اشعیا
2:1 کلامی را که اشعیا بن عموص در مورد یهودا و اورشلیم دید.
    2:2 و در روزهای آخر واقع خواهد شد که کوه از
خانه خداوند در بالای کوهها استوار خواهد شد و خواهد بود
بر فراز تپه ها بلند شو. و همه ملتها بسوی آن سرازیر خواهند شد.
2:3 و بسیاری از مردم خواهند رفت و خواهند گفت: "بیایید و اجازه دهید به آن بالا برویم."
کوه خداوند تا خانه خدای یعقوب. و او خواهد کرد
راههای او را به ما بیاموز و در راههای او گام خواهیم برداشت، زیرا از صهیون خارج شده است
شریعت و کلام خداوند از اورشلیم بیرون خواهد آمد.
2:4 و او در میان امتu200cها داوری خواهد کرد و بسیاری از مردم را سرزنش خواهد کرد
آنها شمشیرهای خود را به گاوآهن و نیزه های خود را تبدیل خواهند کرد
قلابu200cهای هرس: ملت شمشیر علیه ملت بلند نخواهد کرد
          آیا آنها دیگر جنگ را یاد خواهند گرفت؟
2:5 ای خاندان یعقوب، بیایید و در نور خداوند گام برداریم.
2:6 پس قوم خود را خاندان یعقوب ترک کردی، زیرا آنها
از مشرق پر شود و مانند فلسطینیان فال گویی باشند،
و خود را در فرزندان بیگانگان خشنود می سازند.
2:7 زمین آنها نیز پر از نقره و طلا است و هیچ پایانی ندارد
گنجینه های آنها؛ سرزمین آنها نیز پر از اسب است، نه هیچ
                                        انتهای ارابه هایشان:
2:8 سرزمین آنها نیز پر از بت است. آنها کار خود را می پرستند
               دستها، آنچه انگشتان خود ساخته اند:
2:9 و مرد پست تعظیم می کند و مرد بزرگ خود را فروتن می کند.
                                                 پس آنها را نبخش.
2:10 به صخره وارد شو و از ترس خداوند خود را در خاک پنهان کن.
                                          و برای جلال عظمت او.
2:11 نگاه بلند انسان متواضع و غرور انسان خواهد بود
خم خواهند شد و خداوند تنها در آن روز سربلند خواهد شد.
2:12 زیرا روز یهوه صبایوت بر هر متکبر خواهد بود
و رفیع و بر هر کس که برافراشته است. و او را می آورند
                                                                        کم:
2:13 و بر تمام سروهای لبنان که بلند و برافراشته هستند و
                                     بر تمام بلوط های باشان
2:14 و بر تمام کوهu200cهای بلند و بر همه تپهu200cهایی که بلند شدهu200cاند
                                                                   بالا،
   2:15 و بر هر برج بلند و بر هر دیوار حصاردار،
2:16 و بر تمامی کشتیu200cهای ترشیش و بر تمامی تصاویر دلپذیر.
     2:17 و عظمت انسان و غرور انسان خم خواهد شد.
پست خواهد شد و خداوند تنها در آن روز سربلند خواهد شد.
              2:18 و بتها را به کلی نابود خواهد کرد.
2:19 و به حفرهu200cهای صخرهu200cها و غارهای آن خواهند رفت
زمین، از ترس خداوند، و برای جلال عظمت او، هنگامی که او
            برمی خیزد تا زمین را به شدت تکان دهد.
2:20 در آن روز انسان بتهای خود را از نقره و بتهای خود را از طلا خواهد ریخت.
که هر کدام را برای خود ساختند تا خال و خال را بپرستد
                                                                خفاش ها
2:21 برای رفتن به شکاف صخره ها، و به بالای سنگ های ناهموار.
             صخره ها از ترس خداوند و جلال عظمت او
            برمی خیزد تا زمین را به شدت تکان دهد.
2:22 از انسانی که نفسش در سوراخ های بینی اوست، دست بردارید، زیرا او به کجاست
                                                            حساب شود؟