تثنیه
32:1 ای آسمانها گوش کنید و من سخن خواهم گفت. و ای زمین، سخنان را بشنو
از دهان من
32:2 آموزه من مانند باران فرو خواهد ریخت، سخنم مانند شبنم خواهد ریخت.
مانند باران کوچک بر گیاهان لطیف، و مانند باران بر روی گیاهان
چمن:
32:3 زیرا من نام خداوند را منتشر خواهم کرد
خدای ما.
32:4 او صخره است، کار او کامل است، زیرا همه راههای او داوری است: الف
خدای حق و بدون معصیت، عادل و حق است.
32:5 آنها خود را فاسد کردهu200cاند، لکهu200cشان لکهu200cای نیست
بچه ها: نسلی منحرف و کج خلق هستند.
32:6 ای قوم نادان و نادان، آیا خداوند را چنین مجازات می کنید؟ آیا او تو نیست
پدر که تو را خریده است؟ تو را نساخته و استوار نکرده است
تو
32:7 ایام قدیم را به یاد آورید، سالهای نسلهای بسیار را در نظر بگیرید: بپرسید
پدرت، و او به تو نشان خواهد داد. بزرگان تو، و آنها به تو خواهند گفت.
32:8 هنگامی که حق تعالی میراث آنها را به قومها تقسیم کرد، هنگامی که او
پسران آدم را جدا کرد و حدود مردم را بر اساس آن تعیین کرد
تعداد بنی اسرائیل
32:9 زیرا سهم خداوند قوم اوست. یعقوب مال اوست
وراثت.
32:10 او را در زمینی بیابانی و در بیابان زوزهu200cآمیز یافت. او
او را راهنمایی کرد، او را راهنمایی کرد، او را مانند چشمانش نگاه داشت.
32:11 مانند عقابی که آشیانه خود را برافراشته، بر فراز بچه هایش بال می زند، پهن می کند.
بالu200cهایش را میu200cگیرد، بر بالu200cهایش میu200cبرد.
32:12 پس خداوند تنها او را رهبری کرد و خدای غریبی با او نبود.
32:13 او را سوار بر بلندای زمین کرد تا بخورد
افزایش میادین؛ و او را واداشت تا عسل را از سنگ بمکد،
و روغن از سنگ چخماق.
32:14 کره گاو و شیر گوسفند با چربی بره و قوچ
نژاد باشان و بز با چربی کلیه های گندم. و شما
خون پاک انگور را ننوشید
32:15 اما جشورون چاق شد و لگد زد.
ضخیم، تو از چاق پوشیده شده ای. سپس خدا را که آفرید، ترک کرد
او را، و صخره نجات او را کم ارزش دانست.
32:16 با خدایان غریب و با اعمال زشت، حسادت او را برانگیختند
خشم او را برانگیختند.
32:17 آنها برای شیاطین قربانی کردند، نه برای خدا. به خدایانی که نمی شناختند، به
خدایان جدیدی که به تازگی برخاسته اند و پدران شما از آنها نمی ترسیدند.
32:18 از صخره ای که تو را پدید آورد، تو غافل هستی و خدا را فراموش کرده ای.
که تو را تشکیل داد
32:19 و چون خداوند این را دید، از آنها به دلیل تحریک آنها متنفر شد
پسرانش و از دخترانش.
32:20 و او گفت: «روی خود را از آنها پنهان خواهم کرد تا ببینم عاقبتشان چیست
خواهد بود: زیرا آنها نسل بسیار بدی هستند، فرزندانی که در آنها نیست
ایمان.
32:21 مرا به حسادت با چیزی که خدا نیست برانگیختند. آنها دارند
با باطل های خود خشم من را برانگیختند و آنها را به سوی آنها سوق خواهم داد
حسادت با کسانی که مردم نیستند. من آنها را به خشم خواهم آورد
با ملتی احمق
32:22 زیرا آتشی در خشم من افروخته میu200cشود و تا حد پایین میu200cسوزد
جهنم، و زمین را با فزونی اش می سوزاند و آتش می زند
پایه های کوه ها
32:23 شرارتu200cها را بر آنها انباشته خواهم کرد. من تیرهایم را بر آنها خرج خواهم کرد.
32:24 از گرسنگی سوزانده خواهند شد و از گرمای سوزان خواهند خورد
با ویرانی تلخ: دندان حیوانات را نیز بر آنها خواهم فرستاد،
با زهر مارهای غبار
32:25 شمشیر از بیرون و وحشت در درون، هر دو جوان را نابود خواهند کرد
و باکره، شیرخوار نیز با مرد موی سفید.
