Sofonias 2:1 Bil zaçue, bai, bil çaitezte, oi desiratzen ez den populua; 2:2 Dekretua atera baino lehen, eguna lastoa bezala igaro baino lehen, lehenago Jaunaren haserre bizia heldu zaizue, Jaunaren eguna baino lehen haserrea datorkizu. 2:3 Bilha çaitezte Jauna, lurreko apal guciac, haren eguiten çutenac epaia; billa itzazue zuzentasuna, bilha itzazue otzantasuna: baliteke ezkutuan egotea Jaunaren haserrearen egunean. 2:4 Ezen Gaza utziko da, eta Axkelon hondamendia; Axdodetik aterako da eguerdian, eta Ekron sustraitu egingo da. 2:5 Zoritxarrekoa itsas bazterreko biztanleentzat, nazioa Cherethites! Jaunaren hitza zure kontra dago; O Kanaan, lurra Filistindarrak, nik ere suntsitu egingo zaitut, ez dadin izango biztanle. 2:6 Eta itsas ertza içanen da artzainentzat egoitza eta etxola artaldeentzako tolesturak. 2:7 Eta muga izango da Judako etxearen hondarrarentzat; egingo dute horretaz elikatu: Askalongo etxeetan etzango dira arratsaldean: zeren beren Jainko Jaunak bisitatuko baititu, eta itzularaziko ditu gatibu. 2:8 Entzun dut Moaben iraina, eta semeen irainak Ammon, zeinen bidez nire herria laidotu dute, eta bere burua handitu dute beren mugaren aurka. 2:9 Beraz, ni bizi naizen bezela, dio armadetako Jaunak, Israelgo Jainkoak, egiazki Moab Sodoma bezela izango da, eta Amonen semeak Gomorra bezela ortikak, eta gatzagak, eta betiko desolazio bat: the Nire herriaren hondarrak hondatuko ditu, eta nire herriaren hondarrak edukiko ditu. 2:10 Hau izango dute beren harrotasuna, zeren iraina egin baitute eta ejerzituen Jaunaren herriaren aurka handitu ziren. 2:11 Izugarri ikaragarria izango da Jauna, zeren gosetuko ditu Jainko guziak lurra; eta gizonek adoratuko dute, bakoitzak bere tokitik, denak ere paganoen uharteak. 2:12 Etiopiac-ere, ene ezpataz hilen çarete. 2:13 Eta hedaturen du bere escua iparraldearen contra, eta desegingo du Asiria; eta hondamendi bihurtuko dute Ninive, basamortua bezala lehortu. 2:14 Eta arthaldeak etzanen dirade haren erdian, abere guziak nazioak: bai ubarroia eta bai txingorra ostatu hartuko dute goiko aldean horren dintelak; beren ahotsa abestuko du leihoetan; desolazioa izango da izan atarietan: zeren zedro-lanak estaliko ditu. 2:15 Hau da alaitzen den hiria, arduragabe bizi zena, bere baitan erran duena bihotza, naiz, eta ez dago nire ondoan: nola bihurtu da a desolazioa, piztiak etzateko lekua! pasatzen den oro txistu egingo du, eta eskua astinduko du.