Salomonen jakinduria 2:1 Ecen erraiten çuten gaichtoac, bere buruäquin arguiatzen dutela, baina ez zuzen, Gure bizitza laburra eta neketsua da, eta gizonaren eriotzean ez dago erremediorik: eta ez zen hilobitik itzuli zenik. 2:2 Ecen abentura gucietan sorthu gara: eta gueroz içanen gara gu beçala ez zen inoiz izan: gure sudur-zuloko arnasa kea bezain apur bat baita txinparta gure bihotzaren mugimenduan: 2:3 Cein itzali içan delarik, gure gorputza errauts bihurturen da, eta gure izpiritua aire leuna bezala desagertuko da, 2:4 Eta gure izena ahantziren da demboran, eta nehorc ezturen ditu gure obrác oroitzean, eta gure bizia hodei baten arrastoa bezala igaroko da, eta laino bat bezala barreiatuko da, hau da, habeak urruntzen eguzkia, eta haren beroarekin menderatu. 2:5 Ecen gure dembora iragaiten den itzala da; eta gure han amaitu ostean ez da itzuliko: zeren azkar zigilatua dago, nehor ez dadin berriro etortzen. 2:6 Zatoz bada, goza ditzagun present dauden gauz onez: eta bizkor erabil ditzagun izakiak gaztetan bezala. 2:7 Bete gaitezen ardo garestiez eta ukenduz: eta ez dezagun lorerik udaberria gure ondotik pasatzen: 2:8 Koroa gaitezen arrosa-ondoez, lehortu baino lehen. 2:9 Ez bedi gutaric batere ioaiten, gure voluptuositatearen parte gabe: utz gaitezen Leku guztietan gure poztasunaren seinale: zeren hau da gure zatia, eta gure sorta hau da. 2:10 Zapaldu dezagun justo pobrea, ez dezagun barkatu alarguna, ezta errespetatu zaharren antzinako ile grisak. 2:11 Izan bedi gure indarra justiziaren legea: ecen ahul dena da ezer baliorik ez zuela aurkitu. 2:12 Beraz, itxaron gaitezen zintzoen kontra; ez baitago gure txanda, eta bera garbi dago gure egiteen kontra: hark gaitzetsi egiten gaitu gure legea ofensatzen dugu, eta gure gaiztoari aurka egiten dio gure urraketak gure hezkuntza. 2:13 Iaincoaren eçagutzea duela aitortzen du: eta bere burua deitzen du Jaunaren umea. 2:14 Gure pentsamenduak gaitzesteko egina izan da. 2:15 Tristatzen da guri ikusteaz: ecen haren vicia ez da berceen beçala gizonenak, bere bideak beste era batekoak dira. 2:16 Harengandik faltsutzat hartzen gaituzte: gure bideetatik bezela. zikinkeriatik: bedeinkatua izateko justuaren amaiera esaten du, eta harrotzen du Jainkoa bere aita dela. 2:17 Ikus dezagun ea haren hitzak egia diren: eta proba dezagun zer gertatuko den haren amaiera. 2:18 Ecen baldin iustoa Iaincoaren seme baldin bada, lagunduko dio, eta libraturen du bere etsaien eskutik. 2:19 Azter dezagun hura mespretxuz eta torturaz, haren ezagut dezagun omiltasuna, eta frogatu bere pazientzia. 2:20 Condemna dezagun heriotz lotsagarri batez: ecen bere erranaren arabera izango du errespetatua izan. 2:21 Halaco gauçác imaginatu cituzten, eta engana içan ciraden: beren gauçaz gaiztakeriak itsutu ditu. 2:22 Iainkoaren misterioez, ez zituzten ezagutzen, eta ez zuten itxaropenik. zuzentasunaren alokairuak, ezta errugabeko arimarentzat saririk antzeman. 2:23 Ecen Iaincoac eguin ceçan guiçona immortala içan dadin, eta eguin ceçan hura haren irudi içan bere betikotasuna. 2:24 Baina deabruaren bekaiztiaz ethor cedin herioa mundura: eta bere aldeari eusten diotenek aurkitzen dute.