جوئل
1:1 کلام خداوند که به یوئیل بن فتوئیل رسید.
1:2 ای پیرمردان این را بشنوید و ای همه ساکنان زمین گوش کنید.
آیا این در روزگار شما بوده یا حتی در روزگار پدرانتان؟
1:3 به فرزندان خود از آن بگویید و بگذارید فرزندانتان به فرزندان خود بگویند.
و فرزندانشان نسلی دیگر.
1:4 آنچه را که کرم خرما به جا گذاشته است، ملخ خورده است. و آن
که ملخ رها کرده است، کرم شانه خورده است. و آن چیزی که
کرم شانکروم ترک کرده است، کاترپیلر خورده است.
1:5 ای مستان بیدار شوید و گریه کنید. و ای همه شراب خواران زوزه بکشید
به دلیل شراب جدید؛ زیرا از دهان تو بریده شده است.
1:6 زیرا قومی قوی و بی شمار بر سرزمین من آمده است
دندانu200cها دندانu200cهای شیر است و دندانu200cهای گونهu200cای بزرگ دارد
شیر نر.
1:7 او تاک مرا خراب کرد و درخت انجیر مرا پارس کرد و آن را ساخت.
آن را برهنه کنید و دور بیندازید. شاخه های آن سفید شده است.
1:8 مانند باکره ای که گونی بسته است برای شوهر جوانی خود ناله کنید.
1:9 هدایای گوشت و هدایای نوشیدنی از خانه قطع میu200cشود
خداوند؛ کاهنان، وزرای خداوند، عزاداری می کنند.
1:10 مزرعه ویران شده، زمین ماتم گرفته است. برای ذرت هدر می رود: جدید
شراب خشک می شود، روغن خشک می شود.
1:11 ای کشاورزان خجالت بکشید. ای تاکستان ها برای گندم زوزه بکشید
و برای جو؛ زیرا محصول مزرعه از بین رفته است.
1:12 تاک خشک شد و درخت انجیر خشک شد. انار
درخت، درخت خرما، و درخت سیب، حتی همه درختان
مزرعه، پژمرده میu200cشوند: زیرا شادی از پسران انسان دور شده است.
1:13 ای کاهنان، کمربند خود را ببندید و ناله کنید. ای خادمین
مذبح: بیایید، تمام شب را با گونی دراز بکشید، ای خادمان خدای من
هدایای گوشت و هدایای نوشیدنی از خانه خودداری می شود
خدای تو
1:14 روزه را تقدیس کنید، مجلسی تشریف بیاورید، بزرگان و همه را جمع کنید
ساکنان زمین به خانه یهوه خدای شما رفته و فریاد بزنید
نزد خداوند.
1:15 افسوس برای آن روز! زیرا روز خداوند نزدیک است و مانند یک
نابودی از جانب خداوند متعال خواهد آمد.
1:16 آیا گوشت در برابر چشمان ما قطع نمی شود، آری، شادی و شادی از جانب ما است
خانه خدای ما؟
1:17 بذر در زیر کلوخu200cهایشان پوسیده است، باغچهu200cها متروک میu200cشوند،
انبارها خراب شده اند. زیرا ذرت پژمرده شده است.
1:18 جانوران چگونه ناله می کنند! گله های گاو حیران هستند، زیرا آنها
چراگاه ندارند آری، گله های گوسفند ویران می شوند.
1:19 ای خداوند، به سوی تو فریاد خواهم زد، زیرا آتش مراتع را بلعیده است.
بیابان و شعله همه درختان صحرا را سوزانده است.
1:20 جانوران صحرا نیز به سوی تو فریاد میu200cزنند، زیرا نهرهای آب هستند.
خشک شد و آتش مراتع بیابان را بلعید.
