مزامیر
2:1 چرا بتها خشمگین می شوند و مردم چیز بیهوده ای را تصور می کنند؟
2:2 پادشاهان زمین خود را برپا میu200cکنند و حاکمان مشورت میu200cکنند
با هم، بر ضد خداوند و بر ضد مسحu200cشدهu200cاش، و میu200cگویند:
2:3 بیایید بندهای آنها را بشکنیم و تارهای آنها را از خود دور کنیم.
2:4 هر که در آسمان میu200cنشیند میu200cخندد، خداوند آنها را خواهد داشت
                                                                   تمسخر
2:5 سپس در خشم خود با آنها سخن خواهد گفت و آنها را در درد خود آزار خواهد داد
                                                             نارضایتی
2:6 اما من پادشاه خود را بر تپه مقدس خود صهیون قرار دادم.
2:7 من حکم را اعلام خواهم کرد. خداوند به من گفته است که تو پسر من هستی.
                          امروز من تو را به دنیا آوردم.
2:8 از من بخواه و امتها را به تو به میراث خواهم داد و
                 دورترین نقاط زمین در اختیار توست.
2:9 آنها را با میله ای آهنی بشکن. تو آنها را تکه تکه می کنی
                                                 مثل ظرف سفالگری
                          2:10 پس ای پادشاهان عاقل باشید
                                                                    زمین.
2:11 خداوند را با ترس خدمت کنید و با لرز شادی کنید.
2:12 پسر را ببوسید مبادا خشمگین شود و شما از راه هلاک شوید.
خشم برافروخته می شود اما اندکی. خوشا به حال کسانی که توکل کرده اند
                                                                   در او.