Tobit
10:1 Tobit bere aitak egun guziak kontatzen zituen, eta noiz bidaiako egunak
iraungi ziren, eta ez ziren etorri,
10:2 Orduan, Tobitek erran zuen, Atxilotuak al dira? edo Gabael hil da, eta ez dago
gizona dirua emateko?
10:3 Beraz, oso triste zegoen.
10:4 Orduan erran cieçón emazteac, Ene semea hil da, luzaro egoten baita. eta
negarrez hasi zen, eta esan zuen:
10:5 Orain ez dut ezer axola, ene semea, utzi zaitudanetik, argia
nire begiak.
10:6 Tobitek erran zioen: Isilik, etzaitez arduratu, ecen salbatu da.
10:7 Baina harc erran ceçan, Ixiil, eta ez nazaçala enganatu. nire semea hil da. Eta
egunero irteten zen haiek ibiltzen ziren bidera, eta ez zuen jaten
egunez, eta ez zuen gau osorik gelditu bere seme Tobias negar egiteari,
Raguelek zituen ezkontzako hamalau egunak iraungi arte
han igaro behar zuela zin egin zuen. Orduan Tobiasek Ragueli esan zion: Utz nazazu.
izan ere, nire aitak eta nire amak ez dute ni ikusteko gehiago begiratu.
10:8 Baina bere aitaginarrebak erran cieçón, Içac enequin, eta igorriren dut
zure aitak, eta adiraziko diote nola zurekin gauzak.
10:9 Baina Tobiasek esan zuen, Ez; baina utzi nazazu aitarengana joaten.
10:10 Orduan jaiki zen Raguel, eta eman zion Sara bere emaztea, eta bere ondasunen erdia.
zerbitzariak, eta abereak, eta dirua:
10:11 Eta bedeinkatu citzan, eta igor citzan, cioela, Emaçu ceruco Iaincoac.
bidaia oparoa duzue, ene seme-alabak.
10:12 Eta erran zaroen bere alabari, Ohoratu zure aita eta zure amaginarreba.
orai zure gurasoak diren, zure berri ona entzuteko. Eta berak
musu eman zion. Ednak ere esan zion Tobiasi: Zeruko Jaunak berrezar zaitzala,
ene anaia maitea, eta emazu nere alabaren zure seme-alabak ikus ditzadan
Hil baino lehen Sara, Jaunaren aurrean poztu nadin;
ene alaba zuri konfiantza bereziko; non dauden ez erregutu
gaiztoa.