جامعه
5:1 هنگامی که به خانه خدا می روی پای خود را نگه دار و برای آن بیشتر آماده باش
بشنوید تا قربانی احمقان بدهید، زیرا آنها این را نمی دانند
بدی میکنند
5:2 با دهانت عجول مباش و دلت در گفتن عجله مباش
هر چیزی در پیشگاه خدا باشد، زیرا خدا در آسمان است و تو در زمین.
پس کلماتت کم باشد.
5:3 زیرا از انبوه تجارت رویایی میu200cآید. و صدای احمق
با انبوه کلمات شناخته می شود
5:4 هنگامی که برای خدا نذری میu200cبندی، ادای آن را به تعویق نینداز. زیرا او ندارد
لذت در احمقان: آنچه را که نذر کرده ای بپرداز.
5:5 بهتر است که نذر نکنی تا نذر کنی
و پرداخت نکنید.
5:6 اجازه نده که دهانت باعث گناه شود. قبلش هم نگو
فرشته که خطا بود، پس خدا باید بر تو خشمگین شود
صدا، و کار دستان تو را نابود کند؟
5:7 زیرا در انبوه رویاها و کلمات بسیار غواصی نیز وجود دارد
باطل: اما از خدا بترسید.
5:8 اگر ظلم فقرا و انحراف خشونت آمیز را می بینی
قضاوت و عدالت در یک ولایت، از این موضوع تعجب نکنید: زیرا او
که بالاتر از بالاترین توجه است. و بالاتر از وجود دارد
آنها.
5:9 علاوه بر این سود زمین برای همه است: خود پادشاه خدمت میu200cکند
توسط میدان
5:10 کسی که نقره را دوست دارد از نقره سیر نخواهد شد. نه او که
دوست داشتن فراوانی همراه با افزایش: این نیز باطل است.
5:11 هنگامی که کالاها زیاد می شود، آنها که آنها را می خورند زیاد می شوند، و چه خوب است
در آنجا به صاحبان آن، امان نگاه آنها را با آنها
چشم ها؟
5:12 خواب مرد زحمتکش شیرین است، چه کم بخورد و چه زیاد.
اما فراوانی ثروتمند او را به خواب نمی برد.
5:13 بدی دردناکی وجود دارد که زیر آفتاب دیدهu200cام، یعنی ثروت
برای صاحبان آن به ضرر آنها نگهداری می شود.
5:14 اما آن ثروت با درد بد از بین می رود و او پسری به دنیا می آورد و
چیزی در دست او نیست
5:15 همانطور که از شکم مادر خود بیرون آمد، برهنه باز خواهد گشت تا مانند او برود
آمد، و چیزی از زحمات او را که بتواند بردارد، نگیرد
دست او
5:16 و این نیز شری بزرگ است، که در همه موارد، همانطور که او آمد، او نیز خواهد بود
برو: و کسی که برای باد زحمت کشیده چه سودی دارد؟
5:17 در تمام روزهای خود نیز در تاریکی می خورد و غم و اندوه بسیار دارد
خشم با بیماریش
5:18 آنچه را که دیدهu200cام بنگر: خوب و پسندیده است که انسان بخورد و
بنوشد و از تمام زحماتی که می کشد لذت ببرد
خورشید تمام روزهای زندگی او را که خدا به او می دهد، زیرا از آن اوست
بخش
5:19 هر انسانی که خدا به او ثروت و دارایی داده و به او بخشیده است
او قدرت دارد که از آن بخورد و سهم خود را بگیرد و از آن شادی کند
کار یدی؛ این هدیه خداست
5:20 زیرا او روزهای زندگی خود را زیاد به یاد نخواهد آورد. چون خدا
او را در شادی دلش پاسخ می دهد.
