Salomonen Kantua 3:1 Gauez ene ohean ene arimák maite duen hura bilhatu nuen: hura bilhatu nuen, baina ez zuen aurkitu. 3:2 Orain jaikiko naiz, eta hiritik inguratuko naiz kaleetan eta zabalean bideak bilatuko ditut nere arimak maite duena: bilatu nuen, baina aurkitu nuen ez. 3:3 Hiri inguratzen dabiltzan talaiak aurkitu naute, eta erran nion, Ikusi duzue hura nor maite du nere arimak? 3:4 Gutxi cedin hetaric iragaiten nintzan, baina eriden neçan enea arimak maite du: eutsi nion, eta ez nion utzi nahi, ekarri arte hura ene amaren etxera, eta haurdun izan zenaren gelara ni. 3:5 Agintzen dizuet, o Jerusalemgo alabak, orkatzez eta orkatzez sorokoa, ez dezazutela piztu, ez iratzarri ene maitasuna, berak nahi duen arte. 3:6 Nor da hau basamortutik ke-zutabeak bezala ilkitzen dena? mirraz eta intsentsuaz lurrindurik, merkatariaren hauts guztiekin? 3:7 Huna haren ohea, zeina baita Salomonen; Hirurogei gizon ausart daude horretaz, Israelgo adoretsuena. 3:8 Denek dute ezpatak, gerran adituak direnez, bakoitzak bere ezpata gainean du izterra gaueko beldurragatik. 3:9 Salomon erregeak egin zuen bere burua Libanoko basoko gurdi bat. 3:10 Haren zutabeak zilarrez egin zituen, haren hondoa urrez purpurazko estalkia, erdikoa maitasunez zolatua, zeren Jerusalemgo alabak. 3:11 Zoazte, Siongo alabak, eta horra Salomon erregea koroarekin zeinekin bere amak koroatu zuen bere ezkontza egunean, eta bere bihotzaren poztasunaren eguna.