ارمیا
         16:1 کلام خداوند نیز بر من نازل شد و گفت:
16:2 برای خود زن نگیرید و پسران یا پسران نداشته باشید
                                            دختران در این مکان
16:3 زیرا خداوند در مورد پسران و دختران چنین میu200cگوید
که در این مکان به دنیا آمده اند و در مورد مادرانشان
آنها و در مورد پدرانشان که آنها را در این سرزمین زاییده اند.
16:4 از مرگu200cهای سخت خواهند مرد. آنها نباید ماتم بگیرند. هیچ کدام
آیا آنها دفن خواهند شد اما آنها مانند سرگین روی صورت انسان خواهند بود
زمین: و آنها توسط شمشیر و قحطی نابود خواهند شد. و آنها
لاشه برای پرندگان بهشتی و وحشی گوشت خواهد بود
                                                                    زمین.
16:5 زیرا خداوند چنین میu200cگوید: به خانه ماتم وارد نشوید
به سوگواری برو و آنها را ناله کن زیرا که آرامش خود را از این امر سلب کرده ام
           خداوند می گوید مردم، حتی محبت و رحمت.
16:6 بزرگ و کوچک در این زمین خواهند مرد و نخواهند بود
دفن شده است، نه مردم برای آنها زاری می کنند، نه خود را می برند و نه می سازند
                            خودشان برای آنها کچل هستند:
16:7 و مردم نیز نباید خود را برای آنها در ماتم پاره کنند تا آنها را تسلی دهند
برای مردگان؛ و مردم به آنها جام تسلی نخواهند داد
                            برای پدر یا مادرشان بنوشند.
16:8 تو نیز به خانه ضیافت نرو تا با آنها بنشینی
                                                   خوردن و نوشیدن
16:9 زیرا خداوند صبایوت، خدای اسرائیل چنین میu200cگوید. ببین، من خواهم کرد
باعث شود که از این مکان در چشمان شما، و در روزهای شما، متوقف شود
             صدای شادی، و صدای شادی، صدای داماد،
                                                         و صدای عروس
16:10 و این واقع خواهد شد، هنگامی که تو همه اینها را به این قوم نشان دهی
و آنها به تو خواهند گفت: "خداوند چنین گفته است."
این همه شر بزرگ علیه ما؟ یا گناه ما چیست؟ یا ما چیه
گناهی که در برابر یهوه خدای خود مرتکب شده ایم؟
16:11 آنگاه به آنها بگو، زیرا پدران شما مرا ترک کرده اند.
خداوند می گوید و به دنبال خدایان دیگر رفته و آنها را خدمت کرده ام.
و آنها را عبادت کرده و مرا ترک کرده و مرا حفظ نکرده است
                                                                 قانون؛
16:12 و شما بدتر از پدران خود کردید. زیرا، بنگر، شما هر کدام راه می روید
          به خیال دل پلید او، تا به آن گوش ندهند
                                                                        من:
16:13 بنابراین شما را از این سرزمین به سرزمینی که نمیu200cشناسید بیرون خواهم انداخت.
نه شما و نه پدرانتان. و در آنجا روز خدایان دیگر را عبادت خواهید کرد
            شب؛ جایی که من به شما لطف نخواهم کرد.
16:14 بنابراین، خداوند میu200cگوید، اینک روزهایی میu200cآیند که دیگر نخواهد بود.
گفته شود: خداوند زنده است که بنی اسرائیل را از آن بیرون آورد
                                                        سرزمین مصر؛
16:15 امّا خداوند زنده است که بنی اسرائیل را از آن بیرون آورد
سرزمین شمال و از تمام سرزمین هایی که او آنها را به آنجا رانده بود:
و آنها را به سرزمینشان که به آنها دادم باز خواهم آورد
                                                                   پدران
16:16 خداوند میu200cگوید، اینک، من ماهیگیران بسیاری را میu200cفرستم و آنها خواهند آمد.
آنها را ماهیگیری کنید. و بعد از آن شکارچیان زیادی را می فرستم و آنها شکار خواهند کرد
آنها از هر کوه و از هر تپه و از چاله ها بیرون آمدند
                                                               صخره ها.
16:17 زیرا که چشمان من به همه راههای ایشان است و از چهره من پنهان نیست.
                 و گناه آنها از چشم من پوشیده نیست.
16:18 و ابتدا گناه و گناه آنها را مضاعف خواهم داد. زیرا
آنها زمین مرا نجس کرده اند و میراث من را پر کرده اند
                     لاشه چیزهای منفور و منفور آنها.
16:19 ای خداوند قوت و قلعه من و پناهگاه من در روز
در مصیبت، امتها از انتها به سوی تو خواهند آمد
زمین، و خواهند گفت: همانا پدران ما دروغ و باطل را به ارث برده اند.
                      و چیزهایی که در آنها سودی نیست.
16:20 آیا انسان برای خود خدایان بسازد که خدایان نیستند؟
16:21 بنابراین، بنگر، من همین یک بار آنها را آگاه خواهم کرد، من باعث خواهم شد
آنها دست و قدرت من را بشناسند. و خواهند دانست که نام من است
                                                                خداوند.