خروج
13:1 و خداوند به موسی خطاب کرده، گفت:
13:2 جمیع نخستu200cزادهu200cها را برای من تقدیس کن، هر آنچه که رحم را در میان میu200cگشاید
بنی اسرائیل اعم از انسان و حیوان: از آن من است.
13:3 و موسی به قوم گفت: امروز را به یاد آورید که در آن بیرون آمدید
از مصر، از خانه اسارت. برای با قدرت دست
خداوند شما را از این مکان بیرون آورد، نان مخمری وجود نخواهد داشت
خورده شده.
13:4 در این روز در ماه ابیب بیرون آمدید.
13:5 و آن زمانی خواهد بود که خداوند تو را به زمین خواهد آورد
کنعانیان و هیتیان و اموریان و حویان و
یبوسیان که به پدران تو قسم خورد که زمینی جاری به تو بدهند
با شیر و عسل که این خدمت را در این ماه نگه دارید.
13:6 هفت روز نان فطیر بخورید و در روز هفتم
ضیافتی برای خداوند باشد.
13:7 هفت روز نان فطیر خورده شود. و هیچ مخمری وجود نخواهد داشت
نان نزد تو دیده می شود و خمیرمایه با تو دیده نمی شود
همه محلات
13:8 و در آن روز به پسر خود بنما و بگو: «این به خاطر این است
کاری که خداوند با من کرد وقتی از مصر بیرون آمدم.
13:9 و برای تو نشانه ای بر دست تو و یادگاری خواهد بود.
بین چشمانت تا شریعت خداوند در دهان تو باشد
خداوند تو را از مصر بیرون آورده است.
13:10 پس این حکم را در فصل او از سال به بعد نگاه دارید
سال
13:11 و آن زمانی خواهد بود که خداوند تو را به زمین خواهد آورد
کنعانیان چنانکه به تو و پدرانت قسم خورد و آن را خواهد داد
تو
13:12 که همه را برای خداوند جدا خواهی کرد که ماتریکس را باز می کند، و
هر اول زاده ای که از حیوانی که داری. نرها باید
از آن خداوند باشید.
13:13 و هر اولاد الاغ را با بره فدیه خواهی داد. و اگر تو
آن را بازخرید نخواهی کرد، پس گردن او را خواهی شکست
نخست زاده انسان در میان فرزندانت فدیه خواهی کرد.
13:14 و این زمانی خواهد بود که پسرت در زمان آینده از تو بخواهد و بگوید: چه می شود
این است؟ به او بگو: به قوت دست خداوند
ما را از مصر، از خانه اسارت بیرون آورد:
13:15 و هنگامی که فرعون به سختی ما را رها کرد، گذشت که خداوند
همه نخستu200cزادگان را در مصر کشت، هر دو نخستu200cزاده انسان،
و نخستu200cزادهu200cی وحش: پس همهu200cی آن را برای خداوند قربانی میu200cکنم
ماتریکس را باز می کند، مرد بودن. اما همه اولزاده های فرزندانم من
از گرو در اوردن.
13:16 و به عنوان نشانی بر دست تو باشد و برای پیشانی در میان
چشمانت زیرا که خداوند ما را به قوت دست بیرون آورد
مصر.
13:17 و هنگامی که فرعون مردم را رها کرد، خدا رهبری کرد
آنها را از طریق سرزمین فلسطینیان نگذرانند، هرچند که این
نزدیک بود زیرا خداوند فرمود: مبادا مردم هنگامی که توبه کنند
جنگ را ببینند و به مصر بازگردند:
13:18 اما خدا قوم را در راه بیابان هدایت کرد
بحر سرخ: و بنیu200cاسرائیل مهار شده از زمین بیرون رفتند
مصر.
13:19 و موسی استخوانهای یوسف را با خود برد، زیرا او سخت سوگند یاد کرده بود.
بنیu200cاسرائیل گفتند: «خداوند حتماً شما را ملاقات خواهد کرد. و شما باید
استخوان های مرا از اینجا با خودت ببر
13:20 و از سوکوت سفر کردند و در اتام در منطقه اردو زدند
لبه بیابان
13:21 و خداوند در روز در ستونی از ابر پیش روی ایشان رفت تا رهبری کند
آنها راه و در شب در ستونی از آتش تا آنها را روشن کند. به
روز و شب برو:
13:22 او نه ستون ابر را در روز گرفت و نه ستون آتش را
در شب، از حضور مردم.
