جاشوا
22:1 سپس یوشع رئوبنیان و جادیان و نیم قبیله را خواند
                                                                   منسی،
22:2 و به آنها گفت: «شما همه آنچه را که موسی بنده خداوند است حفظ کرده اید.
به تو دستور داد و در تمام آنچه به تو دستور دادم از صدای من اطاعت کردی.
22:3 شما برادران خود را این چند روز تا به امروز ترک نکردهu200cاید، بلکه ترک کردهu200cاید
                       فرمان یهوه خدایت را نگاه داشت.
22:4 و اکنون یهوه خدای شما به برادران شما آرامش بخشیده است
به آنها وعده داد: پس اکنون بازگردید و به خیمه های خود برسانید
    به سرزمین ملک تو، یعنی موسی، بنده خداوند
                                به شما در آن طرف اردن داد.
22:5 اما در اجرای احکام و شریعت موسی کوشا باشید
بنده خداوند به شما دستور داده است که یهوه خدای خود را دوست بدارید
در تمام راههای او قدم بردارید و احکام او را نگاه دارید و به آن بچسبید
او را، و با تمام قلب خود و با تمام جان به او خدمت کنید.
22:6 پس یوشع آنها را برکت داد و آنها را فرستاد و آنها نزد خود رفتند
                                                                 چادرها
22:7 اما موسی به نصف قبیله منسی تملک کرده بود
در باشان، اما یوشع را در میان آنها به نصف دیگر داد
برادران در این طرف اردن به سمت غرب. و هنگامی که یوشع آنها را فرستاد
همچنین به خیمه های آنها رفت، سپس آنها را برکت داد،
22:8 و او به آنها گفت، گفت: با ثروت بسیار به خیمه های خود بازگردید.
و با احشام بسیار، با نقره، و با طلا، و با برنج،
و با آهن و با لباس بسیار: غنیمت را تقسیم کنید
                                           دشمنان با برادرانت
            22:9 و بنی رئوبین و بنی جاد و نصف قبیله
              منسی برگشت و از بنی اسرائیل خارج شد
شیلو، که در سرزمین کنعان است، تا به سرزمین آن برود
      جلعاد، به سرزمینی که در تصرف ایشان بود،
                           طبق کلام خداوند به دست موسی.
22:10 و چون به سرحدات اردن که در سرزمین اردن است رسیدند
                  کنعان، بنی رئوبین و بنی جاد و نیم
قبیله منسی در آنجا قربانگاهی در کنار اردن ساختند، مذبح بزرگی برای دیدن
                                                                        به.
22:11 و بنیu200cاسرائیل شنیدند که میu200cگویند: اینک بنی روبین و
           بنی جاد و نصف سبط منسی مذبح ساخته اند
  در مقابل سرزمین کنعان، در مرزهای اردن، در
                                                 گذر بنی اسرائیل
22:12 و چون بنی اسرائیل از آن شنیدند، تمام جماعت
          بنی اسرائیل در شیلو جمع شدند تا بروند
                                                برای جنگ با آنها
 22:13 و بنیu200cاسرائیل نزد بنی روبین فرستادند
                   بنی جاد و به نصف سبط منسی در زمین
                   جلعاد، فینحاس پسر العازار کاهن،
22:14 و با او ده شاهزاده، از هر رؤسای، یک شاهزاده در همه جای دارند
قبایل اسرائیل؛ و هر یک سر از خانه خود بودند
                        پدران در میان هزاران اسرائیل.
               22:15 و نزد بنی روبین و بنی جاد آمدند.
و به نصف قبیله منسی و به سرزمین جِلعاد و آنها
                                     با آنها صحبت کرد و گفت:
22:16 تمام جماعت خداوند چنین می گویند، این چه گناهی است
که به خدای اسرائیل متعهد شده اید که امروز روی گردانید
از پیروی از خداوند که برای خود مذبح بنا کرده اید، که شما
  آیا ممکن است امروز علیه خداوند عصیان کند؟
22:17 آیا گناه فائور برای ما کم است که از آن نیستیم
تا به امروز پاک شد، هرچند طاعون در جماعت بود
                                                          از خداوند،
22:18 اما اینکه امروز باید از پیروی خداوند روی گردانید؟ و خواهد شد
باش، چون امروز بر ضد خداوند عصیان می کنی، فردا او خواهد بود
                   بر تمام جماعت اسرائیل خشمگین شد.
