Salomonen Kantua
6:1 Nora joan da zure maitea, o emakume artean ederrena? non dago zure
maitea alde batera utzita? zurekin hura bilha dezagun.
6:2 Ene maitea jautsi da bere lorategira, usainen oheetara, bazkatzera
lorategietan, eta liliak biltzeko.
6:3 Ni ene maitearena naiz, eta ene maitea ene da: lilien artean bazkatzen da.
6:4 Ederra zara, ene maitea, Tirtsa bezela, eder Jerusalem bezela, ikaragarria
pankartadun armada gisa.
6:5 Urruti itzazu zure begiak nigandik, zeren garaitu naute: zure ilea bezalakoa da
Galaadetik agertzen den ahuntz artaldea.
6:6 Zure hortzak garbigailutik igotzen diren ardi artalde bat bezala dira
denek bikiak izaten dituzte, eta ez dago antzurik haien artean.
6:7 Granada baten puska bat bezala dira zure tenpluak zure giltzurrunetan.
6:8 Hirurogei erregina dira, eta laurogei ohaide, eta birjina
zenbakirik gabe.
6:9 Ene usoa, ene lohigabea bat baino ez da; bere amaren bakarra da, bera
ondu zuen horietakoa da. Alabek ikusi zuten, eta
bedeinkatu zuen; bai, erreginak eta ohaideak, eta laudatzen zuten.
6:10 Nor da goiza bezela begiratzen duena, ilargia bezela, argia
eguzkia, eta banderadun armada bezain ikaragarria?
6:11 Intxaur lorategira jaitsi nintzen haraneko fruituak ikustera, eta
mahatsondoa loratzen ote zen eta granadak kimutzen ziren ikusteko.
6:12 Edo inoiz jakin nuen, nire arima egin ninduen Aminadibeko gurdiak bezala.
6:13 Itzuli, itzuli, o Shulamita; itzuli, itzuli, zuri begira gaitezen.
Zer ikusiko duzue Sulamitan? Bi armadaren konpainia balitz bezala.