه افکارشان به خاطر من علیه من است بد 56:6 خود را جمع میu200cکنند، خود را پنهان میu200cکنند، من را نشانه میu200cگیرند قدم ها، زمانی که منتظر روح من هستند. 56:7 آیا آنها با گناه فرار می کنند؟ در خشم خود مردم را افکنده، ای خداوند. 56:8 تو به سرگردانی های من می گویی: اشک های مرا در بطری خود بریز. در کتاب شما نیست؟ 56:9 هنگامی که به تو فریاد بزنم، دشمنانم روی خواهند آورد. زیرا خدا برای من است 56:10 در خدا کلام او را ستایش خواهم کرد و در خداوند کلام او را ستایش خواهم کرد. 56:11 بر خدا توکل کردهu200cام و از آنچه انسان میu200cتواند انجام دهد نمیu200cترسم من 56:12 ای خدا، نذر تو بر من است. تو را ستایش خواهم کرد. 56:13 زیرا جان من را از مرگ نجات دادی و مرا نجات نخواهی داد پاها از افتادن، تا در نور خدا در پیشگاه خدا راه بروم زندگي كردن؟