اشعیا
57:1 عادل هلاک میu200cشود و هیچ کس به آن دل نمیu200cبندد و انسانu200cهای مهربان.
سلب می شوند، هیچ کدام با توجه به اینکه صالحان از آنها گرفته می شود
                                                      بدی که می آید
57:2 او وارد صلح خواهد شد و هر یک در بسترهای خود آرام خواهند گرفت
                                        در قامت او راه می رود
57:3 اما ای پسران جادوگر، فرزندان ساحره، به اینجا نزدیک شوید
                                                   زناکار و فاحشه
57:4 با چه کسی ورزش می کنید؟ که در برابر او دهان گشاد می کنید،
و زبان را بیرون بکشید؟ آیا شما فرزندان تجاوز نیستید
                                                                   دروغ،
57:5 خود را با بتها در زیر هر درخت سبز شعله ور می کنید و آنها را می کشید
              کودکان در دره های زیر شکاف صخره ها؟
57:6 در میان سنگهای صاف نهر سهم توست. آنها، آنها تو هستند
قرعه: حتی برای آنها هدایای نوشیدنی ریخته ای
تقدیم گوشت آیا باید در اینها آرامش دریافت کنم؟
57:7 بر کوهی مرتفع و بلند بستر خود را در آنجا قرار دادهu200cای
                          برای تقدیم قربانی بالا رفتی.
57:8 پشت درها و ستونها نیز یاد خود را برپا کرده ای.
زیرا تو خود را به دیگری غیر از من كشف كرده ای و بالا رفته ای.
بستر خود را بزرگ کردی و با آنها عهد بستی. تو
تخت آنها را در جایی که تو آن را دیدی دوست داشتم.
57:9 و با مرهم نزد پادشاه رفتی و خودت را زیاد کردی
خوشبو کرد و فرستادگانت را دور فرستاد و خوار و ذلیل کردی
                                                خودت حتی تا جهنم
57:10 تو از عظمت راه خود خسته شدی. هنوز نگفتی، آنجا
امیدی نیست: جان دست خود را پیدا کردی. بنابراین تو بودی
                                                          غمگین نیست
57:11 و از چه کسی ترسیدی یا ترسیدی که دروغ گفتی و
مرا به یاد نیاوردی و آن را به دل خود نگذاشتی؟ من خودم را نگه نداشتم
                        صلح قدیم، و تو از من نمی ترسی؟
57:12 عدالت تو و اعمال تو را اعلام خواهم کرد. زیرا آنها نباید
                                                      به تو سود ببر
57:13 هنگامی که فریاد می زنی، بگذار گروهانت تو را نجات دهند. اما باد باید
همه آنها را با خود ببرید. غرور آنها را خواهد گرفت، اما کسی که خود را می گذارد
بر من توکل کن، زمین را تصاحب خواهد کرد و وارث کوه مقدس من خواهد شد.
57:14 و خواهند گفت: بیاندازید، بیاندازید، راه را آماده کنید، بردارید
                              مانعی بر سر راه قوم من است.
57:15 زیرا آن بلندمرتبه که در ابدیت ساکن است، چنین میu200cگوید.
نام مقدس است. من در مکان بلند و مقدس ساکن هستم، با او نیز همینطور است
از روحیه پشیمان و متواضع، برای احیای روح فروتن، و
                             تا دل پشیمانان را زنده کند.
57:16 زیرا تا ابد مجادله نخواهم کرد و همیشه خشمگین نخواهم بود.
روح باید در برابر من و ارواحی که من ساخته ام از بین برود.
57:17 به خاطر گناه طمع او خشمگین شدم و او را زدم.
 من خشمگین شد و با اخم در راه دل خود پیش رفت.
57:18 من راههای او را دیده ام و او را شفا خواهم داد و او را نیز رهبری خواهم کرد
              آرامش را به او و عزادارانش برگردان.
57:19 من میوه لبها را می آفرینم. درود بر او که دور است و
خداوند می گوید به کسی که نزدیک است. و من او را شفا خواهم داد.
57:20 اما شریران مانند دریای متلاطم هستند که نمی تواند آرام بگیرد
     آب ها منجلاب و کثیفی را به زمین می ریزند.
57:21 خدای من میu200cگوید که صلحی برای شریر وجود ندارد.