لاویان
5:1 و اگر شخصی گناه کند و صدای سوگند را بشنود و شاهد باشد،
خواه او آن را دیده باشد یا بداند. اگر آن را به زبان نیاورد، پس او
                               گناه او را تحمل خواهد کرد.
5:2 یا اگر جانی به چیز ناپاکی دست بزند، خواه لاشه آن باشد
           حیوان نجس یا لاشه گاو نجس یا لاشه نجس
چیزهای خزنده، و اگر از او پنهان باشد; او نیز نجس خواهد بود،
                                                            و گناهکار
5:3 یا اگر ناپاکی انسان را لمس کند، هر نجاستی که باشد
انسان نجس خواهد شد و از او پنهان خواهد ماند. وقتی می داند
                                                  پس گناهکار است.
5:4 یا اگر شخصی سوگند یاد کند که با لبان خود به انجام بدی یا نیکی بگوید،
         هر چه انسان با سوگند بگوید و پنهان شود
از او؛ چون بداند در یکی از آنها گناهکار است
                                                                  اینها.
5:5 و هنگامی که او در یکی از این چیزها گناهکار باشد، او خواهد بود
اعتراف خواهد کرد که در آن چیز گناه کرده است:
5:6 و او قربانی گناه خود را برای خداوند برای گناه خود خواهد آورد
او گناه کرده است، ماده ای از گله، بره یا بز،
برای قربانی گناه؛ و کاهن برای او کفاره خواهد کرد
                                                     در مورد گناهش
  5:7 و اگر نتواند بره بیاورد، برای او بیاورد
تجاوزی که او مرتکب شده است، دو لاک پشت یا دو جوان
کبوترها نزد خداوند. یکی برای قربانی گناه و دیگری برای یک
                                                    قربانی سوختنی
5:8 و آنها را نزد کاهن خواهد آورد تا آنچه را که هست تقدیم کند
برای قربانی گناه اول، و سر او را از گردنش جدا کنید، اما
                   نباید آن را به دو قسمت تقسیم کرد:
     5:9 و از خون قربانی گناه بر پهلوی آن بپاشد
    محراب؛ و بقیه خون باید در ته آن فشرده شود
                              قربانگاه: قربانی گناه است.
5:10 و دومی را به عنوان قربانی سوختنی تقدیم خواهد کرد
روش: و کاهن باید برای او کفاره گناه او را بپردازد
او گناه کرده است و برای او آمرزیده خواهد شد.
5:11 اما اگر نتواند دو لاک پشت یا دو کبوتر جوان بیاورد،
آنگاه کسی که گناه کرده است برای قربانی خود یک دهم بخش بیاورد
یک افه آرد خوب برای قربانی گناه. روی آن روغن نریزد،
کندر روی آن نگذارد، زیرا این قربانی گناه است.
5:12 سپس آن را نزد کاهن بیاورد و کاهن او را بگیرد
مشتی از آن، حتی یادگاری از آن، و آن را در محراب بسوزانید،
بر حسب هدایایی که به وسیله آتش برای خداوند تقدیم می شود، گناه است
                                                                  ارائه.
5:13 و کاهن باید برای او کفاره گناه او را بپردازد
او در یکی از اینها گناه کرده است و برای او آمرزیده خواهد شد
باقیمانده از آن کاهن باشد، به عنوان قربانی گوشت.
               5:14 و خداوند به موسی خطاب کرده، گفت:
5:15 اگر شخصی مرتکب گناه شود و از روی نادانی گناه کند، در مقدسات
چیزهای خداوند؛ آنگاه گناه خود را نزد خداوند بیاورد
        قوچ بی عیب از گله، با تخمین تو به مثقال
 نقره، بر حسب مثقال قدس، برای قربانی تقصیر.
5:16 و او برای آسیبی که در مقدس انجام داده است، جبران خواهد کرد
چیز، و قسمت پنجم را به آن اضافه کرده و به آن بدهد
 کاهن: و کاهن با قوچ برای او کفاره خواهد کرد
     قربانی گناه، و برای او آمرزیده خواهد شد.
5:17 و اگر کسى گناه کند و مرتکب یکى از این چیزها شود که از آن نهى شده است
به دستورات خداوند انجام شود. اگرچه او نمی دانست، اما هنوز است
 او گناهکار است و گناه او را متحمل خواهد شد.
           5:18 و قوچ بی عیب را با تو از گله بیاورد
                        برای کاهن و کاهن قربانی تقصیر
         برای جهلش که در آن است کفاره خواهد داد
                 خطا کرد و ندانست و آمرزیده می شود.
                                5:19 این یک قربانی گناه است
                                                                خداوند.