مزامیر
30:1 ای خداوند تو را ستایش خواهم کرد. زیرا مرا بلند کردی و نساختی
                                   دشمنانم بر من شادی کنند
30:2 ای یهوه خدای من، نزد تو فریاد زدم و تو مرا شفا دادی.
30:3 ای خداوند جان مرا از قبر بیرون آوردی و مرا حفظ کردی.
                         زنده، که نباید به گودال بروم.
     30:4 ای مقدسین او برای خداوند بخوانید و در
                                                            یاد حضرتش
30:5 زیرا خشم او یک لحظه باقی می ماند. به نفع او زندگی است: گریه ممکن است
       یک شب تحمل کنید، اما شادی در صبح می آید.
30:6 و در سعادت خود گفتم، هرگز متاثر نخواهم شد.
30:7 خداوندا، به لطف خود کوه مرا استوار ساختی
               صورتت را پنهان کردم و من مضطرب شدم.
30:8 ای خداوند، نزد تو فریاد زدم. و به درگاه خداوند تضرع کردم.
30:9 وقتی به گودال میu200cروم چه سودی در خون من است؟ باید
گرد و غبار تو را ستایش می کند؟ آیا حقیقت شما را اعلام خواهد کرد؟
30:10 ای خداوند بشنو و بر من رحم کن. خداوندا، تو یاور من باش.
30:11 تو ماتم مرا به رقص تبدیل کردی و مرا به تعویق انداختی
                       گونی پوشید و من را به شادی بست.
 30:12 تا جلال من تو را ستایش کند و سکوت نکند. O
خداوندا، خدای من، تو را تا ابد شکر خواهم کرد.