ارمیا
44:1 کلامی که به ارمیا در مورد تمامی یهودیان ساکن در آن نازل شد
سرزمین مصر که در میگدول و در تاپانحس و نوف ساکن است.
                                        و در کشور پاتروس گفت:
44:2 خداوند صبایوت، خدای اسرائیل، چنین میu200cگوید. شما همه را دیده اید
بدی که بر اورشلیم و بر تمامی شهرهای آن آورده ام
یهودا و اینک، امروز آنها ویران شده اند و هیچ کس ساکن نیست
                                                                  در آن،
44:3 به خاطر شرارتی که مرتکب شده اند تا مرا تحریک کنند
خشم، به این دلیل که برای بخور دادن و خدمت به خدایان دیگر رفتند
آنها نمی دانستند، نه آنها، نه شما و نه پدران شما.
44:4 امّا من همه بندگانم انبیا را نزد شما فرستادم که زود برخاستند و
آنها را می فرستد و می گوید: «اوه، این کار زشت را که من از آن متنفرم، نکنید.
44:5 اما آنها گوش ندادند و گوش خود را متمایل نکردند که از آنها برگردد
      شرارت، تا برای خدایان دیگر بخور نسوزند.
        44:6 از این رو خشم و خشم من سرازیر شد و در
شهرهای یهودا و در کوچه های اورشلیم. و هدر می روند
                                       و متروک، مانند امروز.
44:7 بنابراین اکنون خداوند، خدای صبایوت، خدای اسرائیل، چنین میu200cگوید.
پس این شر بزرگ را بر جان خود مرتکب شوید تا از آن جدا شوید
شما مرد و زن و بچه و شیرخوار از یهودا که هیچکدام برای شما باقی نماند
                                                        باقی ماندن؛
44:8 از این جهت که با اعمال دستان خود خشم مرا برانگیختهu200cاید و میu200cسوزاید
بخور دادن به خدایان دیگر در سرزمین مصر، جایی که شما به آنجا می روید
ساکن شوید تا خود را از بین ببرید و نفرین شوید
              و سرزنش در میان تمامی امت های زمین؟
44:9 آیا شرارت پدران خود و شرارت پدران خود را فراموش کرده اید؟
پادشاهان یهودا و شرارت زنان ایشان و خود شما
       شرارت و شرارت زنان شما که مرتکب شده اند
            در زمین یهودا و در کوچه های اورشلیم؟
44:10 آنها حتی تا امروز هم فروتن نشدهu200cاند، نه ترسیدهu200cاند و نه
در شریعت و فرایض خود که پیش روی شما و پیش از آن قرار دادم، رفتار کردم
                                                            پدران شما
44:11 پس یهوه صبایوت، خدای اسرائیل، چنین میu200cگوید. ببین، من
صورت خود را بر ضد تو قرار خواهم داد تا تمام یهودا را از بین ببرم.
44:12 و من باقیمانده یهودا را خواهم گرفت که روی خود را به رفتن کرده اند.
به سرزمین مصر برای اقامت در آنجا، و همه آنها هلاک خواهند شد،
و در سرزمین مصر سقوط کرد. آنها حتی با شمشیر نابود خواهند شد
و از قحطی: آنها از کوچکترین تا حتی کوچکتر خواهند مرد
بزرگترین، به وسیله شمشیر و قحطی: و آنها خواهند بود
                          نکوهش و حیرت و نفرین و سرزنش.
44:13 زیرا که ساکنان سرزمین مصر را چنانکه دارم مجازات خواهم کرد
اورشلیم را با شمشیر و قحطی و طاعون مجازات کرد.
44:14 به طوری که هیچ یک از باقیمانده یهودا که به سرزمین
مصر برای اقامت در آنجا، باید فرار کند یا بماند تا آنها بازگردند
به سرزمین یهودا که میل به بازگشت به آنجا دارند
در آنجا ساکن شوید، زیرا هیچ کس جز کسانی که فرار خواهند کرد، برنخواهد گشت.
44:15 آنگاه همه مردانی که میu200cدانستند زنانشان بخور دادهu200cاند
خدایان دیگر و تمام زنانی که در کنارشان ایستاده بودند، جمعیتی عظیم، حتی همه
مردمی که در سرزمین مصر، در پاتروس ساکن بودند، پاسخ دادند
                                                           ارمیا گفت:
44:16 و اما کلامی که به نام خداوند به ما گفتی،
                                       ما به تو گوش نمی دهیم.
