Tobit
3:1 Orduan, atsekabetuta, negar egin nuen, eta otoitz egin nuen ene atsekabean, ziotela:
3:2 Iauna, justua aiz, eta hire obra guciac eta hire bide guciac dira misericordia eta
egia, eta egiaz eta zuzen juzgatzen duzu betiko.
3:3 Orhoit nazazue, eta beha niri, ez nazazu zigortu nere bekatuengatik eta ezjakintasunengatik.
eta zure aurrean bekatu egin duten nere arbasoen bekatuak:
3:4 Ecen hire manamenduak etzituen obeditu, zergatik libratu gaituzu
harrapakinerako, gatiburako, eta heriotzarako, eta esaerarako
sakabanatuta gauden nazio guztiei gaitzespena.
3:5 Eta orain hire iugemenduak anhitz eta eguiác dirade: eguiçue nigaz ene araura
bekatuak eta ene arbasoak: ez ditugulako zure manamenduak ere bete
Egian ibili dira zure aurrean.
3:6 Orain bada eguiçue nigaz hoberen iduritzen çaizquizun beçala, eta manatu ene
nigandik kenduko espiritua, desegiteko eta lur bihur nadin;
izan ere, bizitzea baino mesedegarri zait hiltzea, dudalako
laido faltsuak entzun, eta atsekabe asko izan: agindu beraz nik
orain libratu gaitezen larritasun honetatik, eta joan zaitezte betirako
lekua: ez urrundu zure aurpegia nigandik.
3:7 Egun berean guertha cedin Ecbatanen Mediaco hiri bat Sarac
Raguelen alaba ere gaitzetsi zuten aitaren neskameek;
3:8 Ceren Asmodeo zazpi senharrequin ezkondu içan cen
izpiritu gaiztoak hil zuen, harekin etzan baino lehen. Ez al duzu
Badakizu, esan zuten, zure senarrak ito dituzula? izan duzu
Jada zazpi senar, ezta haietarik batere izenik jarri.
3:9 Cergatic guehiago içan gaituçue? hil badaude, zoaz gero
haiek, ez zaitzatela inoiz ikusi ez seme edo alaba.
3:10 Gauça hauc ençun cituenean, triste içan cen, beraz, pensa ceçan
bere burua ito izana; eta esan zuen: Ni naiz nire alaba bakarra
aita, eta hau egiten badut, iraina izango da, eta egingo dut
ekarri bere zahartzaroa penaz hilobira.
3:11 Orduan othoitz ceçan leiho aldera, eta erran ceçan, Bedeinkatua hi, ene Iauna,
Jainkoa, eta zure izen santu eta gloriosoa da bedeinkatua eta ohoragarria
beti: zure obra guztiek goretsi zaitzatela betiko.
3:12 Eta orain, Iauna, ene begiak eta ene arpegia hire aldera jartzen ditut.
3:13 Eta erraçue, Atera nazazu lurretic, guehiago ez deçadan ençun iraina.
3:14 Badakic, Iauna, ecen garbi naicela bekatu guciatic guiçonaquin.
3:15 Eta ez dudala sekula kutsatu ene izena, ez ene aitaren izena
ene gatibutasunaren lurraldea: ni naiz ene aitaren alaba bakarra, eta ez du
haurrak bere oinordeko izateko, ez hurbileko ahaiderik, ez seme-alabarik
bere bizia, zeinari emaztetzat gorde nazakeen: nere zazpi senarrak dira
dagoeneko hilda; eta zergatik bizi behar naiz? baina ez bazaizu atsegin ni neu
hil beharko litzateke, agintzen didate nolabaiteko begirunea izan dadila, eta errukitu zait nitaz,
ez dudala gaitzespen gehiago entzuten.
3:16 Beraz, bien othoitzak adituak izan ziren handien Majestadearen aurrean
Jainkoa.
3:17 Eta Raphael igorri cedin biak sendatzera, hau da, urruntzera
Tobiren begien zuritasuna, eta Sara Raguelen alaba batengatik ematea
Tobiasen emaztea Tobisen semea; eta Asmodeus izpiritu gaiztoa lotzeko;
jaraunspen-eskubidez Tobiasi baitzen. Berdin
ordua etorri zan Tobit etxera, eta sartu zan bere etxera, eta Sara alaba
Raguelekoa bere goiko gelatik jaitsi zen.