32:26 گفتم، آنها را در گوشه و کنار پراکنده می کنم، یاد می کنم
از آنها در میان مردم منصرف شود:
32:27 آیا من از خشم دشمن نمی ترسیدم، مبادا دشمنان آنها
باید رفتار عجیبی داشته باشند و مبادا بگویند دست ما
بلند است و خداوند همه اینها را انجام نداده است.
32:28 زیرا آنها قومی هستند که هیچ مشورتی ندارند
درک در آنها
32:29 ای کاش آنها عاقل بودند، این را می فهمیدند، که می کردند
پایان آخر آنها را در نظر بگیرید!
32:30 چگونه باید یک نفر هزار نفر را تعقیب کند و دو نفر ده هزار نفر را فراری دهند؟
مگر اینکه صخره آنها آنها را فروخته بود و خداوند آنها را بسته بود؟
32:31 زیرا صخره آنها مانند صخره ما نیست، حتی خود دشمنان ما نیز هستند
قضات.
32:32 زیرا تاک آنها از تاک سدوم و از مزارع غموره است.
انگورهایشان انگور صفراوی است و خوشه هایشان تلخ است.
32:33 شراب آنها زهر اژدها و زهر بیu200cرحم خارخاست.
32:34 آیا این نزد من ذخیره نشده و در میان گنجینهu200cهای من مُهر نشده است؟
32:35 انتقام و جزا از آن من است. پای آنها به موقع می لغزد
زمان: زیرا روز مصیبت آنها نزدیک است و چیزهایی که
با عجله به سراغشان خواهد آمد.
32:36 زیرا خداوند قوم خود را داوری خواهد کرد و برای خود توبه خواهد کرد
بندگان، هنگامی که می بیند که قدرت آنها از بین رفته است و هیچ کس بسته نیست
بالا، یا چپ
32:37 و او خواهد گفت: خدایان آنها کجا هستند، صخره آنها که بر آنها اعتماد کردند؟
32:38 که چربی قربانی های خود را خوردند و شراب خود را نوشیدند.
پیشکش نوشیدنی؟ بگذارید برخیزند و به شما کمک کنند و محافظ شما باشند.
32:39 اکنون ببینید که من او هستم و خدایی با من نیست.
زنده می کنم؛ زخم میu200cزنم و شفا میu200cدهم، و کسی نیست که بتواند رهایی بخشد
از دست من
32:40 زیرا من دست خود را به سوی آسمان بلند می کنم و می گویم تا ابد زنده هستم.
32:41 اگر شمشیر درخشان خود را تیز کنم و دستم داوری کند. من
از دشمنانم انتقام خواهد گرفت و به دشمنان من پاداش خواهد داد
من
32:42 تیرهایم را به خون مست خواهم کرد و شمشیر من را خواهد خورد
گوشت؛ و آن با خون کشته شدگان و اسیران، از
آغاز انتقام از دشمن
32:43 ای ملتها با قوم او شاد باشید زیرا او انتقام خون او را خواهد گرفت.
بندگان او، و از دشمنانش انتقام خواهد گرفت و خواهد شد
نسبت به سرزمین خود و قوم خود مهربان است.
32:44 و موسی آمد و تمام کلمات این سرود را در گوش مردم گفت
مردم، او و هوشع پسر نون.
32:45 و موسی تمام این سخنان را به تمامی اسرائیل گفت:
32:46 و او به آنها گفت: دل خود را به تمام سخنانی که من می گویم معطوف کنید
امروز در میان شما شهادت دهید که فرزندان خود را به آن امر کنید
رعایت تمام کلمات این قانون را انجام دهید.
32:47 زیرا این برای شما بیهوده نیست. زیرا این زندگی شماست: و از طریق
به این امر روزهای خود را در زمینی که می روید طولانی کنید
اردن آن را تصاحب کند.
32:48 و خداوند در همان روز با موسی سخن گفت و گفت:
32:49 برو به این کوه اباریم، به کوه نبو، که در
سرزمین موآب که در مقابل اریحا قرار دارد. و اینک سرزمین
کنعان را که به بنیu200cاسرائیل به عنوان ملک میu200cدهم.
32:50 و در کوهی که در آن بالا میu200cروی بمیر و نزد خود جمع شو.
مردم؛ همانطور که برادرت هارون در کوه حور مرد و در آنجا جمع شد
مردمش:
32:51 زیرا در بین بنی اسرائیل به من تجاوز کردید
آب مریبه کادش در بیابان زین. زیرا شما تقدیس کردید
من در میان بنی اسرائیل نیستم.
32:52 با این حال زمین را پیش روی خود خواهی دید. اما تو نباید به آنجا بروی
به سرزمینی که به بنی اسرائیل می دهم.
