ارمیا
18:1 کلامی که از جانب خداوند به ارمیا نازل شد، گفت:
18:2 برخیز و به خانه سفالگر برو و در آنجا تو را خواهم آورد
                                             حرف های من را بشنو
18:3 سپس به خانه سفالگر رفتم و اینک او کاری انجام داد.
                                                           روی چرخ ها
18:4 و ظرفی را که او از گل ساخته بود در دست او خراب شد
سفالگر: پس آن را دوباره ظرف دیگری ساخت، همانطور که به نظر سفالگر خوب بود
                                                     برای ساختن آن
           18:5 پس کلام خداوند بر من نازل شد و گفت:
18:6 ای خاندان اسرائیل، آیا نمیu200cتوانم با شما مانند این کوزهu200cگر رفتار کنم؟ خداوند می گوید.
بنگر، همانطور که گل در دست کوزه گر است، تو نیز در دست من هستی
                                                      خانه اسرائیل
18:7 در چه لحظه ای در مورد یک ملت و در مورد یک صحبت خواهم کرد
پادشاهی، تا کندن، و پایین کشیدن، و نابود کردن آن.
18:8 اگر آن قومی که من بر ضد آنها گفتهu200cام از شر خود برگردند، من
از بدی که فکر کردم در حق آنها انجام دهم، توبه خواهم کرد.
18:9 و در چه لحظه ای در مورد یک ملت و در مورد یک صحبت خواهم کرد
                              پادشاهی، ساختن و کاشتن آن.
18:10 اگر در نظر من بدی کند و صدای من را نپذیرد، توبه خواهم کرد.
از خوبی ها، که با آن گفتم به آنها سود خواهم برد.
18:11 پس اکنون بروید و با مردان یهودا و ساکنان صحبت کنید
از اورشلیم می گوید: خداوند چنین می گوید. اینک، من شر را در برابر آن قرار می دهم
                            و بر ضد شما تدبیری بیندازید
         راه بد، و راهها و کردار خود را نیکو کن.
18:12 و گفتند: «امیدی نیست، اما ما بر اساس اراده خود خواهیم رفت.
و ما هر کس تخیل قلب شیطانی خود را انجام خواهیم داد.
18:13 بنابراین خداوند چنین میu200cگوید. اکنون در میان امت ها بپرسید که چه کسی دارد؟
چنین چیزهایی شنید: باکره اسرائیل کار بسیار وحشتناکی انجام داده است.
18:14 آیا مردی برف لبنان را که از صخره میu200cآید ترک خواهد کرد؟
رشته؟ یا آبهای سرد جاری که از جای دیگر می آیند
                                                              رها شده؟
18:15 چون قوم من مرا فراموش کردهu200cاند، برای بیهودگی بخور سوزاندهu200cاند.
   و آنها را از قدیم در راه خود لغزش داده اند
راهu200cها، راه رفتن در راهu200cها، بهu200cگونهu200cای که پیشu200cرو نیست.
18:16 تا زمین خود را ویران و خش خش دائمی کنند. هر کس که
از آنجا می گذرد، شگفت زده می شود و سر خود را تکان می دهد.
18:17 آنها را مانند باد شرقی در برابر دشمن پراکنده خواهم کرد. نشان خواهم داد
     در روز مصیبتشان پشتشان است و نه صورتشان.
18:18 سپس گفتند: «بیایید و برای ارمیا نقشهu200cهایی بیندازیم. برای
شریعت از کاهن نابود نخواهد شد، و نصیحت از خردمندان و نه
    کلامی از پیامبر بیا و با زبان او را بزنیم
                و به هیچ یک از سخنان او توجه نکنیم.
18:19 ای خداوند به من توجه کن و به صدای دعوایان گوش کن
                                                                   با من.
18:20 آیا بدی در مقابل نیکی جبران میu200cشود؟ زیرا برای من گودالی حفر کرده اند
روح به یاد داشته باش که من در برابر تو ایستادم تا برای آنها خوب صحبت کنم
                                خشم خود را از آنها دور کن.
18:21 پس فرزندان خود را به قحطی تسلیم کنید و فرزندان خود را بیرون بریزید
خون به زور شمشیر؛ و همسرانشان را از دست بدهند
فرزندانشان بیوه شوند. و مردان آنها کشته شوند. اجازه دهید
    جوانان آنها در جنگ با شمشیر کشته می شوند.
18:22 هنگامی که لشکری بیاوری فریاد از خانه هایشان بلند شود.
ناگهان بر آنها افتاد، زیرا گودالی حفر کرده اند تا مرا ببرند و پنهان شده اند
                                              تله برای پاهای من
18:23 با این حال، ای خداوند، تو می دانی که همه تصمیم آنها علیه من برای کشتن من است.
گناه آنها را محو نكن و گناه آنها را از نظرت محو نكن، بلكه بگذار
آنها پیش از تو سرنگون شوند. در زمان تو با آنها رفتار کن
                                                                       خشم