متیو 13:1 در همان روز عیسی از خانه بیرون رفت و در کنار دریا نشست. 13:2 و جماعت زیادی نزد او جمع شدند تا او رفت داخل یک کشتی، و نشست. و تمام جمعیت در ساحل ایستادند. 13:3 و او چیزهای زیادی را در مَثَل به آنها گفت و گفت: اینک یک بذرکار برای کاشت بیرون رفت. 13:4 و چون کاشت، چند دانه در کنار راه افتاد و پرندگان آمدند. و آنها را بلعید: 13:5 برخی به مکانu200cهای سنگی افتادند، جایی که زمین چندانی نداشتند آنها فوراً روییدند، زیرا آنها عمقی از زمین نداشتند. 13:6 و چون خورشید طلوع کرد، آنها سوختند. و چون نداشتند ریشه، پژمرده شدند. 13:7 و برخی در میان خارها افتاد. و خارها روییدند و آنها را خفه کردند. 13:8 اما برخی دیگر در زمین خوب افتاد و میوه آورد صد برابر، برخی شصت برابر، برخی سی برابر. 13:9 هر که برای شنیدن گوش دارد، بشنود. 13:10 شاگردان آمدند و به او گفتند: چرا با آنها صحبت می کنی؟ در تمثیل؟ 13:11 او پاسخ داد و به آنها گفت: زیرا به شما داده شده است که آن را بشناسید اسرار پادشاهی آسمان است، اما به آنها داده نشده است. 13:12 زیرا هر که داشته باشد، به او داده خواهد شد و بیشتر خواهد داشت فراوانی: اما هر که ندارد، حتی از او گرفته خواهد شد که او دارد. 13:13 پس من با آنها در مثلها صحبت می کنم. و با شنیدن نه می شنوند و نه می فهمند. 13:14 و در آنها نبوت اشعیا تحقق می یابد که می گوید: با شنیدن خواهید شنید و نخواهید فهمید. و با دیدن خواهید دید، و متوجه نمی شود: 13:15 زیرا قلب این قوم زمخت و گوشهایشان مات شده است. شنیدن و چشمان خود را بسته اند. مبادا در هر زمانی مجبور شوند با چشمان خود ببینند و با گوشهای خود بشنوند و باید با آنها بفهمند قلب آنها، و باید تبدیل شوند، و من باید آنها را شفا دهم. 13:16 اما خوشا به حال چشمان شما که می بینند و گوشهای شما که می شنوند. 13:17 زیرا همانا به شما میu200cگویم که بسیاری از انبیا و مردان عادل دارند می خواستم چیزهایی را که می بینی ببینی، ولی ندیده ای. و به آنچه را که می شنوید و نشنیده اید بشنوید. 13:18 پس مَثَل بذرپاش را بشنوید. 13:19 هرگاه کسی کلام ملکوت را بشنود و آن را نفهمد، آنگاه شریر می آید و آنچه را که در او کاشته شده بود می برد قلب. این همان کسی است که در کنار راه بذر گرفت. 13:20 اما کسی که بذر را در مکانهای سنگی دریافت کرد، همان است کلام را می شنود و آنون با شادی آن را می پذیرد. 13:21 اما او در خود ریشه ندارد، بلکه برای مدتی باقی میu200cماند مصیبت یا آزار و اذیت به دلیل کلمه، توسط و توسط او بوجود می آید توهین شده 13:22 او نیز که در میان خارها بذر یافت، اوست که کلام را می شنود. و مراقبت از دنیا، و فریبکاری ثروت، خفه می شود کلمه، و او بی ثمر می شود. 13:23 اما آن که در زمین نیکو بذر گرفت، کسی است که آن را می شنود کلمه، و آن را درک می کند. که میوه هم می آورد و می آورد چهارم، برخی صد برابر، برخی شصت، برخی سی. 13:24 مَثَل دیگری برای آنها بیان کرد و گفت: پادشاهی آسمان است. به مردی تشبیه شده است که بذر نیکو در مزرعه خود کاشت. 13:25 اما در حالی که مردم خواب بودند، دشمن او آمد و در میان گندم ها گز کاشت. راهش را رفت 13:26 اما وقتی تیغ روییده شد و میوه آورد، ظاهر شد علفزار نیز 13:27 پس خادمان صاحبخانه آمدند و به او گفتند: «آقا! آیا در مزرعه خود بذر خوب نمی کارید؟ پس از کجا می ریزد؟ 13:28 او به آنها گفت: دشمنی این کار را کرده است. غلامان به او گفتند: پس آیا میu200cخواهی برویم و آنها را جمع کنیم؟ 