روایت آفرینش در انجیل
   3:1 اکنون مار از هر جانور صحرای زیرک تر بود
یهوه خدا ساخته بود. و به زن گفت: آری، خدا گفته است
                              آیا از هر درخت باغ نخورید؟
3:2 و زن به مار گفت، میu200cتوانیم از میوه آن بخوریم
                                                         درختان باغ:
  3:3 اما از میوه درختی که در وسط باغ است، خدا
گفته است: از آن نخورید و به آن دست نزنید، مبادا
                                                                     بمیر
    3:4 و مار به زن گفت، شما قطعاً نخواهید مرد.
3:5 زیرا خدا می داند که در روزی که از آن بخورید، چشمان شما خواهد بود
گشوده شوید و مانند خدایان خواهید بود که نیک و بد را می شناسید.
3:6 و چون زن دید که درخت برای غذا خوب است و همینطور است
برای چشم خوشایند، و درختی دلپذیر برای عاقل ساختن، او
     از میوه آن گرفت و خورد و به شوهرش نیز داد
                                                 با او؛ و او خورد
    3:7 و چشمان هر دو باز شد و دانستند که هستند
برهنه و برگهای انجیر را به هم دوختند و برای خود پیشبند درست کردند.
3:8 و صدای یهوه خدا را شنیدند که در باغ راه میu200cرفت
خنک روز: و آدم و همسرش خود را از حضور پنهان کردند
                       خداوند خدا در میان درختان باغ.
3:9 و یهوه خدا آدم را صدا زد و به او گفت: کجایی؟
3:10 و او گفت: صدای تو را در باغ شنیدم و ترسیدم، زیرا
                   برهنه بودم؛ و خودم را پنهان کردم
3:11 و او گفت: "چه کسی به تو گفت که برهنه بودی؟" آیا از آن خورده ای
درخت، از چه چیزی به تو دستور دادم که نخوری؟
3:12 و مرد گفت: زنی را که به من دادی تا با من باشد، او به من داد
                                          از درخت، و من خوردم.
3:13 و خداوند خدا به زن گفت: این چه کاری است که کردی؟
            و زن گفت: مار مرا فریب داد و من خوردم.
3:14 و یهوه خدا به مار گفت، زیرا تو این کار را کردی.
تو از همه چهارپایان و بالاتر از همه حیوانات صحرا ملعون هستی.
بر روی شکم خود می روید و در تمام ایام خاک خواهید خورد
                                                             زندگی تو:
3:15 و بین تو و زن و بین نسل تو دشمنی خواهم کرد
و بذر او سرت را کبود خواهد کرد و تو پاشنه او را کبود خواهی کرد.
3:16 به زن گفت: غم و اندوه تو را بسیار زیاد خواهم کرد
دریافت، آبستنی؛ در غم و اندوه فرزندانی خواهی آورد. و آرزوی تو
برای شوهرت خواهد بود و او بر تو حکومت خواهد کرد.
   3:17 و به آدم گفت: زیرا به صدای خود گوش دادی.
همسر، و از درختی که به تو امر کرده ام، خوردی و گفتم:
از آن نخور. زمین به خاطر تو ملعون است. در اندوه
         در تمام روزهای زندگی خود از آن بخورید.
3:18 خار و خار نیز برای تو خواهد آورد. و تو باید
                                            سبزی مزرعه را بخور
                   3:19 با عرق صورت خود نان بخور تا به
                    زمین؛ زیرا که تو از آن گرفته شدی
                                                                 برگردی
3:20 و آدم زن خود را حوا نامید. چون او مادر همه بود
                                                         زندگي كردن.
3:21 خداوند خدا برای آدم و همسرش نیز کتانی از پوست آفرید و
                                                  آنها را پوشاند.
3:22 و یهوه خدا گفت، اینک، آن مرد مانند یکی از ما شده است تا بدانیم
خوب و بد: و اکنون، مبادا دست خود را دراز کند و از آن نیز بگیرد
     درخت زندگی، بخورید، و تا ابد زندگی کنید:
3:23 پس یهوه خدا او را از باغ عدن بیرون فرستاد تا زراعت کند
                                  زمینی که از آنجا برده شد
3:24 پس مرد را بیرون کرد. و در شرق باغ عدن قرار داد
کروبیان و شمشیر آتشینی که به هر طرف می چرخید تا راه را حفظ کند
                                                     از درخت زندگی