لوک
6:1 و در سبت دوم بعد از سبت اول واقع شد که رفت
از طریق مزارع ذرت؛ و شاگردانش خوشه ها را چیدند و
خورد، آنها را در دستان خود مالید.
6:2 و برخی از فریسیان به آنها گفتند: «چرا کاری را انجام می دهید که نیست؟
انجام در روز سبت مجاز است؟
6:3 و عیسی در پاسخ به آنها گفت: آیا تا این حد نخوانده اید
داوود و کسانی که با او بودند، گرسنه شدند.
6:4 چگونه به خانه خدا رفت و نان پیشوایی را گرفت و خورد.
و به کسانی که با او بودند نیز داد. که خوردن آن حلال نیست
اما فقط برای کشیش ها؟
6:5 و او به آنها گفت، که پسر انسان خداوند سبت نیز است.
6:6 و در یک سبت دیگر نیز وارد شد
کنیسه و تعلیم داد و مردی بود که دست راستش خشک شده بود.
6:7 و کاتبان و فریسیان او را زیر نظر داشتند که آیا او را شفا خواهد داد
روز سبت؛ تا شاید اتهامی به او بیابند.
6:8 اما او افکار آنها را دانست و به مردی که پژمرده شده بود گفت
دست، برخیز و در میان بایست. و او برخاست و ایستاد
به پیش.
6:9 سپس عیسی به آنها گفت: «من از شما یک چیز خواهم پرسید. آیا بر روی آن حلال است
روزهای سبت برای انجام نیکی یا انجام بدی؟ برای نجات زندگی یا نابود کردن آن؟
6:10 و به همه آنها نگاه کرد و به آن مرد گفت: "کشش کن."
جلو دست تو و او چنین کرد: و دستش مثل دستش سالم شد
دیگر.
6:11 و آنها پر از جنون شدند. و با یکدیگر چه ارتباطی برقرار کردند
آنها ممکن است با عیسی انجام دهند.
6:12 و در آن روزها واقع شد که او به کوهی رفت تا آنجا
دعا کرد و تمام شب را به دعا با خدا ادامه داد.
6:13 و چون روز شد، شاگردان خود را نزد خود خواند و او نیز از آنها
دوازده نفر را برگزید که آنها را نیز رسولان نامید.
6:14 شمعون (که او را پطرس نیز نامید) و برادرش اندریا، یعقوب و
جان، فیلیپ و بارتولمیو،
6:15 متی و توماس، یعقوب پسر آلفائوس و شمعون به نام زلوتس،
6:16 و یهودا برادر یعقوب و یهودای اسخریوطی که او نیز بود
خائن.
6:17 و او با آنها فرود آمد و در دشت ایستاد و همراهان بود
شاگردان او و انبوهی از مردم از تمام یهودیه و
اورشلیم و از ساحل دریای صور و صیدا که برای شنیدن آمد
او و شفا یافتن از بیماریهایشان.
6:18 و کسانی که از ارواح ناپاک مضطرب بودند و شفا یافتند.
6:19 و تمام جمعیت میu200cخواستند او را لمس کنند، زیرا فضیلت بیرون آمد
از او، و همه آنها را شفا داد.
6:20 و چشمان خود را بر شاگردان خود بلند کرد و گفت: مبارک باد
فقیر: زیرا ملکوت خدا از آن شماست.
6:21 خوشا به حال شما که اکنون گرسنه هستید زیرا سیر خواهید شد. خوشا به حال شما
که اکنون گریه می کنند، زیرا شما خواهید خندید.
6:22 خوشا به حال شما، هنگامی که مردم از شما متنفر باشند و هنگامی که از هم جدا شوند
شما را از گروه آنها، و شما را ملامت خواهند کرد، و نام شما را بیرون خواهند انداخت
به خاطر پسر انسان بد است.
6:23 در آن روز شاد باشید و از شادی بپرید زیرا اینک پاداش شماست.
بزرگ در آسمان، زیرا پدرانشان نیز به همین منوال رفتار کردند
پیامبران
6:24 اما وای بر شما که ثروتمند هستید! زیرا تسلی خود را دریافت کرده اید.
6:25 وای بر شما که سیر هستید! زیرا گرسنه خواهید شد. وای بر تو که میخندی
اکنون! زیرا شما ماتم و گریه خواهید کرد.
6:26 وای بر تو، هنگامی که همه مردم درباره تو خوب صحبت کنند! زیرا آنها نیز چنین کردند
پدران به پیامبران دروغین
6:27 اما من به شما که می شنوید می گویم، دشمنان خود را دوست بدارید، به آنانی که نیکی کنید
ازت متنفرم،
6:28 کسانی را که شما را نفرین میu200cکنند برکت دهید و برای کسانی که از شما بدشان میu200cآیند دعا کنید.
