Salomonen Kantua 6:1 Nora joan da zure maitea, o emakume artean ederrena? non dago zure maitea alde batera utzita? zurekin hura bilha dezagun. 6:2 Ene maitea jautsi da bere lorategira, usainen oheetara, bazkatzera lorategietan, eta liliak biltzeko. 6:3 Ni ene maitearena naiz, eta ene maitea ene da: lilien artean bazkatzen da. 6:4 Ederra zara, ene maitea, Tirtsa bezela, eder Jerusalem bezela, ikaragarria pankartadun armada gisa. 6:5 Urruti itzazu zure begiak nigandik, zeren garaitu naute: zure ilea bezalakoa da Galaadetik agertzen den ahuntz artaldea. 6:6 Zure hortzak garbigailutik igotzen diren ardi artalde bat bezala dira denek bikiak izaten dituzte, eta ez dago antzurik haien artean. 6:7 Granada baten puska bat bezala dira zure tenpluak zure giltzurrunetan. 6:8 Hirurogei erregina dira, eta laurogei ohaide, eta birjina zenbakirik gabe. 6:9 Ene usoa, ene lohigabea bat baino ez da; bere amaren bakarra da, bera ondu zuen horietakoa da. Alabek ikusi zuten, eta bedeinkatu zuen; bai, erreginak eta ohaideak, eta laudatzen zuten. 6:10 Nor da goiza bezela begiratzen duena, ilargia bezela, argia eguzkia, eta banderadun armada bezain ikaragarria? 6:11 Intxaur lorategira jaitsi nintzen haraneko fruituak ikustera, eta mahatsondoa loratzen ote zen eta granadak kimutzen ziren ikusteko. 6:12 Edo inoiz jakin nuen, nire arima egin ninduen Aminadibeko gurdiak bezala. 6:13 Itzuli, itzuli, o Shulamita; itzuli, itzuli, zuri begira gaitezen. Zer ikusiko duzue Sulamitan? Bi armadaren konpainia balitz bezala.