هوسیا
13:1 چون افرایم لرزان سخن گفت، در اسرائیل خود را سربلند کرد. اما زمانی که او
در بعل آزرده شد و درگذشت.
13:2 و اکنون آنها بیشتر و بیشتر گناه می کنند و آنها را مذاب ساخته اند
نقره آنها و بتها بر حسب فهم خودشان، همه آن
کار صنعتگران: آنها در مورد آنها می گویند: بگذارید مردان قربانی کنند
گوساله ها را ببوس
13:3 بنابراین آنها مانند ابر صبح و مانند شبنم اولیه خواهند بود
می میرد، مانند کاهی که با گردباد از آن بیرون رانده می شود
کف، و به عنوان دود از دودکش.
13:4 اما من یهوه خدای تو از سرزمین مصر هستم و تو نخواهی دانست
خدایا جز من: برای من نجات دهنده ای در کنار من نیست.
13:5 من تو را در بیابان، در سرزمین خشکسالی شدید شناختم.
13:6 بر حسب چراگاه خود سیر شدند. پر شدند و
دلشان بلند شد. پس مرا فراموش کرده اند.
13:7 پس من برای ایشان مثل شیر خواهم بود و در راه مثل پلنگ خواهم بود
آنها را مشاهده کنید:
13:8 من آنها را مانند خرسی ملاقات خواهم کرد که از دستانش دریغ میu200cشود و میu200cشکند.
قلاب دلشان، و در آنجا آنها را مانند شیر خواهم بلعید
حیوان وحشی آنها را خواهد درید.
13:9 ای اسرائیل، تو خود را نابود کردی. اما کمک تو در من است
13:10 من پادشاه تو خواهم بود
شهرها؟ و داورانت که درباره آنها گفتی که پادشاه و امیرانی به من بدهی؟
13:11 در خشم خود پادشاهی به تو دادم و در خشم خود او را گرفتم.
13:12 گناه افرایم بسته شده است. گناه او پنهان است
13:13 غم و اندوه زن دردمند بر او خواهد آمد. او مردی نادان است.
فرزند پسر؛ زیرا او نباید مدت زیادی در محل ظهور بماند
فرزندان.
13:14 آنها را از قبر نجات خواهم داد. من آنها را از آنها بازخرید خواهم کرد
مرگ: ای مرگ، آفت تو خواهم بود. ای قبر، من تو خواهم بود
نابودی: توبه از چشمانم پنهان خواهد شد.
13:15 اگر چه او در میان برادران خود بارور باشد، باد شرقی خواهد آمد
باد خداوند از بیابان خواهد آمد و چشمه او خواهد آمد
خشک می شود و چشمه اش خشک می شود
گنجینه همه ظروف دلپذیر
13:16 سامره ویران خواهد شد. زیرا او علیه خدای خود عصیان کرده است:
آنها به شمشیر خواهند افتاد، نوزادانشان تکه تکه خواهند شد.
و زنان باردارشان دریده خواهند شد.
