مزامیر 30:1 ای خداوند تو را ستایش خواهم کرد. زیرا مرا بلند کردی و نساختی دشمنانم بر من شادی کنند 30:2 ای یهوه خدای من، نزد تو فریاد زدم و تو مرا شفا دادی. 30:3 ای خداوند جان مرا از قبر بیرون آوردی و مرا حفظ کردی. زنده، که نباید به گودال بروم. 30:4 ای مقدسین او برای خداوند بخوانید و در یاد حضرتش 30:5 زیرا خشم او یک لحظه باقی می ماند. به نفع او زندگی است: گریه ممکن است یک شب تحمل کنید، اما شادی در صبح می آید. 30:6 و در سعادت خود گفتم، هرگز متاثر نخواهم شد. 30:7 خداوندا، به لطف خود کوه مرا استوار ساختی صورتت را پنهان کردم و من مضطرب شدم. 30:8 ای خداوند، نزد تو فریاد زدم. و به درگاه خداوند تضرع کردم. 30:9 وقتی به گودال میu200cروم چه سودی در خون من است؟ باید گرد و غبار تو را ستایش می کند؟ آیا حقیقت شما را اعلام خواهد کرد؟ 30:10 ای خداوند بشنو و بر من رحم کن. خداوندا، تو یاور من باش. 30:11 تو ماتم مرا به رقص تبدیل کردی و مرا به تعویق انداختی گونی پوشید و من را به شادی بست. 30:12 تا جلال من تو را ستایش کند و سکوت نکند. O خداوندا، خدای من، تو را تا ابد شکر خواهم کرد.