22:19 با این حال، اگر زمین متعلق به شما ناپاک است، پس بگذرید
     به سرزمین ملک خداوند که در آن خداوند است
خیمه ساکن است و در میان ما تصرف میu200cکند، اما بر ضد عصیان مباش
خداوند، و بر ما عصیان نكن تا برای تو قربانگاهی در كنار آن بسازم
                                             مذبح یهوه خدای ما.
22:20 آیا آکان پسر زراح در امر ملعون مرتکب تخلف نشد؟
و غضب بر تمام جماعت اسرائیل فرود آمد؟ و آن مرد هلاک شد
                                       در گناه خود تنها نیست
         22:21 سپس بنی روبین و بنی جاد و نصف قبیله
       منسی پاسخ داد و به رؤسای هزاران نفر گفت
                                                             اسرائيل،
22:22 یهوه خدای خدایان، یهوه خدای خدایان، او می داند و اسرائیل او.
خواهد دانست؛ اگر در طغیان باشد، یا اگر در تخطی از آن باشد
                        خداوندا (امروز ما را نجات نده)
22:23 که ما برای خود مذبحی ساختهu200cایم تا از پیروی خداوند برگردیم یا اگر از آن پیروی کنیم
بر آن قربانی سوختنی یا قربانی گوشت، یا اگر برای صلح تقدیم کنید
       هدایایی بر آن، خداوند خود آن را بخواهد.
22:24 و اگر از ترس این کار را بهتر انجام ندادهu200cایم، بگوییم: در
زمان آینده فرزندان شما ممکن است با فرزندان ما صحبت کنند و بگویند: چه خبر است
           آیا با یهوه خدای اسرائیل کاری دارید؟
22:25 زیرا ای فرزندان، خداوند اردن را مرزی بین ما و شما قرار داده است
از روبین و فرزندان جاد. شما سهمی در خداوند ندارید
فرزندان شما فرزندان ما را از ترس خداوند دست بردارند.
22:26 بنابراین گفتیم: اکنون برای ساختن مذبح برای خود آماده کنیم، نه برای
                     قربانی سوختنی و نه برای قربانی:
22:27 اما تا بین ما و شما و نسلهای ما شاهد باشد
پس از ما، تا خدمت خداوند را در حضور او با خود انجام دهیم
قربانی های سوختنی و قربانی های ما و قربانی های سلامتی ما.
تا فرزندان شما در آینده به فرزندان ما نگویند، شما دارید
                                  هیچ بخشی در خداوند نیست.
22:28 پس ما گفتیم که چنین خواهد شد، هنگامی که به ما یا به ما چنین بگویند
نسل های ما در زمان آینده، تا دوباره بگوییم، اینک
الگوی مذبح خداوند که پدران ما آن را برای سوزاندن ساختند
هدایا، و نه برای قربانی. اما بین ما و شما گواه است.
22:29 خدا نکند که ما در برابر خداوند عصیان کنیم و امروز را از آن برگردانیم
پس از خداوند، قربانگاهی برای قربانی های سوختنی و برای گوشت بنا کنند
هدایا یا قربانیها در کنار مذبح یهوه خدای ما که
                                                  پیش خیمه اش است
22:30 و هنگامی که فینحاس کاهن و امیران جماعت و
سران هزاران اسرائیلی که با او بودند این سخنان را شنیدند
                            که بنی روبین و بنی جاد و بنی
                منسی صحبت کرد، آنها را خوشحال کرد.
22:31 و فینهاس پسر العازار کاهن به فرزندان گفت
                             روبین و بنی جاد و بنی منسی،
امروز می دانیم که خداوند در میان ماست، زیرا شما چنین نکرده اید
            این گناه را به خداوند مرتکب شدهu200cای
                              بنی اسرائیل از دست خداوند.
22:32 و فینهاس پسر العازار کاهن و امیران بازگشتند.
                          از بنی روبین و از بنی جاد، از
سرزمین جلعاد، به سرزمین کنعان، به بنی اسرائیل، و
                                     دوباره به آنها خبر داد
22:33 و این امر بنی اسرائیل را پسندید. و بنی اسرائیل
خدا را برکت داد و قصد نداشت در جنگ با آنها برود
سرزمینی را که فرزندان روبین و جاد در آن ساکن بودند، ویران کنید.
22:34 و بنی روبین و بنی جاد مذبح را اد نامیدند.
زیرا بین ما گواه خواهد بود که خداوند خداست.