Sofonias
2:1 Bil zaçue, bai, bil çaitezte, oi desiratzen ez den populua;
2:2 Dekretua atera baino lehen, eguna lastoa bezala igaro baino lehen, lehenago
Jaunaren haserre bizia heldu zaizue, Jaunaren eguna baino lehen
haserrea datorkizu.
2:3 Bilha çaitezte Jauna, lurreko apal guciac, haren eguiten çutenac
epaia; billa itzazue zuzentasuna, bilha itzazue otzantasuna: baliteke ezkutuan egotea
Jaunaren haserrearen egunean.
2:4 Ezen Gaza utziko da, eta Axkelon hondamendia;
Axdodetik aterako da eguerdian, eta Ekron sustraitu egingo da.
2:5 Zoritxarrekoa itsas bazterreko biztanleentzat, nazioa
Cherethites! Jaunaren hitza zure kontra dago; O Kanaan, lurra
Filistindarrak, nik ere suntsitu egingo zaitut, ez dadin izango
biztanle.
2:6 Eta itsas ertza içanen da artzainentzat egoitza eta etxola
artaldeentzako tolesturak.
2:7 Eta muga izango da Judako etxearen hondarrarentzat; egingo dute
horretaz elikatu: Askalongo etxeetan etzango dira
arratsaldean: zeren beren Jainko Jaunak bisitatuko baititu, eta itzularaziko ditu
gatibu.
2:8 Entzun dut Moaben iraina, eta semeen irainak
Ammon, zeinen bidez nire herria laidotu dute, eta bere burua handitu dute
beren mugaren aurka.
2:9 Beraz, ni bizi naizen bezela, dio armadetako Jaunak, Israelgo Jainkoak, egiazki
Moab Sodoma bezela izango da, eta Amonen semeak Gomorra bezela
ortikak, eta gatzagak, eta betiko desolazio bat: the
Nire herriaren hondarrak hondatuko ditu, eta nire herriaren hondarrak
edukiko ditu.
2:10 Hau izango dute beren harrotasuna, zeren iraina egin baitute eta
ejerzituen Jaunaren herriaren aurka handitu ziren.
2:11 Izugarri ikaragarria izango da Jauna, zeren gosetuko ditu Jainko guziak
lurra; eta gizonek adoratuko dute, bakoitzak bere tokitik, denak ere
paganoen uharteak.
2:12 Etiopiac-ere, ene ezpataz hilen çarete.
2:13 Eta hedaturen du bere escua iparraldearen contra, eta desegingo du Asiria;
eta hondamendi bihurtuko dute Ninive, basamortua bezala lehortu.
2:14 Eta arthaldeak etzanen dirade haren erdian, abere guziak
nazioak: bai ubarroia eta bai txingorra ostatu hartuko dute goiko aldean
horren dintelak; beren ahotsa abestuko du leihoetan; desolazioa izango da
izan atarietan: zeren zedro-lanak estaliko ditu.
2:15 Hau da alaitzen den hiria, arduragabe bizi zena, bere baitan erran duena
bihotza, naiz, eta ez dago nire ondoan: nola bihurtu da a
desolazioa, piztiak etzateko lekua! pasatzen den oro
txistu egingo du, eta eskua astinduko du.