13:29 اما او گفت: نه. مبادا در حالی که حشره را جمع می کنید، آن را نیز ریشه کن کنید گندم با آنها 13:30 هر دو تا درو با هم رشد کنند و من در زمان درو به دروگران خواهد گفت: اول حشره را جمع کنید و ببندید آنها را دستهu200cبندی کرده تا بسوزانند، اما گندم را در انبار من جمع کن. 13:31 مَثَل دیگری برای آنها بیان کرد و گفت: پادشاهی آسمان است. مانند دانه خردل که مردی آن را گرفت و در دانه اش کاشت رشته: 13:32 که به راستی از همه دانه ها کمتر است، اما چون روییده شود، همان دانه است. بزرگترین در میان گیاهان، و تبدیل به یک درخت، به طوری که پرندگان هوا بیایید و در شاخه های آن اقامت کنید. 13:33 مَثَل دیگری برای آنها گفت. ملکوت آسمان شبیه به خمیر مایه ای که زنی برداشت و در سه پیمانه آرد پنهان کرد تا کامل خمیر شده بود. 13:34 همه این چیزها را عیسی با تمثیل به مردم گفت. و بدون مثلی برای آنها نگفت: 13:35 تا آنچه توسط نبی گفته شده است، تحقق یابد که میu200cگوید: من دهانم را در تمثیل باز خواهد کرد. من مطالبی را که حفظ شده است بیان خواهم کرد راز از بنیان جهان 13:36 سپس عیسی جمعیت را فرستاد و به خانه رفت شاگردان نزد او آمدند و گفتند: مَثَل را برای ما اعلام کن علفزارهای مزرعه 13:37 او پاسخ داد و به آنها گفت: کسی که بذر نیکو می کارد پسر است. از انسان؛ 13:38 میدان، جهان است. بذر خوب فرزندان پادشاهی هستند. اما گز، فرزندان شریر است. 13:39 دشمنی که آنها را کاشت، شیطان است. برداشت پایان است جهان؛ و دروگران فرشتگانند. 13:40 پس گز جمع شده و در آتش سوزانده می شود. همینطور خواهد بود در پایان این دنیا باشد 13:41 پسر انسان فرشتگان خود را خواهد فرستاد و آنها از آنجا جمع خواهند شد پادشاهی او همه چیزهایی را که اهانت می کند و آنها که گناه می کنند. 13:42 و آنها را در کوره ای از آتش خواهند انداخت. ناله و زاری خواهد بود دندان قروچه 13:43 آنگاه عادلان مانند خورشید در پادشاهی خود خواهند درخشید پدر هر که گوش برای شنیدن دارد، بشنود. 13:44 باز هم پادشاهی آسمان مانند گنجی است که در مزرعه پنهان شده است. را که وقتی انسان پیدا می کند، پنهان می کند و از خوشحالی می رود و هر چه دارد می فروشد و آن مزرعه را می خرد. 13:45 باز هم پادشاهی آسمان مانند یک تاجر است که در جستجوی خیر است. مروارید: 13:46 که وقتی یک مروارید گرانبها پیدا کرد، رفت و همه آن را فروخت داشت و خرید. 13:47 باز هم پادشاهی آسمان مانند توری است که در دریا و از هر نوع جمع شده: 13:48 که وقتی پر شد، به ساحل کشیده، نشستند و جمع شدند. خوبی ها را در ظرف ها، اما بد را دور بریزید. 13:49 در پایان جهان نیز چنین خواهد بود: فرشتگان بیرون خواهند آمد و شریر را از عادل جدا کن، 13:50 و آنها را در کوره آتش خواهند انداخت. ناله و زاری خواهد بود دندان قروچه 13:51 عیسی به آنها گفت: آیا شما همه این چیزها را فهمیده اید؟ میگویند به او، آری، خداوند. 13:52 سپس به آنها گفت: "بنابراین هر کاتبی که به آن آموزش داده شده است." ملکوت آسمان مانند مردی است که صاحب خانه است از گنجینه خود چیزهای جدید و کهنه بیرون می آورد. 13:53 و چنین گذشت که وقتی عیسی این مثلها را به پایان رساند، او از آنجا رفت 13:54 و هنگامی که به کشور خود آمد، آنها را در آنها تعلیم داد کنیسه، چنان که متحیر شدند و گفتند: از کجا آمده است این انسان این حکمت و این کارهای عظیم را دارد؟ 13:55 آیا این پسر نجار نیست؟ مادرش مریم نامیده نمی شود؟ و او برادران، یعقوب و یوسس و شمعون و یهودا؟ 13:56 و آیا خواهران او همه با ما نیستند؟ پس همه این مرد از کجا آمده است این چیزها 13:57 و از او آزرده شدند. اما عیسی به آنها گفت: یک نبی است بدون افتخار نیست، مگر در کشور خودش و در خانه خودش. 13:58 و او در آنجا به دلیل بی ایمانی آنها کارهای بزرگ انجام نداد.