ارمیا
34:1 کلامی که در زمان نبوکدنصر از جانب خداوند به ارمیا نازل شد.
پادشاه بابل و تمام لشکر او و تمام پادشاهی های زمین
فرمانروایی او و تمامی مردم با اورشلیم و علیه اورشلیم جنگیدند
تمام شهرهای آن، میu200cگویند:
34:2 خداوند، خدای اسرائیل چنین میu200cگوید. برو و با صدقیا پادشاه صحبت کن
یهودا، و به او بگویید، خداوند چنین می گوید. اینک من این شهر را خواهم داد
به دست پادشاه بابل، و او آن را به آتش خواهد سوزاند.
34:3 و از دست او فرار نخواهی کرد، بلکه حتماً گرفته خواهی شد.
و به دست او تسلیم شد. و چشمانت چشمان را خواهد دید
پادشاه بابل، و او با تو دهان به دهان سخن خواهد گفت و تو
باید به بابل برود
34:4 ای صدقیا، پادشاه یهودا، کلام خداوند را بشنو. چنین می گوید
ای خداوند تو به شمشیر نخواهی مرد.
34:5 اما تو در سلامتی خواهی مرد و با سوختن پدرانت
پادشاهان سابق که قبل از تو بودند، برای تو بو خواهند سوخت.
و بر تو زاری خواهند کرد و خواهند گفت: «ای خداوند! زیرا من آن را تلفظ کرده ام
خداوند می گوید کلمه.
34:6 سپس ارمیا نبی همه این سخنان را به صدقیا پادشاه گفت
یهودا در اورشلیم،
34:7 هنگامی که لشکر پادشاه بابل با اورشلیم و علیه اورشلیم جنگید
تمام شهرهای یهودا که در مقابل لاکیش و در مقابل باقی مانده بودند
آزکا: زیرا این شهرهای دفاع شده از شهرهای یهودا باقی ماندند.
34:8 این کلامی است که از جانب خداوند به ارمیا نازل شد، پس از آن
صدقیا پادشاه با تمام مردمی که در آنجا بودند عهد بسته بود
اورشلیم، تا آزادی را برای آنها اعلام کند.
34:9 تا هر کس غلام خود را بگذارد و هر کس کنیز خود را،
اگر یک عبری یا عبری هستید، آزاد شوید. که هیچ کس نباید به خودش خدمت کند
از جمله آنها، برادرش یهودی.
34:10 اما هنگامی که همه شاهزادگان و همه مردمی که وارد شده بودند
عهد، شنیده شد که هر کس باید غلام خود را رها کند، و هر کس
کنیز او، آزاد شو تا هیچ کس از آنها به خود خدمت نکند
بیشتر، سپس اطاعت کردند و آنها را رها کردند.
34:11 اما بعد برگشتند و غلامان و کنیزان را به راه انداختند.
که آنها را آزاد کرده بودند تا برگردند و آنها را به اطاعت درآوردند
برای خدمتکاران و برای کنیزان.
34:12 پس کلام خداوند از جانب خداوند به ارمیا نازل شد و گفت:
34:13 خداوند، خدای اسرائیل چنین میu200cگوید. با تو عهد بستم
پدران در روزی که آنها را از سرزمین مصر بیرون آوردم،
از خانه غلامان بیرون آمد و گفت:
34:14 در پایان هفت سال، هر کس برادر خود عبری را رها کنید.
که به تو فروخته شده است. و چون شش سال تو را خدمت کرد،
او را از دست خود آزاد خواهی کرد، اما پدران تو گوش نکردند
به من، نه گوش خود را.
34:15 و اکنون برگشته بودید و در نظر من درست عمل کرده بودید و اعلام میu200cکردید
آزادی هر کس برای همسایه خود. و شما پیش از من عهد بسته بودید
در خانه ای که به نام من خوانده می شود:
34:16 اما شما برگشتید و نام مرا آلوده کردید و هر کس را به خدمتکار خود واداشتید.
و هر کس کنیز خود را که او را در اختیار آنها گذاشته بود
لذت، بازگشت، و آنها را به اطاعت درآورد تا نزد شما باشد
برای خدمتکاران و برای کنیزان.
34:17 بنابراین خداوند چنین میu200cگوید. شما به من گوش نکردید، در
هر کس به برادر خود و هر کس به برادر خود آزادی را اعلام می کند
همسایه: اینک، خداوند میu200cگوید، من آزادی را برای شما اعلام میu200cکنم.
شمشیر، به طاعون، و به قحطی. و من تو را به وجود خواهم آورد
به تمام پادشاهی های زمین منتقل شد.
34:18 و مردانی را که از عهد من تجاوز کردهu200cاند، خواهم داد
به عهدی که پیش از من بسته بودند عمل نکردند،
هنگامی که گوساله را به دو نیم کردند و از میان اجزای آن عبور کردند.
34:19 امیران یهودا و امیران اورشلیم و خواجهu200cها و
کاهنان و همه مردم آن سرزمین که از میان قسمت ها عبور می کردند
از گوساله؛
34:20 حتی آنها را به دست دشمنانشان و به دستشان خواهم داد
از آنانی که جان خود را می طلبند و اجساد آنان برای خوردن خواهد بود
به پرندگان آسمان و به حیوانات زمین.
34:21 و صدقیا، پادشاه یهودا و امیرانش را به دست او خواهم داد.
دشمنان آنها، و به دست کسانی که در جستجوی جان خود هستند، و به
دست لشکر پادشاه بابل که از شما خارج شده است.
34:22 خداوند میu200cگوید، اینک، من فرمان خواهم داد و آنها را وادار خواهم کرد که به اینجا بازگردند.
شهر؛ و با آن می جنگند و آن را می گیرند و می سوزانند
آتش: و شهرهای یهودا را ویران خواهم کرد
مقیم.
