ارمیا
26:1 در آغاز سلطنت یهویاقیم پسر یوشیا، پادشاه
یهودا این کلام را از جانب خداوند بیان کرد و گفت:
26:2 خداوند چنین می گوید. در صحن خانه خداوند بایستید و سخن بگویید
به تمامی شهرهای یهودا که برای عبادت در خانه خداوند می آیند،
تمام کلماتی را که به تو امر می کنم تا با آنها بگو. کاهش نه a
                                                                    کلمه:
26:3 اگر چنین باشد، گوش میu200cدهند و هر کس را از راه شیطانی خود برمیu200cگردانند، که من
ممکن است مرا از شری که به خاطر آن قصد انجام آن را دارم، توبه کند
                                                     بد اعمال آنها
26:4 و تو به آنها بگو: خداوند چنین می گوید. اگر نمی خواهید
به من بشنو تا در شریعت من که پیش روی تو قرار داده ام رفتار کنی
26:5 تا به سخنان بندگان خود، پیامبرانی که نزد آنها فرستادم گوش فرا دهم
شما هر دو زود برخاستید و آنها را می فرستید، اما گوش نکردید.
26:6 آنگاه این خانه را مانند شیلو خواهم ساخت و این شهر را لعنت خواهم کرد
                                         به تمام ملل روی زمین
26:7 پس کاهنان و انبیا و تمامی قوم ارمیا را شنیدند
           این سخنان را در خانه خداوند می گویند.
26:8 پس از آن واقع شد که ارمیا به همه این سخنان پایان داد
خداوند به او دستور داده بود که به همه مردم بگوید که
کاهنان و انبیا و تمام مردم او را گرفتند و گفتند: تو باید
                                                            حتما بمیر
26:9 چرا به نام خداوند نبوت کردی و گفتی این خانه
مانند شیلو خواهد بود و این شهر بدون شهر ویران خواهد شد
   مقیم؟ و تمام مردم در مقابل ارمیا جمع شدند
                                                        خانه خداوند
26:10 وقتی امیران یهودا این چیزها را شنیدند، از آنجا بیرون آمدند
خانه پادشاه به خانه خداوند رفت و در ورودی نشست
                                 دروازه جدید خانه خداوند.
26:11 سپس کاهنان و انبیا با امیران و همه سخن گفتند
مردم میu200cگویند: «این مرد شایسته مرگ است. زیرا او نبوت کرده است
در برابر این شهر، همانطور که با گوش های خود شنیده اید.
26:12 آنگاه ارمیا به تمامی امیران و تمامی قوم خطاب کرده، گفت:
خداوند مرا فرستاد تا بر این خانه و این شهر نبوّت کنم
                                        تمام کلماتی که شنیدی
26:13 پس اکنون راهu200cها و اعمال خود را اصلاح کنید و صدای خدا را اطاعت کنید
یهوه خدایت؛ و خداوند او را از شری که دارد توبه خواهد کرد
                                              علیه شما اعلام شد
      26:14 در مورد من، اینک، من در دست شما هستم.
                                                     ملاقات با شما
26:15 اما شما قطعاً بدانید که اگر مرا بکشید، حتماً خواهید کشت
خون بیگناه را بر خود و بر این شهر و بر مردم بیاورید
ساکنان آن، زیرا به راستی که خداوند مرا نزد شما فرستاده است
                همه این کلمات را در گوش خود بگویید
26:16 آنگاه امیران و تمامی مردم به کاهنان و به کاهنان گفتند
پیامبران؛ این مرد لایق مرگ نیست، زیرا در خانه با ما صحبت کرده است
                                               نام یهوه خدای ما.
26:17 سپس برخی از بزرگان زمین برخاستند و با همه سخن گفتند
                                                  مجمع مردم، گفت:
26:18 میکاه مرشتی در روزگار حزقیا پادشاه یهودا نبوت کرد.
و با تمام قوم یهودا گفت: خداوند چنین می گوید
میزبان ها صهیون مانند مزرعه شخم زده خواهد شد و اورشلیم تبدیل خواهد شد
تپه ها و کوه خانه به عنوان مکان های بلند جنگل.
26:19 آیا حزقیا پادشاه یهودا و تمام یهودا او را به قتل رساندند؟ آیا او
از خداوند نترسید و از خداوند التماس کرده و خداوند از او توبه کرد
بدی که او در حق آنها اعلام کرده بود؟ بنابراین ممکن است ما تهیه کنیم
                                     شیطان بزرگ علیه روح ما
26:20 و همچنین مردی بود که به نام خداوند نبوت کرد، اوریا.
پسر شمعیا از قریه یاریم که بر این شهر نبوت می کرد
و بر علیه این سرزمین مطابق تمام سخنان ارمیا:
26:21 و هنگامی که یهویاقیم پادشاه، با تمام مردان قدرتمند خود و همه
شاهزادگان، سخنان او را شنیدند، پادشاه در صدد کشتن او برآمد: اما وقتی
اوریا این را شنید، ترسید، فرار کرد و به مصر رفت.
26:22 و یهویاقیم پادشاه مردانی را به مصر فرستاد، یعنی الناتان پسر
              اخبور و چند نفر با او وارد مصر شدند.
26:23 و اوریا را از مصر بیرون آوردند و به نزد او آوردند
یهویاقیم پادشاه؛ که او را با شمشیر کشت و جسدش را انداخت
                                                به قبر مردم عادی
   26:24 اما دست اخیکام پسر شافان با ارمیا بود.
که نباید او را به دست مردم بسپارند تا به او بسپارند
                                                                      مرگ.