مزامیر 2:1 چرا بتها خشمگین می شوند و مردم چیز بیهوده ای را تصور می کنند؟ 2:2 پادشاهان زمین خود را برپا میu200cکنند و حاکمان مشورت میu200cکنند با هم، بر ضد خداوند و بر ضد مسحu200cشدهu200cاش، و میu200cگویند: 2:3 بیایید بندهای آنها را بشکنیم و تارهای آنها را از خود دور کنیم. 2:4 هر که در آسمان میu200cنشیند میu200cخندد، خداوند آنها را خواهد داشت تمسخر 2:5 سپس در خشم خود با آنها سخن خواهد گفت و آنها را در درد خود آزار خواهد داد نارضایتی 2:6 اما من پادشاه خود را بر تپه مقدس خود صهیون قرار دادم. 2:7 من حکم را اعلام خواهم کرد. خداوند به من گفته است که تو پسر من هستی. امروز من تو را به دنیا آوردم. 2:8 از من بخواه و امتها را به تو به میراث خواهم داد و دورترین نقاط زمین در اختیار توست. 2:9 آنها را با میله ای آهنی بشکن. تو آنها را تکه تکه می کنی مثل ظرف سفالگری 2:10 پس ای پادشاهان عاقل باشید زمین. 2:11 خداوند را با ترس خدمت کنید و با لرز شادی کنید. 2:12 پسر را ببوسید مبادا خشمگین شود و شما از راه هلاک شوید. خشم برافروخته می شود اما اندکی. خوشا به حال کسانی که توکل کرده اند در او.