44:17 اما ما قطعاً هر کاری که از خودمان برآید انجام خواهیم داد
دهان، تا برای ملکه آسمان بخور بسوزانند و نوشیدنی بریزند
     همانطور که ما و پدرانمان، پادشاهانمان و
امیران ما در شهرهای یهودا و در کوچه های اورشلیم:
زیرا در آن زمان ما خوراک فراوان داشتیم و خوب بودیم و هیچ بدی ندیدیم.
44:18 اما از زمانی که از بخور دادن به ملکه بهشت و
برای او هدایای نوشیدنی بریزید، ما همه چیز را خواسته ایم و داریم
                    توسط شمشیر و قحطی نابود شده است.
44:19 و هنگامی که برای ملکه بهشت بخور میu200cسوزانیم و نوشیدنی میu200cریختیم.
برای او نذری میu200cکردیم، آیا برایش کیک درست کردیم تا او را بپرستیم و بیرون ریختیم
             بدون مردان ما به او هدایایی بنوشید؟
44:20 سپس ارمیا به تمام قوم به مردان و زنان گفت:
و به همه مردمی که به او پاسخ داده بودند، گفتند:
44:21 بخوری که در شهرهای یهودا و کوچهu200cهای آن سوزاندید.
اورشلیم، شما و پدرانتان، پادشاهان، و امیران شما، و
قوم این سرزمین، خداوند آنها را به یاد نیاورد و به آن وارد نشد
                                                                   ذهنش؟
44:22 به طوری که خداوند به دلیل شرارت تو دیگر نتوانست تحمل کند
                 اعمال زشت و زشتی که مرتکب شده اید.
        پس سرزمین شما ویران و حیرت و نفرین است.
                                   بدون ساکن، مانند امروز.
44:23 زیرا شما بخور سوزانده اید و به این دلیل که بر علیه آن گناه کرده اید
خداوند، و صدای خداوند را اطاعت نکرده و در شریعت او سلوک نکردهu200cاید،
نه در فرایض او و نه در شهادتهای او. بنابراین این شر است
                     مثل امروز برای شما اتفاق افتاد.
44:24 و ارمیا به تمام قوم و به همه زنان گفت: بشنو
کلام خداوند، ای تمامی یهودا که در زمین مصر هستند.
44:25 خداوند صبایوت، خدای اسرائیل، چنین میu200cگوید. شما و شما
همسران هم با دهان تو سخن گفته اند و هم با دست تو برآورده شده اند،
گفت: ما نذرهای خود را که نذر کرده ایم و بسوزانیم، انجام خواهیم داد
بخور دادن به ملکه آسمان، و برای ریختن قربانی های نوشیدنی
او: قطعاً به عهد خود وفا خواهید کرد و به عهد خود وفا خواهید کرد.
44:26 پس کلام خداوند را بشنوید ای تمامی یهودا که در زمین ساکن هستید.
مصر؛ خداوند می گوید، اینک من به نام بزرگ خود سوگند یاد کرده ام
دیگر نامی در دهان هیچ یک از یهودا در تمام سرزمین ها برده نخواهد شد
         سرزمین مصر، گفت: خداوند یهوه زنده است.
44:27 اینک، من از شر آنها مراقبت خواهم کرد، نه برای خیر
مردان یهودا که در زمین مصر هستند توسط مردم هلاک خواهند شد
             شمشیر و به قحطی، تا پایان آنها باشد.
44:28 اما عده کمی که از شمشیر میu200cگریزند، از سرزمین خود باز خواهند گشت
مصر به سرزمین یهودا و تمامی باقیمانده یهودا که هستند
به سرزمین مصر رفته تا در آنجا اقامت کند، خواهد دانست که سخنان کیست
                           باید بایستد، مال من یا آنها.
44:29 و خداوند میu200cگوید این برای شما نشانهu200cای خواهد بود که مجازات خواهم کرد.
شما در این مکان باشید تا بدانید که سخنان من قطعاً پابرجا خواهد ماند
                                               علیه شما برای شر:
44:30 خداوند چنین میu200cگوید. اینک من فرعون هوفرا را پادشاه مصر خواهم داد
به دست دشمنان او و به دست کسانی که در جستجوی او هستند
زندگی؛ همانطور که صدقیا، پادشاه یهودا را به دست نبوکدصرصر دادم
پادشاه بابل، دشمن او، و که به دنبال جان او بود.