Tobit 3:1 Orduan, atsekabetuta, negar egin nuen, eta otoitz egin nuen ene atsekabean, ziotela: 3:2 Iauna, justua aiz, eta hire obra guciac eta hire bide guciac dira misericordia eta egia, eta egiaz eta zuzen juzgatzen duzu betiko. 3:3 Orhoit nazazue, eta beha niri, ez nazazu zigortu nere bekatuengatik eta ezjakintasunengatik. eta zure aurrean bekatu egin duten nere arbasoen bekatuak: 3:4 Ecen hire manamenduak etzituen obeditu, zergatik libratu gaituzu harrapakinerako, gatiburako, eta heriotzarako, eta esaerarako sakabanatuta gauden nazio guztiei gaitzespena. 3:5 Eta orain hire iugemenduak anhitz eta eguiác dirade: eguiçue nigaz ene araura bekatuak eta ene arbasoak: ez ditugulako zure manamenduak ere bete Egian ibili dira zure aurrean. 3:6 Orain bada eguiçue nigaz hoberen iduritzen çaizquizun beçala, eta manatu ene nigandik kenduko espiritua, desegiteko eta lur bihur nadin; izan ere, bizitzea baino mesedegarri zait hiltzea, dudalako laido faltsuak entzun, eta atsekabe asko izan: agindu beraz nik orain libratu gaitezen larritasun honetatik, eta joan zaitezte betirako lekua: ez urrundu zure aurpegia nigandik. 3:7 Egun berean guertha cedin Ecbatanen Mediaco hiri bat Sarac Raguelen alaba ere gaitzetsi zuten aitaren neskameek; 3:8 Ceren Asmodeo zazpi senharrequin ezkondu içan cen izpiritu gaiztoak hil zuen, harekin etzan baino lehen. Ez al duzu Badakizu, esan zuten, zure senarrak ito dituzula? izan duzu Jada zazpi senar, ezta haietarik batere izenik jarri. 3:9 Cergatic guehiago içan gaituçue? hil badaude, zoaz gero haiek, ez zaitzatela inoiz ikusi ez seme edo alaba. 3:10 Gauça hauc ençun cituenean, triste içan cen, beraz, pensa ceçan bere burua ito izana; eta esan zuen: Ni naiz nire alaba bakarra aita, eta hau egiten badut, iraina izango da, eta egingo dut ekarri bere zahartzaroa penaz hilobira. 3:11 Orduan othoitz ceçan leiho aldera, eta erran ceçan, Bedeinkatua hi, ene Iauna, Jainkoa, eta zure izen santu eta gloriosoa da bedeinkatua eta ohoragarria beti: zure obra guztiek goretsi zaitzatela betiko. 3:12 Eta orain, Iauna, ene begiak eta ene arpegia hire aldera jartzen ditut. 3:13 Eta erraçue, Atera nazazu lurretic, guehiago ez deçadan ençun iraina. 3:14 Badakic, Iauna, ecen garbi naicela bekatu guciatic guiçonaquin. 3:15 Eta ez dudala sekula kutsatu ene izena, ez ene aitaren izena ene gatibutasunaren lurraldea: ni naiz ene aitaren alaba bakarra, eta ez du haurrak bere oinordeko izateko, ez hurbileko ahaiderik, ez seme-alabarik bere bizia, zeinari emaztetzat gorde nazakeen: nere zazpi senarrak dira dagoeneko hilda; eta zergatik bizi behar naiz? baina ez bazaizu atsegin ni neu hil beharko litzateke, agintzen didate nolabaiteko begirunea izan dadila, eta errukitu zait nitaz, ez dudala gaitzespen gehiago entzuten. 3:16 Beraz, bien othoitzak adituak izan ziren handien Majestadearen aurrean Jainkoa. 3:17 Eta Raphael igorri cedin biak sendatzera, hau da, urruntzera Tobiren begien zuritasuna, eta Sara Raguelen alaba batengatik ematea Tobiasen emaztea Tobisen semea; eta Asmodeus izpiritu gaiztoa lotzeko; jaraunspen-eskubidez Tobiasi baitzen. Berdin ordua etorri zan Tobit etxera, eta sartu zan bere etxera, eta Sara alaba Raguelekoa bere goiko gelatik jaitsi zen.