Salomonen Kantua
3:1 Gauez ene ohean ene arimák maite duen hura bilhatu nuen: hura bilhatu nuen, baina
ez zuen aurkitu.
3:2 Orain jaikiko naiz, eta hiritik inguratuko naiz kaleetan eta zabalean
bideak bilatuko ditut nere arimak maite duena: bilatu nuen, baina aurkitu nuen
ez.
3:3 Hiri inguratzen dabiltzan talaiak aurkitu naute, eta erran nion, Ikusi duzue hura
nor maite du nere arimak?
3:4 Gutxi cedin hetaric iragaiten nintzan, baina eriden neçan enea
arimak maite du: eutsi nion, eta ez nion utzi nahi, ekarri arte
hura ene amaren etxera, eta haurdun izan zenaren gelara
ni.
3:5 Agintzen dizuet, o Jerusalemgo alabak, orkatzez eta orkatzez
sorokoa, ez dezazutela piztu, ez iratzarri ene maitasuna, berak nahi duen arte.
3:6 Nor da hau basamortutik ke-zutabeak bezala ilkitzen dena?
mirraz eta intsentsuaz lurrindurik, merkatariaren hauts guztiekin?
3:7 Huna haren ohea, zeina baita Salomonen; Hirurogei gizon ausart daude horretaz,
Israelgo adoretsuena.
3:8 Denek dute ezpatak, gerran adituak direnez, bakoitzak bere ezpata gainean du
izterra gaueko beldurragatik.
3:9 Salomon erregeak egin zuen bere burua Libanoko basoko gurdi bat.
3:10 Haren zutabeak zilarrez egin zituen, haren hondoa urrez
purpurazko estalkia, erdikoa maitasunez zolatua, zeren
Jerusalemgo alabak.
3:11 Zoazte, Siongo alabak, eta horra Salomon erregea koroarekin
zeinekin bere amak koroatu zuen bere ezkontza egunean, eta
bere bihotzaren poztasunaren eguna.