خروج
               20:1 و خدا همه این سخنان را گفت و گفت:
20:2 من یهوه خدای تو هستم که تو را از زمین مصر بیرون آوردم.
                                          بیرون از خانه اسارت
                20:3 جز من خدایان دیگری نخواهی داشت.
  20:4 برای خود تمثال تراشیده یا شبیهی نسازید
چیزی که در بالا در آسمان است، یا در زمین پایین، یا آن
                                            در آب زیر زمین است:
20:5 به آنها تعظیم نکن و آنها را عبادت نکن زیرا من خداوند هستم.
خدای تو خدای حسودی است که گناه پدران را بر او زیارت می کند
فرزندان تا نسل سوم و چهارم کسانی که از من متنفرند.
20:6 و به هزاران نفر از کسانی که مرا دوست دارند و مرا حفظ می کنند، رحمت کنم
                                                               دستورات
20:7 نام یهوه خدایت را بیهوده نخوان. برای خداوند
او را که نامش را بیهوده می برد، بی گناه نگاه نمی کند.
20:8 روز سبت را به خاطر داشته باشید تا آن را مقدس نگه دارید.
20:9 شش روز کار خواهی کرد و تمام کارهایت را انجام ده.
20:10 اما روز هفتم سبت یهوه خدایت است و در آن روز خواهی بود.
هیچ کاری نکن، نه تو، نه پسرت، نه دخترت، نه غلامت،
نه کنیزت، نه چارپایانت، و نه غریبی که در توست
                                                           دروازه ها:
20:11 زیرا خداوند در شش روز آسمان و زمین و دریا و هر آنچه را در
آنها هستند و در روز هفتم استراحت کردند. بنابراین خداوند برکت داد
                              روز سبت، و آن را تقدیس کرد.
20:12 پدر و مادرت را گرامی بدار تا روزهایت دراز باشد
                   زمینی که یهوه خدایت به تو می دهد.
                                                   20:13 نباید بکشی.
                                                         20:14 زنا مکن.
                                                       20:15 دزدی نکن.
               20:16 علیه همسایه خود شهادت دروغ نده.
20:17 به خانه همسایه خود طمع مکن، به خانه خود طمع مکن.
زن همسایه، نه خدمتکار، نه کنیز و نه گاو او،
       نه الاغ او و نه چیزی که مال همسایه توست.
20:18 و همه مردم رعد و برق و رعد و برق و رعد و برق را دیدند
          صدای شیپور و دود کوه: و چون مردم دیدند
                       آن را برداشتند و دور ایستادند.
20:19 و به موسی گفتند: با ما صحبت کن تا خواهیم شنید.
                    خدا با ما حرف نزن، مبادا بمیریم.
20:20 و موسی به قوم گفت: «نترسید، زیرا خدا آمده است تا شما را آزمایش کند.
       و ترس او پیش روی شما باشد که گناه نکنید.
20:21 و قوم از دور ایستادند و موسی به قطور نزدیک شد
                                     تاریکی جایی که خدا بود
20:22 و خداوند به موسی گفت: «به فرزندان این چنین بگو.
ای اسرائیل، دیدی که از آسمان با تو صحبت کردم.
20:23 با من خدایان نقره نسازید و برای خود نسازید
                                                          خدایان طلا
20:24 قربانگاهی از زمین برای من بسازی و بر آن قربانی خواهی کرد.
قربانی های سوختنی و قربانی های سلامتی و گوسفندان و گاوهایت.
در همه جاهایی که نام خود را ثبت کنم، نزد تو خواهم آمد و خواهم آمد
                                                              برکت بده
20:25 و اگر برای من قربانگاهی از سنگ بسازی، آن را از نساز.
سنگ تراشیده: زیرا اگر ابزار خود را بر روی آن بلند کنی، آن را آلوده کرده ای.
20:26 از پله ها به قربانگاه من بالا نرو تا برهنگی تو باشد.
                                            در آن کشف نشده است.