• بازگشت


• صفحه اصلی سایت

                                                                 حزقیال
   33:1 کلام خداوند دوباره بر من نازل شد و گفت:
33:2 ای پسر انسان، با فرزندان قوم خود صحبت کن و به آنها بگو: چه زمانی
من شمشیر را بر سرزمینی میu200cآورم، اگر مردم آن سرزمین مردی را بردارند
سواحل آنها، و او را به عنوان نگهبان خود قرار دادند.
33:3 اگر ببیند شمشیر بر زمین می آید، در شیپور می نوازد و
                                          به مردم هشدار دهید؛
33:4 پس هر که صدای شیپور را بشنود و انذار نکند.
اگر شمشیر بیاید و او را ببرد، خون او بر او خواهد بود
                                                                        سر.
33:5 او صدای شیپور را شنید و هشدار نداد. خون او باید
بر او باد اما کسی که اخطار کند، جان خود را نجات خواهد داد.
33:6 اما اگر دیدهu200cبان ببیند شمشیر میu200cآید و در شیپور نمیu200cنواخت و
به مردم هشدار داده نشود. اگر شمشیر بیاید، کسی را از آنجا بگیرید
در میان آنها، او در گناه خود برده می شود. اما خون او را خواهم گرفت
                                            نیاز به دست نگهبان
33:7 پس تو ای پسر انسان، تو را نگهبانی برای خانه
اسرائيل؛ پس کلامی را که از دهان من میu200cشنوم، به آنها هشدار خواهی داد
                                                                    از من
33:8 وقتی به شریر می گویم، ای مرد شریر، قطعاً خواهی مرد. اگر تو
برای هشدار دادن به شریر از راه خود صحبت نکن، آن مرد شریر این کار را خواهد کرد
در گناه او بمیر. اما خون او را به دست تو می خواهم.
33:9 با این وجود، اگر شریر را از راه خود آگاه كنی تا از آن برگردد. اگر او
از راه او برنگرد، او در گناه خود خواهد مرد. اما تو داری
                                                روحت را نجات داد
33:10 پس ای پسر انسان، با خاندان اسرائیل سخن بگو. بنابراین شما
صحبت کن و بگو: اگر گناهان و گناهان ما بر ما و ما باشد
                     پس از آن چگونه باید زندگی کنیم؟
33:11 خداوند یهوه میu200cگوید، به آنها بگو: «همانطور که زندهu200cام، من از
مرگ بدکاران؛ بلکه شریر از راه خود برگردد و زنده بماند.
برگردید، از راه های بد خود بازگردید. ای خاندان چرا خواهی مرد؟
                                                             اسرائيل؟
 33:12 پس ای پسر انسان، به فرزندان قوم خود بگو
عدالت عادل او را در روز خود نجات نخواهد داد
گناه: در مورد شرارت شریر، او سقوط نخواهد کرد
بدین وسیله در روزی که از شرارت خود برمی گردد. نه باید
عادل می تواند برای عدالت خود در روزی که او زندگی کند
                                                        گناه می کند.
33:13 هنگامی که به عادل بگویم که او قطعاً زنده خواهد ماند. اگر او
به عدالت خود اعتماد کن و تمام او را ناراضی کن
عدالت ها به یاد نمی آیند. اما برای گناهش که او
                  متعهد شده است، برای آن خواهد مرد.
33:14 باز هم وقتی به شریران می گویم، قطعاً خواهی مرد. اگر او بچرخد
             از گناه او، و حلال و حق را انجام دهد.
33:15 اگر شریر عهد خود را بازگرداند، آنچه را که دزدیده است باز پس دهید، وارد شوید.
قوانین زندگی، بدون ارتکاب گناه. او قطعا زنده خواهد ماند،
                                                     او نخواهد مرد
33:16 هیچ یک از گناهان او که مرتکب شده است به او گفته نمی شود
حلال و حق را انجام داده است. او مطمئناً زنده خواهد ماند.
