ارمیا
11:1 کلامی که از جانب خداوند به ارمیا نازل شد، گفت:
11:2 سخنان این عهد را بشنوید و با مردان یهودا سخن بگویید و
                                           به ساکنان اورشلیم؛
11:3 و به آنها بگو، یهوه خدای اسرائیل چنین میu200cگوید. لعنت بر
       مردی که به سخنان این عهد اطاعت نمی کند،
11:4 آنچه را به پدران شما در روزی که آنها را بیرون آوردم امر کردم
از سرزمین مصر، از کوره آهن، گفت: صدای من را اطاعت کنید، و
آنها را مطابق آنچه به شما امر می کنم انجام دهید، پس شما نیز قوم من خواهید بود.
                                     و من خدای تو خواهم بود:
11:5 تا سوگندهایی را که برای پدران شما قسم خوردهu200cام به جا بیاورم
به آنها سرزمینی بدهید که در آن شیر و عسل جاری است، مانند امروز. سپس
          جواب دادم و گفتم: ای خداوند چنین باشد.
11:6 آنگاه خداوند به من گفت: «همه این سخنان را در شهرهای شهر اعلام کن
یهودا و در کوچهu200cهای اورشلیم میu200cگویند، سخنان را بشنو
                        این عهد و پیمان را انجام دهید.
11:7 زیرا در روزی که آوردم به پدران شما شدیدا اعتراض کردم
آنها از سرزمین مصر، حتی تا به امروز، زود برخاسته و
       اعتراض کرد و گفت: صدای من را اطاعت کنید.
11:8 اما آنها نه اطاعت کردند و نه گوش خود را متمایل کردند، بلکه همه در
        خيال دل پليدشان را بر همگان خواهم آورد
کلمات این عهد را که به آنها امر کردم تا انجام دهند، اما انجام دادند
                                                                آنها نه
11:9 و خداوند به من گفت: توطئهu200cای در میان مردان یهودا پیدا شد.
                                و در میان ساکنان اورشلیم.
11:10 آنها به گناهان پدران خود بازگردانده شده اند
از شنیدن سخنان من امتناع کرد. و به دنبال خدایان دیگر رفتند تا به آنها خدمت کنند:
خاندان اسرائیل و خاندان یهودا عهد من را شکستند
                                من با پدرانشان درست کردم.
11:11 بنابراین خداوند چنین میu200cگوید، اینک، من بر ایشان بدی خواهم آورد.
که نخواهند توانست از آن فرار کنند. و اگر چه آنها گریه خواهند کرد
                              من، من به آنها گوش نمی دهم.
11:12 سپس شهرهای یهودا و ساکنان اورشلیم خواهند رفت و فریاد خواهند زد.
به خدایانی که برای آنها بخور می دهند، اما آنها را نجات نخواهند داد
                                  اصلاً در زمان سختی آنها.
11:13 زیرا ای یهودا، خدایان تو به تعداد شهرهای تو بودند. و
      به تعداد کوچه های اورشلیم برپا کرده اید
مذبح هایی برای آن چیز شرم آور، حتی مذبح هایی برای سوزاندن بخور بعل.
11:14 پس برای این قوم دعا نکن و فریاد و دعا بلند نکن
برای آنها: زیرا در زمانی که برای من فریاد می زنند آنها را نمی شنوم
                                                          دردسر آنها
11:15 معشوق من باید در خانه من چه کند، زیرا او کار کرده است.
فحشا با بسیاری، و جسم مقدس از تو گذشته است؟ وقتی تو
                                   بدی کن پس خوشحال می شوی.
11:16 خداوند نام تو را درخت زیتون سبز و زیبا و میوه نیکو نامید.
با سر و صدای غوغایی عظیم آتشی بر آن افروخته است و
                                      شاخه های آن شکسته است.
11:17 زیرا یَهُوَه صبایوت که تو را غرس کرد، بر علیه تو اظهار بدی کرده است.
تو برای شرارت خاندان اسرائیل و خاندان یهودا،
کاری که آنها علیه خودشان انجام داده اند تا من را به خشم بیاورند
                                           برای بعل بخور دادن.
11:18 و خداوند آن را به من داده است و من آن را می دانم. پس تو
                        کارهایشان را به من نشان دادند
11:19 اما من مانند بره یا گاو بودم که برای ذبح آورده میu200cشوند. و من
نمی دانستند که برای من تدبیری اندیشیده اند و می گویند اجازه دهید
درخت را با میوه اش نابود کنیم و او را از درخت قطع کنیم
  سرزمین زندگان تا نام او دیگر به یاد نیاید.
11:20 اما ای یَهُوَه صبایوت، که عادلانه داوری میu200cکنی و افسار را میu200cآزمایی
و دل، بگذار انتقام تو را از آنها ببینم، زیرا من به تو دارم
                                               علت من را فاش کرد
11:21 بنابراین خداوند مردان آناتوت که شما را طلب می کنند چنین می گوید.
زندگی و گفت: به نام خداوند نبوّت مکن تا در آن نمیری
                                                                 دست ما:
11:22 بنابراین خداوند صبایوت چنین میu200cگوید، اینک، آنها را مجازات خواهم کرد.
مردان جوان با شمشیر خواهند مرد. پسران و دخترانشان
                                                      از قحطی بمیر:
11:23 و هیچ باقیu200cماندهu200cای از آنها نخواهد بود، زیرا بر آنها بدی خواهم آورد
               مردان آناتوت، حتی سال ملاقات آنها.