Salomonen jakinduria
2:1 Ecen erraiten çuten gaichtoac, bere buruäquin arguiatzen dutela, baina ez zuzen, Gure
bizitza laburra eta neketsua da, eta gizonaren eriotzean ez dago erremediorik:
eta ez zen hilobitik itzuli zenik.
2:2 Ecen abentura gucietan sorthu gara: eta gueroz içanen gara gu beçala
ez zen inoiz izan: gure sudur-zuloko arnasa kea bezain apur bat baita
txinparta gure bihotzaren mugimenduan:
2:3 Cein itzali içan delarik, gure gorputza errauts bihurturen da, eta gure
izpiritua aire leuna bezala desagertuko da,
2:4 Eta gure izena ahantziren da demboran, eta nehorc ezturen ditu gure obrác
oroitzean, eta gure bizia hodei baten arrastoa bezala igaroko da,
eta laino bat bezala barreiatuko da, hau da, habeak urruntzen
eguzkia, eta haren beroarekin menderatu.
2:5 Ecen gure dembora iragaiten den itzala da; eta gure han amaitu ostean
ez da itzuliko: zeren azkar zigilatua dago, nehor ez dadin berriro etortzen.
2:6 Zatoz bada, goza ditzagun present dauden gauz onez: eta
bizkor erabil ditzagun izakiak gaztetan bezala.
2:7 Bete gaitezen ardo garestiez eta ukenduz: eta ez dezagun lorerik
udaberria gure ondotik pasatzen:
2:8 Koroa gaitezen arrosa-ondoez, lehortu baino lehen.
2:9 Ez bedi gutaric batere ioaiten, gure voluptuositatearen parte gabe: utz gaitezen
Leku guztietan gure poztasunaren seinale: zeren hau da gure zatia, eta
gure sorta hau da.
2:10 Zapaldu dezagun justo pobrea, ez dezagun barkatu alarguna, ezta
errespetatu zaharren antzinako ile grisak.
2:11 Izan bedi gure indarra justiziaren legea: ecen ahul dena da
ezer baliorik ez zuela aurkitu.
2:12 Beraz, itxaron gaitezen zintzoen kontra; ez baitago
gure txanda, eta bera garbi dago gure egiteen kontra: hark gaitzetsi egiten gaitu
gure legea ofensatzen dugu, eta gure gaiztoari aurka egiten dio gure urraketak
gure hezkuntza.
2:13 Iaincoaren eçagutzea duela aitortzen du: eta bere burua deitzen du
Jaunaren umea.
2:14 Gure pentsamenduak gaitzesteko egina izan da.
2:15 Tristatzen da guri ikusteaz: ecen haren vicia ez da berceen beçala
gizonenak, bere bideak beste era batekoak dira.
2:16 Harengandik faltsutzat hartzen gaituzte: gure bideetatik bezela.
zikinkeriatik: bedeinkatua izateko justuaren amaiera esaten du, eta
harrotzen du Jainkoa bere aita dela.
2:17 Ikus dezagun ea haren hitzak egia diren: eta proba dezagun zer gertatuko den
haren amaiera.
2:18 Ecen baldin iustoa Iaincoaren seme baldin bada, lagunduko dio, eta libraturen du
bere etsaien eskutik.
2:19 Azter dezagun hura mespretxuz eta torturaz, haren ezagut dezagun
omiltasuna, eta frogatu bere pazientzia.
2:20 Condemna dezagun heriotz lotsagarri batez: ecen bere erranaren arabera izango du
errespetatua izan.
2:21 Halaco gauçác imaginatu cituzten, eta engana içan ciraden: beren gauçaz
gaiztakeriak itsutu ditu.
2:22 Iainkoaren misterioez, ez zituzten ezagutzen, eta ez zuten itxaropenik.
zuzentasunaren alokairuak, ezta errugabeko arimarentzat saririk antzeman.
2:23 Ecen Iaincoac eguin ceçan guiçona immortala içan dadin, eta eguin ceçan hura haren irudi içan
bere betikotasuna.
2:24 Baina deabruaren bekaiztiaz ethor cedin herioa mundura: eta
bere aldeari eusten diotenek aurkitzen dute.