Ruth
1:1 Bada guertha cedin Juezéc gobernatzen zuten egunetan, cen bat
lurreko gosetea. Eta Belengo Judako gizon bat joan zen bizitzera
Moab lurraldean, bera eta bere emaztea eta bere bi semeak.
1:2 Gizonaren izena Elimelek zen, eta bere emaztearen izena Noemi.
eta bere bi semeen izena Mahlon eta Kilion, efratarrak
Belen Juda. Eta Moaben lurraldera heldu ziren, eta jarraitu zuten
han.
1:3 Eta hil zen Elimelek Noeomiren senarra; eta gelditu zan bera eta bere bi semeak.
1:4 Eta hartu zituzten Moabeko emazteen emazte; baten izena zen
Orpa, eta beste Ruth izena: eta han bizi izan ziren hamar inguru
urteak.
1:5 Eta Mahlon eta Kilion ere hil ziren biak; eta emakumea geratu zen
bere bi semeak eta bere senarra.
1:6 Orduan iaiqui cedin bere alabequin, itzul ledinçát
Moab herrialdean: zeren Moab lurraldean entzun baitzuen nola hura
Jaunak bere herria bisitatu zuen ogia emanez.
1:7 Hargatik ilkhi zen bera non zegoen tokitik, eta bere bi
ezkonabak harekin; eta joan ziran itzultzeko bidean
Judako lurraldea.
1:8 Orduan, Noemi erran zaroen bere bi alabei: Zoazte, itzul zaitezte bakoitza bere gana
amaren etxea: Jaunak begi onez joka zaituzte, zuek bezala
hilda, eta nirekin.
1:9 Jaunak eman dezazuen atsedena aurki dezazuen, zuetariko bakoitzaren etxean
bere senarra. Orduan musu eman zien; eta altxatu zuten boza, eta
negar egin zuen.
1:10 Eta hec erran cieçoten, Eguiaz hirequin itzuliren gara zure populura.
1:11 Eta erran cieçón Noemi, Itzuli çaitezte, ene alabak: cergatic joanen çarete enequin? dira
ene sabelean oraino semerik, zuen senar izan daitezen?
1:12 Itzuli berriro, ene alabak, zoazte; izan ere, zaharregia naiz bat izateko
senarra. Esan behar banu, badut itxaropena, senarra ere izan behar badut
gauera, eta semeak ere izan beharko lituzke;
1:13 Içanen çarete hequin hazi arteo? geldituko al zinateke haientzat
senarrak edukitzetik? ez, ene alabak; zeren asko atsekabetzen nau
Jaunaren eskua ene kontra ilki dela zuregatik.
1:14 Eta altxatu zuten boza, eta berriz negar egin zuten: eta Orpak musu eman zion.
amaginarreba; baina Ruth atxiki zitzaion.
1:15 Eta erran cieçón, Huna, hire koinatua itzuli da bere populuarengana.
eta bere jainkoetara: itzuli zaitez zure koinatuaren ondotik.
1:16 Eta Ruthek erran zuen, Ez nazazu othoi eguiten hi utzi, edo itzultzeko
zure ondotik: zeren nora zoazen, joango naiz; eta non zauden ostatu, ni
ostatu egingo du: zure herria izango da nire herria, eta zure Jainkoa ene Jainkoa.
1:17 Non hilko zaren, hilko naiz ni, eta han ehortziko naute;
niri, eta geiago ere, heriotzak zu eta ni banatzen baditu.
1:18 Ikussi zuenean irmoa zela berarekin ioateko, orduan zuen
utzi zion hitz egiten.
1:19 Joan ziren bada biak Belenera heldu arte. Eta gertatu zen, noiz
Belenera ethorri ziren, hiri guzia hekien inguruan hunkituta, eta
Esan zuten: Hau al da Noemi?
1:20 Eta harc erran ciecén, Ez iezadazue deitu Noemi, deit nazazue Mara
Ahalguztidunak oso mingotsa egin dit.
1:21 Bete irten nintzen, eta Jaunak hutsik ekarri nau etxera: zergatik bada?
dei nazazue Noemi, Jaunak ene kontra testigantza eman duela ikusirik
Ahalguztidunak gaitzetsi nau?
1:22 Itzuli zen bada Noemi, eta Rut moabitarra, bere alabarekin
hura, Moabgo lurraldetik itzuli zena, eta heldu ziren
Belen garagar uztaren hasieran.