ارمیا
6:1 ای فرزندان بنیامین، خود را جمع کنید تا از وسط فرار کنید
اورشلیم و در تکوا در شیپور بنواز و در آن نشانه آتش برپا کن
Bethhaccerem: زیرا شر از شمال ظاهر می شود و بزرگ است
تخریب.
6:2 من دختر صهیون را به زنی زیبا و ظریف تشبیه کردم.
6:3 شبانان با گله های خود نزد او خواهند آمد. آنها باید زمین بازی کنند
خیمه هایشان در مقابل او دور تا دور. هر کس را در او سیر خواهند کرد
محل.
6:4 با او جنگ را آماده کنید. برخیز و بگذار ظهر بالا برویم. وای بر
ما زیرا روز میu200cگذرد، زیرا سایهu200cهای غروب دراز میu200cشوند
بیرون
6:5 برخیزید و اجازه دهید شبانه برویم و قصرهای او را ویران کنیم.
6:6 زیرا یَهُوَه صبایوت چنین فرموده است: درختان را کنده و بیاندازید.
کوه در مقابل اورشلیم: این شهری است که باید بازدید کرد. او به طور کامل است
ظلم در میان او
6:7 همانطور که چشمه آبهای خود را بیرون میu200cزند، او شرارت خود را بیرون میu200cآورد.
خشونت و غارت در او شنیده می شود. پیش روی من پیوسته اندوه است و
زخم ها
6:8 ای اورشلیم، تعلیم کن، مبادا جان من از تو دور شود. مبادا من
تو را ویران کن، سرزمینی که سکونت ندارد.
6:9 یَهُوَه صبایوت چنین میu200cگوید، آنها باقیمانده را کاملاً جمع خواهند کرد.
اسرائیل مانند تاک: دست خود را به عنوان یک انگور جمع کن به درخت انگور برگردان
سبدها
6:10 با چه کسی صحبت کنم و هشدار دهم تا بشنوند؟ ببین،
گوش آنها ختنه نشده است و نمی توانند بشنوند. اینک کلام
خداوند برای آنها ننگ است. آنها هیچ لذتی در آن ندارند.
6:11 بنابراین من پر از خشم خداوند هستم. من از نگه داشتن خود خسته شده ام:
من آن را بر روی بچه های خارج از کشور و بر مجلس می ریزم
مردان جوان با هم: زیرا حتی شوهر با زن گرفته خواهد شد،
سالمندان با او که پر از روز است.
6:12 و خانهu200cهایشان با مزارع و زمینu200cهایشان به دیگران تبدیل خواهد شد
زنان با هم، زیرا دست خود را بر ساکنان آن دراز خواهم کرد
خداوند می گوید زمین.
6:13 زیرا از کوچکترین آنها تا بزرگترین آنها همه وجود دارند
داده شده به طمع; و از نبی تا کاهن هر کدام
یکی به دروغ معامله می کند
6:14 آنها زخم دختر قوم من را نیز اندکی شفا دادند.
گفت: صلح، صلح؛ وقتی آرامش وجود ندارد
6:15 آیا وقتی مرتکب کارهای زشت میu200cشدند خجالت میu200cکشیدند؟ نه، آنها بودند
نه شرمنده بودند و نه می توانستند سرخ شوند
در میان آنها که سقوط می کنند: در زمانی که من آنها را ملاقات کنم، آنها ریخته خواهند شد
خداوند می گوید پایین.
6:16 خداوند چنین میu200cگوید: «در راهu200cها بایستید و ببینید، و قدیم را بخواهید.
راهها، راه نیکو کجاست، و در آن راه بروید تا آرامش خواهید یافت
برای روح شما اما گفتند: ما در آن راه نمیu200cرویم.
6:17 همچنین نگهبانانی بر شما گماشتم و گفتم: به آواز گوش فرا دهید
شیپور. اما آنها گفتند: ما گوش نمی کنیم.
6:18 پس ای قومها بشنوید و ای جماعت آنچه را که در میان است بدانید
آنها
6:19 ای زمین بشنو، اینک من بر این قوم بدی خواهم آورد
ثمره افکارشان، زیرا به سخنان من گوش نداده اند،
نه به قانون من، اما آن را رد کرد.
6:20 به چه منظور بخور از سبا و شیرینی به من می رسد
عصا از کشوری دور؟ قربانی های سوختنی شما پذیرفته نیست و نه
قربانی های تو برای من شیرین است
6:21 بنابراین خداوند چنین میu200cگوید، اینک، من سنگu200cهای لغزش را پیشاپیش خواهم گذاشت.
این قوم و پدران و پسران با هم بر آنها خواهند افتاد.
همسایه و دوستش هلاک خواهند شد.
6:22 خداوند چنین میu200cگوید، اینک قومی از سرزمین شمالی میu200cآیند و
ملت بزرگی از گوشه و کنار زمین برمی خیزد.
6:23 کمان و نیزه را خواهند گرفت. آنها ظالم هستند و رحم نمی کنند.
صدای آنها مانند دریا غرش می کند. و سوار بر اسب می شوند و وارد می شوند
ای دختر صهیون، برای جنگ با تو صف آرایی کن.
6:24 ما آوازه آن را شنیدهu200cایم، دستu200cهایمان سست میu200cشود، اندوه فرا گرفته شده است.
ما را و درد را مانند زنی در حال زایمان نگه دار.
6:25 به صحرا نرو و در راه راه نرو. برای شمشیر
دشمن و ترس در هر طرف است.
6:26 ای دختر قوم من، تو را به گونی ببند و خود را در
خاکستر: تو را ماتم کن، مثل پسر یگانه، تلخ ترین نوحه.
زیرا خراب کننده ناگهان به سراغ ما خواهد آمد.
6:27 تو را برای قوم خود برای برج و قلعه قرار دادم که تو
ممکن است راه خود را بدانند و امتحان کنند.
6:28 همه آنها طغیانگر سختی هستند و با تهمت راه میu200cروند.
و آهن؛ همه آنها مفسد هستند.
6:29 دمu200cها سوخته، سرب از آتش سوخته است. موسس
بیهوده ذوب می شود، زیرا شریران رانده نمی شوند.
6:30 آنها را نقره مذموم خواهند خواند، زیرا خداوند رد کرده است
آنها
