حزقیال
17:1 و کلام خداوند بر من نازل شد و گفت:
17:2 ای پسر انسان، معما بیاور و مَثَلی برای خاندان بگو
اسرائيل؛
17:3 و بگویید: خداوند یهوه چنین میu200cگوید. یک عقاب بزرگ با بالهای بزرگ،
بالهای دراز و پر از پرها که رنگهای متنوعی داشتند، آمدند
لبنان، و بلندترین شاخه سرو را گرفت:
17:4 او سر شاخهu200cهای جوان خود را برید و به سرزمینی برد
قاچاق؛ او آن را در شهر بازرگانان قرار داد.
17:5 از بذر زمین نیز برداشت و آن را در میوهu200cای کاشت
رشته؛ او آن را در کنار آبهای بزرگ قرار داد و آن را مانند درخت بید قرار داد.
17:6 و رشد کرد و تبدیل به انگور پراکنده و کمu200cقدی شد که شاخهu200cهایش
رو به او کرد و ریشه های آن در زیر او بود، پس شد
انگور، شاخهu200cها را بیرون آورد و شاخهu200cها را بیرون آورد.
17:7 همچنین عقاب بزرگ دیگری با بالهای بزرگ و پرهای بسیار بود.
و بنگر، این درخت انگور ریشه های خود را به سوی او خم کرد و او را به بیرون پرتاب کرد
شاخه ها را به سمت او می گیرند تا از شیارهای او آن را سیراب کند
مزرعه
17:8 در زمینی خوب در کنار آبهای عظیم کاشته شد تا زاییده شود
شاخه ها، و تا میوه دهد، تا انگور خوبی باشد.
17:9 بگو، خداوند یهوه چنین میu200cگوید. آیا رونق خواهد داشت؟ آیا او نمی کشد
ریشه های آن را بریزید و میوه آن را ببرید تا پژمرده شود؟ آی تی
در تمام برگ های بهارش پژمرده خواهد شد، حتی بدون قدرت زیاد
یا بسیاری از مردم آن را از ریشه آن جدا کنند.
17:10 آری، اینک، کاشته شدن، آیا موفق خواهد شد؟ آیا آن را کاملا
پژمرده شود، وقتی باد شرقی آن را لمس کند؟ در شیارها پژمرده خواهد شد
جایی که رشد کرد
17:11 و کلام خداوند بر من نازل شد و گفت:
17:12 اکنون به خاندان سرکش بگو، نمی دانید این چیزها به چه معناست؟
به آنها بگو، اینک پادشاه بابل به اورشلیم آمده و آمده است
پادشاه و شاهزادگان آن را گرفت و آنها را با خود برد
به بابل؛
17:13 و از ذریت پادشاه گرفته، و با او عهد بسته، و
از او سوگند یاد کرده است، او نیز قدرتمندان زمین را گرفته است.
17:14 تا پادشاهی پست باشد، تا خود را بالا نبرد، بلکه
تا با وفای به عهدش پایدار بماند.
17:15 اما او با فرستادن سفیران خود به مصر، علیه او شورید
آنها ممکن است به او اسب و افراد زیادی بدهند. آیا او موفق خواهد شد؟ آیا او
فرار که چنین کارهایی انجام می دهد؟ یا عهد را بشکند و باشد
تحویل داده شده؟
17:16 خداوند یهوه میu200cگوید که من زنده هستم، مطمئناً در مکانی که پادشاه است
ساکن است که او را پادشاه کرد، سوگند او را خوار شمرد و عهدش را
او ترمز کرد، حتی با او در میان بابل خواهد مرد.
17:17 فرعون نیز با لشکر نیرومند و گروه عظیم خود، برای او کار نخواهد کرد
او را در جنگ، با برافراشتن کوهu200cها و ساختن قلعهu200cها، برای قطع کردن
بسیاری از افراد:
17:18 چون او با شکستن عهد، سوگند را تحقیر کرد، در حالی که، او
دست خود را داده و همه این کارها را انجام داده است، فرار نخواهد کرد.
17:19 پس خداوند یهوه چنین میu200cگوید. همانطور که من زندگی می کنم، قطعا سوگند من است که او
عهد من را که شکسته است تحقیر کرده است، من هم آن را خواهم کرد
اجر بر سر خودش
17:20 و تور خود را بر او خواهم گسترانم و او در دام من گرفتار خواهد شد.
و او را به بابل خواهم آورد و در آنجا از او برای او دعا خواهم کرد
گناهی که او به من مرتکب شده است.
17:21 و همه فراریان او با تمام گروههایش به شمشیر خواهند افتاد و
باقیمانده به سوی همه بادها پراکنده خواهند شد و شما خواهید دانست
که من خداوند آن را گفته ام.
17:22 خداوند یهوه چنین می گوید. من همچنین از بالاترین شاخه از
سرو بلند، و آن را خواهد گذاشت. من از اوج جوانی او جدا خواهم شد
شاخه ای لطیف می کند و بر کوهی بلند و برجسته می کارد:
17:23 آن را در کوه بلند اسرائیل خواهم کاشت
شاخهu200cها را بیرون بیاورید و میوه بدهید و سروی نیکو باشید و زیر آن
همه پرندگان از هر بال ساکن خواهند شد. در سایه شاخه ها
در آن ساکن خواهند شد.
17:24 و تمام درختان صحرا خواهند دانست که من خداوند آورده ام
پایین درخت بلند، درخت پست را بلند کرده، سبزه را خشک کرده است
درخت، و درخت خشک را شکوفا ساختم: من یهوه گفته ام و
آن را انجام داده اند.
