مزامیر
11:1 بر خداوند توکل می کنم، چگونه به جان من می گویید مانند پرنده ای فرار کنید
کوه شما؟
11:2 زیرا، اینک، شریران کمان خود را خم می کنند، تیر خود را بر روی آن آماده می کنند
ریسمان، تا پنهانی به سمت راست قلب شلیک کنند.
11:3 اگر پایه ها ویران شود، عادل چه می تواند بکند؟
11:4 خداوند در معبد مقدس خود است، تخت خداوند در آسمان است: چشمان او
اینک پلکهای او فرزندان آدمیان تلاش می کنند.
11:5 خداوند عادلان را میu200cآزماید، اما شریر و دوستدار
خشونتی که روحش از آن متنفر است.
11:6 بر شریران دامu200cها و آتش و گوگرد خواهد بارید.
طوفان وحشتناک: این قسمت از جام آنها خواهد بود.
11:7 زیرا خداوند عادل عدالت را دوست دارد. چهره او را می بیند
قائم
