حزقیال
11:1 و روح مرا بلند کرد و به دروازه شرقی آورد
خانه خداوند که به مشرق میu200cنگرد و اینک درب خانه
دروازه پنج و بیست نفر. در میان آنها یازانیا پسر آزور را دیدم،
و فلاطیا پسر بنایا، امیران قوم.
11:2 سپس به من گفت: «ای پسر انسان، اینها هستند که تدبیر می کنند
شرارت کن و در این شهر نصیحت بد کن.
11:3 که می گویند: نزدیک نیست. بیایید خانه بسازیم: این شهر همان است
دیگ، و ما گوشت باشیم.
11:4 پس بر ضد آنها نبوّت کن، ای پسر انسان.
11:5 و روح خداوند بر من نازل شد و به من گفت: بگو. بدین ترتیب
خداوند می گوید ای خاندان اسرائیل چنین گفتید، زیرا من آن را می دانم
چیزهایی که به ذهن شما می رسد، هر یک از آنها.
11:6 کشتهu200cهای خود را در این شهر زیاد کردهu200cاید و شهر را پر کردهu200cاید
خیابان های آن با کشته شدگان
11:7 بنابراین خداوند یهوه چنین میu200cگوید. مقتول شما را که در آن گذاشته اید
در میان آن، آنها گوشت هستند و این شهر دیگ است، اما من
تو را از میان آن بیرون خواهد آورد.
11:8 از شمشیر ترسیدهu200cاید. می گوید و من شمشیری بر تو خواهم آورد
خداوند.
11:9 و من شما را از میان آن بیرون خواهم آورد و شما را به آن می رسانم
دست بیگانگان، و در میان شما قضاوت خواهد کرد.
11:10 به شمشیر خواهید افتاد. من تو را در سرحد اسرائیل داوری خواهم کرد.
و خواهید دانست که من خداوند هستم.
11:11 این شهر دیگ شما نخواهد بود و شما در آن گوشت نخواهید بود
در میان آن؛ اما من شما را در سرحد اسرائیل قضاوت خواهم کرد.
11:12 و خواهید دانست که من خداوند هستم، زیرا در من سیر نکرده اید
احکام من را اجرا نکردند، بلکه طبق آداب انجام دادند
از بتانی که دور تو هستند.
11:13 و هنگامی که من نبوت کردم، واقع شد که فلاطیا پسر بنیایا
فوت کرد. سپس بر روی صورتم افتادم و با صدای بلند گریه کردم و
گفت: خداوندا! آیا بقایای اسرائیل را به طور کامل نابود می کنی؟
11:14 دوباره کلام خداوند بر من نازل شد و گفت:
11:15 پسر انسان، برادرانت، حتی برادرانت، مردان اقوام تو، و
تمامی خاندان اسرائیل به طور کامل، ساکنان آنها هستند
اورشلیم گفته است: «از خداوند دور شوید، این سرزمین از آن ماست
در اختیار داده شده است.
11:16 پس بگو: خداوند یهوه چنین میu200cگوید. اگرچه من آنها را دور انداخته ام
در میان بتها، و اگر چه آنها را در میان بتها پراکنده کرده ام
اما من برای آنها پناهگاه کوچکی در کشورها خواهم بود
جایی که آنها خواهند آمد
11:17 پس بگو: خداوند یهوه چنین میu200cگوید. من حتی شما را از
مردم، و شما را از کشورهایی که در آن بوده اید جمع آوری کند
پراکنده شد و من سرزمین اسرائیل را به شما خواهم داد.
11:18 و به آنجا خواهند آمد و همه منفورها را خواهند برد
چیزهای آن و تمام مکروهات آن از آنجا.
11:19 و به آنها یک دل خواهم بخشید و روح تازه ای در شما خواهم نهاد.
و قلب سنگی را از گوشت آنها خواهم گرفت و به آنها خواهم داد
قلبی از گوشت:
11:20 تا در فرایض من رفتار کنند و احکام من را نگاه دارند و انجام دهند
آنها قوم من خواهند بود و من خدای آنها خواهم بود.
11:21 اما آنها که دلشان به دنبال دل منفورشان میu200cرود
چیزها و زشتیu200cهای آنها را بر سر راهشان خواهم داد
خداوند یهوه می گوید سرهای خود را.
11:22 سپس کروبیان بالهای خود را بلند کردند و چرخها در کنار آنها قرار گرفتند.
و جلال خدای اسرائیل در بالا بر ایشان بود.
11:23 و جلال خداوند از وسط شهر برآمد و ایستاد.
بر کوهی که در سمت شرق شهر است.
11:24 پس از آن روح مرا بالا برد و مرا در رؤیایی آورد
روح خدا به کلده، به اسیران. بنابراین چشم انداز که
دیده بودم از من بالا رفت.
11:25 آنگاه همه چیزهایی را که خداوند داشت در مورد اسیران با ایشان گفتم
به من نشان داد
