مزامیر
49:1 ای مردم این را بشنوید. ای همه ساکنان جهان گوش فرا دهید:
          49:2 هر دو پست و بلند، غنی و فقیر، با هم.
49:3 دهان من از حکمت سخن خواهد گفت. و مراقبه قلب من خواهد بود
                                                                  از درک
       49:4 گوش خود را به مَثَلی متمایل میu200cکنم
                                                                       چنگ
49:5 پس باید در روزهای بدی که گناه من است، بترسم
                      پاشنه ها مرا احاطه خواهند کرد؟
49:6 آنانی که به مال خود اعتماد میu200cکنند و در کثرت خود را میu200cبالند
                                                     از ثروت آنها؛
49:7 هیچ یک از آنها به هیچ وجه نمی تواند برادر خود را بازخرید کند، و نه به خدا یک
                                                        دیه برای او:
49:8 (زیرا فدیه روح آنها گرانبها است و برای همیشه متوقف می شود.)
                 49:9 تا ابد زنده بماند و فساد نبیند.
49:10 زیرا می بیند که عاقل می میرند، احمق و سفاک نیز
    هلاک شوند و مال خود را به دیگران بسپارند.
49:11 فکر درونی آنها این است که خانه هایشان برای همیشه باقی خواهد ماند و
محل سکونت آنها برای همه نسل ها. آنها زمین های خود را پس از آن می نامند
                                                          نام خودشان
49:12 با این حال، انسان شرافتمند باقی نمی ماند، او مانند حیواناتی است که
                                                         از بین رفتن
49:13 حماقت آنها این است، اما آیندگان آنها را تأیید می کنند
                                                       گفته ها صلاح
49:14 مانند گوسفند در قبر گذاشته میu200cشوند. مرگ از آنها تغذیه خواهد کرد. و
بامدادان راست بر ایشان مسلط خواهند شد. و زیبایی آنها
                 باید در قبر از خانه خود مصرف کنند.
49:15 اما خدا جان مرا از قبر نجات خواهد داد، زیرا او این کار را خواهد کرد
                                     من را دریافت کنید صلاح
49:16 وقتی کسی ثروتمند می شود نترس، وقتی جلال خانه اش است.
                                                      افزایش یافت؛
49:17 زیرا هنگامی که بمیرد چیزی با خود نخواهد برد، جلال او نخواهد بود
                                             پس از او فرود آیند
49:18 هر چند تا زنده بود جان خود را برکت داد و مردم تو را ستایش خواهند کرد.
                                    وقتی با خودت خوب می کنی
49:19 او به نسل پدران خود خواهد رفت. آنها هرگز نخواهند دید
                                                                      سبک.
49:20 انسانی که شرافتمند است و نمی فهمد، مانند حیواناتی است که
                                                         از بین رفتن