1 ساموئل
24:1 و این واقع شد، هنگامی که شائول از تعقیب بازگشت
به فلسطینیان که به او گفته شد، گفتند: اینک داود در آن است
                                                      بیابان انگدی
24:2 آنگاه شائول سه هزار مرد برگزیده از تمامی اسرائیل برداشته، به آنجا رفت
داوود و مردانش را بر صخرهu200cهای بزهای وحشی جستجو کنید.
24:3 و از راه به گوسفندان آمد، جایی که غاری بود. و شائول
داخل شد تا پاهای خود را بپوشاند و داوود و افرادش در پهلوها ماندند
                                                                  از غار
24:4 و مردان داوود به او گفتند: روزی را که خداوند در آن قرار دارد، بنگر
به تو گفت، اینک، من دشمن تو را به دست تو خواهم سپرد
هر چه به نظرت خوب است با او رفتار کن. سپس داوود برخاست،
                  و دامن ردای شائول را پنهانی برید.
24:5 و بعد از آن واقع شد که قلب داوود به او ضربه زد، زیرا او
                                  دامن شائول را بریده بود.
24:6 و او به مردان خود گفت: «خداوند نگذار که من این کار را انجام دهم
به ارباب من، مسحu200cشده خداوند، تا دستم را بر آن دراز کند
                               چون او مسح شده خداوند است.
24:7 پس داوود به این سخنان خادمان خود را ماند و به آنها اجازه نداد
بر ضد شائول قیام کند. اما شائول از غار برخاست و به راه خود رفت
                                                                    مسیر.
24:8 داوود نیز پس از آن برخاست و از غار بیرون رفت و گریه کرد
شائول گفت: ای سرور من، پادشاه. و چون شائول به پشت سر خود نگاه کرد، داوود
                          با صورت به زمین خم شد و خم شد.
24:9 و داوود به شائول گفت: «پس سخنان مردم را می شنوی که می گویند:
                        اینک داوود به دنبال ضرر توست؟
24:10 اینک، امروز چشمان تو دیدند که خداوند چگونه نجات داده بود
تو را امروز در غار به دست من گرفتی: و برخی به من دستور دادند که تو را بکشم: اما
چشم من از تو در امان ماند. و گفتم، دستم را بر آن دراز نخواهم کرد
             خدای من؛ زیرا او مسح شده خداوند است.
24:11 به علاوه، ای پدرم، ببین، آری، دامن ردای خود را در دست من ببین.
 بدان که دامن جامه تو را بریدم و تو را نکشتم
و ببین که در دست من نه بدی است و نه گناهی، و من
به تو گناه نکرده اند. اما تو روح مرا شکار می کنی تا آن را بگیری.
24:12 خداوند بین من و تو داوری می کند و خداوند انتقام من را از تو می گیرد.
                                   دست من بر تو نخواهد بود.
24:13 همانطور که ضرب المثل پیشینیان می گوید، شرارت از آن سرچشمه می گیرد
                  شریر: اما دست من بر تو نخواهد بود.
24:14 پادشاه اسرائیل به دنبال چه کسی بیرون آمده است؟ دنبال چه کسی می روی؟
                      بعد از یک سگ مرده، بعد از یک کک.
24:15 پس خداوند قاضی باشد و بین من و تو داوری کند و ببین و
           از من دفاع کن و مرا از دستت رهایی بخش.
24:16 هنگامی که داوود این سخنان را به پایان رساند
شائول به شائول گفت: پسرم داوود این صدای توست؟ و شائول
                               صدایش را بلند کرد و گریست.
24:17 و به داوود گفت: «تو از من عادلu200cتر هستی.
به من پاداش نیک داد و من به تو پاداش بد دادم.
24:18 و تو امروز نشان دادی که چگونه با من خوب رفتار کردی.
چون زمانی که خداوند مرا به دست تو تسلیم کرد، تو
                                                            منو نکشته
24:19 زیرا اگر کسی دشمن خود را بیابد، آیا او را رها میu200cکند که به خوبی برود؟ به همین دلیل
خداوند به خاطر آنچه امروز با من کردی به تو پاداش نیک بدهد.
24:20 و اکنون، اینک، من خوب می دانم که تو قطعاً پادشاه خواهی بود، و این
 پادشاهی اسرائیل در دست تو استوار خواهد شد.
24:21 پس اکنون برای من به خداوند سوگند یاد کن که مرا قطع نکنی
بعد از من بذر و نام من را از نام پدرم نابود نکنی
                                                                     خانه
24:22 و داوود به شائول سوگند یاد کرد. و شائول به خانه رفت. اما داوود و مردانش گات شدند
                                               آنها را تا انبار.