جاشوا
17:1 برای قبیله منسی نیز چیزهای زیادی بود. زیرا او اولین فرزند بود
         از یوسف؛ برای ماخیر اولزاده منسی، پدر
جلعاد: چون مرد جنگی بود، جلعاد و باشان را داشت.
 17:2 برای بقیه بنی منسی نیز چیزهای زیادی بود
خانواده ها؛ برای بنی ابیعزر و برای بنی هلک،
و برای فرزندان اسرییل و برای فرزندان شکیم و برای
فرزندان هفر و برای فرزندان شمیدا: اینها بودند
فرزندان ذکور منسی پسر یوسف برحسب خانوادهu200cهایشان.
17:3 اما زلفهاد، پسر هفر، پسر جلعاد، پسر ماخیر،
پسر منسی پسری نداشت، جز دختران: و این نامها است
از دخترانش، مهلا، و نوح، حغله، میلکه و ترزاه.
    17:4 و نزد الازار کاهن و نزد یوشع پسر آمدند
از نون و در حضور امیران گفت: خداوند به موسی امر کرد که بدهد
ما میراثی در میان برادرانمان هستیم. بنابراین با توجه به
فرمان خداوند به آنها میراثی در میان برادران داد
                                                            از پدرشان
     17:5 و ده قسمت به منسی در کنار زمین جلعاد و
                            باشان که در آن سوی اردن بود.
17:6 زیرا دختران منسی در میان پسران او ارث داشتند
          بقیه پسران منسی زمین جلعاد را داشتند.
        17:7 و ساحل منسی از آشیر تا میکمتا بود که
قبل از شکیم؛ و مرز از سمت راست به طرف می رفت
                                                  ساکنان انتپواح
17:8 مَنَسی زمین تَفُوَه را داشت، امّا تَفُوَه در سرحد
                            منسی از فرزندان افرایم بود.
17:9 و ساحل به رودخانه کناه در جنوب رودخانه فرود آمد.
 این شهرهای افرایم از شهرهای منسی است: ساحل
منسی نیز در سمت شمال رودخانه بود و خروجی های آن
                                                        در دریا بود:
17:10 به سمت جنوب مال افرایم و شمال مال منسی و دریا بود.
             مرز اوست و با هم در آشیر در شمال و در
                                                  ایساکار در شرق.
17:11 و منسی در ایساکار و عشر بیتشعان و شهرهایش داشت.
   ابلیام و شهرهایش و ساکنان دور و شهرهایش و
      ساکنان اندور و شهرهایش و ساکنان تاناخ و
   شهرهای او و ساکنان مجدو و شهرهایش، حتی سه
                                                                کشورها.
17:12 اما بنی منسی نتوانستند ساکنان آن را بیرون کنند
آن شهرها؛ اما کنعانیان در آن سرزمین ساکن خواهند شد.
17:13 اما هنگامی که بنی اسرائیل قوی شدند، چنین شد
آنها کنعانیان را خراج کردند، اما آنها را کاملاً بیرون نکردند.
17:14 و بنی یوسف با یوشع صحبت کرده، گفتند: "چرا داری؟"
به من فقط یک مقدار و یک سهم برای ارث گذاشتن، می بینم که من بزرگ هستم
مردم، زیرا خداوند تاکنون مرا برکت داده است؟
17:15 یوشع به آنها پاسخ داد: "اگر شما قوم بزرگی هستید، پس برخیز
 سرزمین چوبی، و برای خودت در آنجا در سرزمین
فرزی ها و غول ها، اگر کوه افرایم برای تو تنگ باشد.
17:16 و فرزندان یوسف گفتند: «تپه برای ما کافی نیست
کنعانیانی که در سرزمین دره ساکن هستند ارابه هایی دارند
آهن، هم آنها که اهل بیت شیان و شهرهایش هستند و هم آنها که اهل بیت شیان هستند
                                                          دره یزرعیل
17:17 یوشع با خاندان یوسف، یعنی به افرایم و به او سخن گفت
منسی گفت: تو قوم بزرگی هستی و قدرت زیادی داری
                           نباید فقط یک لات داشته باشد:
17:18 اما کوه از آن تو خواهد بود. زیرا آن چوب است و تو آن را می بری
پایین: و خروجی آن از آن تو خواهد بود، زیرا تو را بیرون خواهی کرد
کنعانیان هر چند ارابهu200cهای آهنین دارند، و اگر باشند
                                                                       قوی