ارمیا
15:1 سپس خداوند به من گفت، اگرچه موسی و سموئیل در مقابل من ایستاده بودند، اما
ذهن من نمی تواند به این قوم باشد: آنها را از چشمانم دور کن و
                                     اجازه دهید آنها بروند.
15:2 و اگر به تو بگویند، کجا برویم، چنین خواهد شد
به پیش؟ آنگاه به آنها بگو: خداوند چنین میu200cگوید. مانند هستند برای
مرگ، به مرگ؛ و مانند شمشیر، به شمشیر. و چنین
همانطور که برای قحطی، به قحطی; و مانند آنها برای اسارت،
                                                              به اسارت
15:3 و خداوند میu200cگوید، چهار نوع را بر ایشان منصوب خواهم کرد: شمشیر برای
کشتن و پاره کردن سگها و پرندگان آسمان و وحوش
                از زمین، برای بلعیدن و نابود کردن.
15:4 و آنها را به تمام پادشاهیu200cهای زمین منتقل خواهم کرد.
به خاطر منسی، پسر حزقیا، پادشاه یهودا، به خاطر آنچه او
                                       در اورشلیم انجام داد.
15:5 ای اورشلیم، چه کسی بر تو رحم خواهد کرد؟ یا چه کسی ناله خواهد کرد
      تو یا چه کسی کنار می رود تا بپرسد چطوری؟
15:6 خداوند میu200cگوید تو مرا ترک کردی، تو به عقب رفتهu200cای.
آیا دست خود را به سوی تو دراز خواهم کرد و تو را هلاک خواهم کرد. من خسته ام
                                                                با توبه
15:7 و آنها را با بادبزن در دروازهu200cهای زمین خواهم باد. من داغدار خواهم شد
قوم خود را که از فرزندانشان هستند هلاک خواهم کرد، زیرا آنها از آنجا باز نمی گردند
                                                       راه های آنها
15:8 بیوهu200cهای آنها برای من از شنu200cهای دریاها بیشتر شدهu200cاند
بر آنها علیه مادر مردان جوان یک خرابکار در آورد
ظهر: من او را به طور ناگهانی بر آن فرود آوردم و وحشت را بر او وارد کردم
                                                                      شهر.
15:9 کسی که هفت را به دنیا آورده است از بین میu200cرود. او
خورشید غروب کرد در حالی که هنوز روز بود: او شرمنده شد و
سرگشته: و باقیمانده آنها را از قبل به شمشیر خواهم داد
                            خداوند می گوید دشمنان آنها.
15:10 وای بر من ای مادرم که برای من مردی نزاع و مرد به دنیا آوردی.
جدال برای تمام زمین! من نه به ربا قرض داده ام و نه مرد
به من قرض ربا داده اند. اما هر یک از آنها مرا نفرین می کنند.
15:11 خداوند گفت: «به راستی که باقیمانده تو خوب خواهد بود. واقعا من این کار را خواهم کرد
دشمن را در زمان بدی و به وقت خود دعای خیر کند
                                                              از مصیبت
          15:12 آیا آهن آهن شمال و فولاد را بشکند؟
15:13 اموال و خزانه های تو را بی بها به غنیمت خواهم بخشید.
و این برای تمام گناهان تو، حتی در تمام مرزهای تو.
         15:14 و تو را با دشمنانت به سرزمینی که تو
نمیu200cداند، زیرا آتشی در خشم من افروخته میu200cشود که بر آن میu200cسوزد
                                                                      شما.
15:15 ای خداوند، تو می دانی: مرا یاد کن و مرا ملاقات کن و از من انتقام بگیر.
آزار و اذیت؛ مرا در صبر و شکیبایی خود نگیر، این را برای خودت بدان
                                        به خاطر سرزنش شده ام.
15:16 کلمات تو پیدا شد و من آنها را خوردم. و کلام تو برای من بود
شادی و شادی قلب من، زیرا که ای خداوند خدا به نام تو خوانده شده ام
                                                       از میزبان ها
15:17 در مجلس استهزاگران ننشستم و شادی نکردم. تنها نشستم
          به خاطر دستت، زیرا مرا از خشم پر کردی.
15:18 چرا درد من همیشگی است و زخم من بی درمان است که حاضر نیست باشد
شفا یافت؟ آیا تو برای من کاملاً دروغگو و مانند آبهایی باشی
                                                                   شکست؟
15:19 پس خداوند چنین میu200cگوید، اگر برگردی، تو را خواهم آورد.
دوباره، و تو در مقابل من بایستی: و اگر بیرون بیاوری
گران بها از پست، تو مانند دهان من خواهی بود
                               تو اما به سوی آنها برنگرد.
15:20 و من تو را برای این قوم یک دیوار برنجی حصاردار خواهم ساخت
با تو خواهند جنگید، اما بر تو پیروز نخواهند شد، زیرا من
خداوند می گوید، با تو هستم تا تو را نجات دهم و تو را رهایی بخشم.
15:21 و من تو را از دست شریر نجات خواهم داد و فدیه خواهم داد
                                             تو از دست وحشتناک.