6:29 و برای کسی که به یک گونه تو می زند، گونه دیگر را نیز تقدیم کن.
و هر که عبای تو را از تنت درآورد، منع کن که کت تو را نیز نگیرد.
6:30 به هر کسی که از تو می خواهد بده. و از او که تو را می گیرد
کالاها دیگر از آنها نپرسند.
6:31 و همانطور که دوست دارید مردم با شما رفتار کنند، شما نیز با آنها رفتار کنید.
6:32 زیرا اگر کسانی را که شما را دوست دارند دوست بدارید، چه سپاسی خواهید داشت؟ برای گناهکاران نیز
عاشق کسانی که دوستشان دارند
6:33 و اگر به کسانی که به شما نیکی میu200cکنند نیکی کنید، چه سپاسی دارید؟ برای
گناهکاران نیز حتی همین کار را می کنند.
6:34 و اگر به کسانی که امیدوارید از آنها دریافت کنید قرض دهید، چه سپاسی خواهید داشت؟
زیرا گناهکاران نیز به گناهکاران قرض می دهند تا دوباره به همان اندازه دریافت کنند.
6:35 اما شما دشمنان خود را دوست بدارید، و نیکی کنید، و امانت دهید، بی امید
از نو؛ و پاداش شما بزرگ خواهد بود، و شما فرزندان آن خواهید بود
بالاترین: زیرا او نسبت به ناسپاسان و بدکاران مهربان است.
6:36 پس مهربان باشید، همانطور که پدر شما نیز مهربان است.
6:37 قضاوت نکنید و داوری نخواهید شد. محکوم نکنید و نخواهید بود
محکوم شد: ببخشید و بخشیده خواهید شد.
6:38 بدهید و به شما داده خواهد شد. اندازه گیری خوب، فشرده، و
با هم تکان بخورند، و دوان دوان، مردم در آغوش شما تسلیم خواهند شد. برای
با همان اندازه ای که می گیرید، برای شما اندازه گیری می شود
از نو.
6:39 و برای آنها مَثَلی گفت: «آیا کور میu200cتواند کور را رهبری کند؟ باید
هر دو به خندق نمی افتند؟
6:40 شاگرد بالاتر از استاد خود نیست، بلکه هر که کامل است
مانند ارباب او خواهد بود.
6:41 و چرا خال را می بینی که در چشم برادرت است، اما
آیا پرتوی را که در چشم توست درک نمی کنی؟
6:42 یا چگونه می توانی به برادرت بگویی، برادر، بگذار من را بیرون بیاورم.
لقمه ای که در چشم توست، در حالی که خودت آن پرتو را نمی بینی
در چشم خودت است؟ ای ریاکار، اول تیر را بیرون بیاور
چشم خودت، و سپس به وضوح خواهی دید تا خال آن را بیرون بیاوری
در چشم برادرت است
6:43 زیرا درخت نیکو میوه فاسد نمیu200cآورد. نه فاسد است
درخت میوه خوبی می دهد
6:44 زیرا هر درختی از میوه خود شناخته می شود. چرا که از خار مردان نمی کنند
انجیر را میu200cچینند و انگور را از بوتهu200cهای سبوس میu200cچینند.
6:45 مرد خوب از گنجینه خوب دل خود این را بیرون می آورد
کدام خوب است؛ و مردی شرور از گنجینه شیطانی دلش بیرون آمد
بدی را پدید می آورد، زیرا از فراوانی دل اوست
دهان صحبت می کند
6:46 و چرا مرا «خداوندا، خداوند» میu200cخوانید و آنچه را که میu200cگویم انجام نمیu200cدهید؟
6:47 هر که نزد من بیاید و سخنان مرا بشنود و انجام دهد، خواهم کرد.
به شما نشان دهد که او برای چه کسی شبیه است:
6:48 او مانند مردی است که خانه ای ساخت و عمیق کند و آن را گذاشت
شالوده بر صخره: و چون سیل برخاست، نهر می کوبید
به شدت بر آن خانه بود و نتوانست آن را تکان دهد، زیرا بنا شده بود
روی یک سنگ
6:49 اما کسی که می شنود، اما نمی کند، مانند مردی است که بدون آ
بنیاد خانه ای بر روی زمین ساخت. که جریان علیه آن عمل کرد
محکم زد و بلافاصله افتاد. و خرابی آن خانه بود
عالی.
