ارمیا
12:1 ای خداوند، تو عادل هستی، وقتی با تو دعا می کنم، اما بگذار با تو صحبت کنم.
تو از داوری هایت. چرا راه شریران موفق می شود؟
چرا همه آنها از این معامله بسیار خائنانه خوشحال هستند؟
12:2 تو آنها را کاشتهu200cای، آری، ریشه کردهu200cاند: رشد میu200cکنند، بله، آنها
میوه بیاور: تو در دهان آنها نزدیک و از آنها دوری
                                                                     مهار
12:3 اما تو، ای خداوند، مرا میu200cشناسی، مرا دیدی و قلبم را آزمودی.
به سوی خود: آنها را مانند گوسفند برای ذبح بیرون بکش و آماده کن
                                        آنها را برای روز ذبح.
12:4 تا کی زمین ماتم خواهد داشت و گیاهان هر مزرعه پژمرده خواهد شد
      شرارت ساکنان آن؟ جانوران مصرف می شوند و
پرنده ها؛ زیرا آنها گفتند: او آخرین پایان ما را نخواهد دید.
12:5 اگر با پیاده ها دویده ای و آنها تو را خسته کرده اند، پس چگونه
آیا می توانی با اسب ها مبارزه کنی؟ و اگر در سرزمین صلح، در آن
تو اعتماد کردی، تو را خسته کردند، پس در ورم چگونه خواهی کرد؟
                                                                   اردن؟
12:6 زیرا حتی برادران تو و خاندان پدرت نیز چنین کرده اند
خائنانه با تو آری، آنها گروهی را به دنبال تو فرا خوانده اند:
آنها را باور نکن، هر چند آنها با تو سخنان عادلانه می گویند.
12:7 من خانه خود را ترک کردهu200cام، میراث خود را به جا گذاشتهu200cام. من داده ام
                          عزیز جان من به دست دشمنان او.
12:8 میراث من برای من مانند شیر در جنگل است. آن را علیه فریاد می زند
                                           من: پس از آن متنفرم.
12:9 میراث من برای من مانند یک پرنده خالدار است، پرندگان در اطراف
علیه او؛ بیایید، تمام جانوران صحرا را جمع آوری کنید، بیایید
                                                                  خوردن.
12:10 بسیاری از شبانان تاکستان مرا ویران کرده اند و سهم من را زیر پا گذاشته اند
در زیر پا، بخش خوشایند مرا به بیابانی متروک تبدیل کردند.
12:11 آن را ویران کردهu200cاند، و ویرانu200cشده برای من ماتم میu200cگیرد. را
تمام زمین ویران شده است، زیرا هیچ کس به آن دل نمی بندد.
12:12 غارتگران از طریق بیابان بر تمام مکانهای بلند آمده اند
شمشیر خداوند از یک سر زمین تا آن را خواهد خورد
    سر دیگر زمین: هیچ جسمی آرامش نخواهد داشت.
       12:13 گندم کاشتند، اما خار درو خواهند کرد
رنج می برند، اما سودی نخواهند برد و از درآمد شما شرمنده خواهند شد
                                     بخاطر خشم شدید خداوند.
      12:14 خداوند بر همه همسایگان شریر من که به
ارثی را که به قوم خود، اسرائیل به ارث رساندم. ببین، من
آنها را از زمین خود بیرون خواهد برد و خاندان یهودا را از آنجا بیرون خواهد برد
                                                      در میان آنها.
12:15 و این واقع خواهد شد، پس از آن که من آنها را کنده خواهم کرد
برگرد و بر آنها دلسوزی کن و هر بار آنها را باز خواهی آورد
     انسان به میراث خود و هر کس به سرزمین خود.
12:16 و این واقع خواهد شد، اگر آنها با کوشش راههای من را بیاموزند
ای مردم، به نام من سوگند یاد کنید که خداوند زنده است. همانطور که به مردم من آموختند
قسم خوردن به بعل; آنگاه در میان قوم من ساخته خواهند شد.
12:17 اما اگر اطاعت نکنند، آن را کاملاً خواهم چید و نابود خواهم کرد
                                           خداوند می گوید ملت.