33:17 اما فرزندان قوم تو می گویند: راه خداوند مساوی نیست.
                                     اما راهشان مساوی نیست.
33:18 هنگامی که عادل از عدالت خود برگردد و متعهد شود
                          گناه، او حتی در آن خواهد مرد.
33:19 اما اگر شریر از شرارت خود برگردد و حلال را انجام دهد
            و درست است، او با آن زندگی خواهد کرد.
33:20 اما شما می گویید، راه خداوند مساوی نیست. ای خاندان اسرائیل، من
هر کس را بر اساس شیوه های خود قضاوت خواهد کرد.
33:21 و در دوازدهمین سال اسارت ما در دهمین سال گذشت.
ماه، در روز پنجم ماه، آن کسی که از آن فرار کرده بود
اورشلیم نزد من آمد و گفت: شهر شکست خورده است.
33:22 و دست خداوند در شام بر من بود، پیش از آنکه
فرار کرد آمد; و دهانم را باز کرده بود، تا اینکه در خانه نزد من آمد
            صبح؛ و دهانم باز شد و دیگر گنگ نبودم.
          33:23 پس کلام خداوند بر من نازل شد و گفت:
33:24 پسر انسان، ساکنان ویرانهu200cهای سرزمین اسرائیل سخن میu200cگویند.
گفت: ابراهیم یکی بود و زمین را به ارث برد. اما ما بسیار هستیم. را
                            زمین به ما ارث داده شده است.
33:25 پس به آنها بگو، خداوند یهوه چنین میu200cگوید. با خون می خورید،
و چشمان خود را به سوی بتهای خود بلند کنید و خون بریزید
                                   زمین را در اختیار دارد؟
33:26 شما بر شمشیر خود ایستادهu200cاید، کارهای زشت میu200cکنید و همه را نجس میu200cکنید
زن همسایهu200cاش: آیا زمین را تملک میu200cکنید؟
33:27 به آنها چنین بگو، خداوند یهوه چنین می گوید. همانطور که من زندگی می کنم، مطمئنا آنها
کسانی که در خرابه هستند به شمشیر می افتند و هر که در خرابه است
میدان باز را به جانوران و آنانی که در آن هستند خواهم بخشید تا بخورند
                      دژها و غارها از آفت خواهند مرد.
33:28 زیرا زمین را ویرانu200cترین و شکوه قدرت او خواهم ساخت
متوقف خواهد شد؛ و کوههای اسرائیل ویران خواهند شد، که هیچ
                                                  عبور خواهد کرد.
33:29 آنگاه خواهند دانست که من خداوند هستم، وقتی که زمین را بیشتر بگذارم
ویران شدهu200cاند بهu200cخاطر تمام زشتکاریu200cهایی که مرتکب شدهu200cاند.
33:30 و ای پسر انسان، فرزندان قوم تو هنوز صحبت می کنند
در مقابل تو در کنار دیوارها و درهای خانه ها، و یکی حرف بزن
به دیگری، هر کس به برادر خود، گفت: بیا، و بشنو
   کلامی که از جانب خداوند صادر می شود چیست؟
33:31 و با آمدن مردم نزد تو میu200cآیند و پیش تو میu200cنشینند
مانند قوم من، و سخنان تو را می شنوند، اما آنها را انجام نمی دهند
با دهان خود محبت زیادی نشان می دهند، اما دلشان به دنبال آنها می رود
                                                                       طمع
33:32 و اینک، تو برای آنها مانند آهنگ بسیار دوست داشتنی کسی هستی که دارای
صدای دلنشین، و می تواند به خوبی با ساز بنوازد، زیرا آنها صدای تو را می شنوند
       کلمات، اما آنها آنها را انجام نمی دهند.
  33:33 و چون این واقع شود، آنگاه خواهند دانست
                  که پیامبری در میان آنها بوده است.