آموس
4:1 ای فرزندان باشان که در کوه سامره هستید، این کلمه را بشنوید.
که به فقرا ظلم می کنند، که نیازمندان را در هم می کوبند، که به آنها می گویند
                                   ارباب بیاورید و بنوشیم.
4:2 خداوند یهوه به قدوسیت خود سوگند یاد کرده است که اینک روزها خواهند آمد.
بر تو، که تو را با قلاب و آیندگانت را با قلاب خواهد برد
                                                            قلاب ماهی
                   4:3 و هر گاو از شکافها بیرون بروید
او خداوند می گوید و آنها را به قصر خواهید انداخت.
4:4 به بیتu200cئیل بیایید و تجاوز کنید. در گیلگال تخلف را زیاد کن. و
قربانی های خود را هر روز صبح و دهک خود را بعد از سه سال بیاورید.
4:5 و قربانی شکرگزاری با خمیرمایه بگذرانید و اعلام کنید
هدایای مجانی را منتشر کنید، زیرا این شما را دوست دارید، ای فرزندان
                          خداوند یهوه می گوید اسرائیل.
4:6 و همچنین به شما در تمام شهرهای شما تمیزی دندان داده ام و
در همه جاهایتان نان ندارید، اما به سوی من بازنگشتید،
                                                  خداوند می گوید.
4:7 و همچنین باران را از شما دریغ کردم، در حالی که هنوز سه نفر بودند
ماهها تا برداشت محصول: و باران را بر یک شهر باریدم و باعث شدم
بر شهر دیگری باران نبارید: یک تکه بر آن بارید و آن
      قطعه ای که در آن باران بارید پژمرده نشد.
4:8 پس دو یا سه شهر برای نوشیدن آب به یک شهر سرگردان شدند. اما آنها
خداوند می گوید: با این حال به نزد من بازنگشته اید.
4:9 من شما را با انفجار و کپک زدم: وقتی باغهای شما و شما
تاکستان ها و درختان انجیر و درختان زیتون شما زیاد شدند
کرم نخل آنها را بلعید، اما شما به من بازنگشته اید
                                                                خداوند.
4:10 من طاعون را به روش مصر در میان شما فرستادم: شما
مردان جوان را با شمشیر کشتم و اسبهای شما را گرفتم.
و بوی تعفن اردوگاههایت را تا مشام تو رساندم.
خداوند می گوید، با این حال به سوی من بازنگشته اید.
4:11 برخی از شما را برانداختم، همانطور که خدا سدوم و عموره را واژگون کرد.
شما مانند شعله ای بودید که از آتش کنده شده است
                         خداوند می گوید نزد من بازگشت.
4:12 پس ای اسرائیل با تو چنین خواهم کرد و چون این کار را خواهم کرد
ای اسرائیل برای ملاقات با خدای خود آماده شو.
4:13 زیرا، اینک او که کوهها را میu200cسازد و باد را میu200cآفریند، و
به انسان اعلام می کند که اندیشه او چیست که صبح را می سازد
تاریکی، و بر بلندی های زمین قدم می گذارد، خداوند، خداوند
                                نام او خدای میزبانان است.