Ruth 1:1 Bada guertha cedin Juezéc gobernatzen zuten egunetan, cen bat lurreko gosetea. Eta Belengo Judako gizon bat joan zen bizitzera Moab lurraldean, bera eta bere emaztea eta bere bi semeak. 1:2 Gizonaren izena Elimelek zen, eta bere emaztearen izena Noemi. eta bere bi semeen izena Mahlon eta Kilion, efratarrak Belen Juda. Eta Moaben lurraldera heldu ziren, eta jarraitu zuten han. 1:3 Eta hil zen Elimelek Noeomiren senarra; eta gelditu zan bera eta bere bi semeak. 1:4 Eta hartu zituzten Moabeko emazteen emazte; baten izena zen Orpa, eta beste Ruth izena: eta han bizi izan ziren hamar inguru urteak. 1:5 Eta Mahlon eta Kilion ere hil ziren biak; eta emakumea geratu zen bere bi semeak eta bere senarra. 1:6 Orduan iaiqui cedin bere alabequin, itzul ledinçát Moab herrialdean: zeren Moab lurraldean entzun baitzuen nola hura Jaunak bere herria bisitatu zuen ogia emanez. 1:7 Hargatik ilkhi zen bera non zegoen tokitik, eta bere bi ezkonabak harekin; eta joan ziran itzultzeko bidean Judako lurraldea. 1:8 Orduan, Noemi erran zaroen bere bi alabei: Zoazte, itzul zaitezte bakoitza bere gana amaren etxea: Jaunak begi onez joka zaituzte, zuek bezala hilda, eta nirekin. 1:9 Jaunak eman dezazuen atsedena aurki dezazuen, zuetariko bakoitzaren etxean bere senarra. Orduan musu eman zien; eta altxatu zuten boza, eta negar egin zuen. 1:10 Eta hec erran cieçoten, Eguiaz hirequin itzuliren gara zure populura. 1:11 Eta erran cieçón Noemi, Itzuli çaitezte, ene alabak: cergatic joanen çarete enequin? dira ene sabelean oraino semerik, zuen senar izan daitezen? 1:12 Itzuli berriro, ene alabak, zoazte; izan ere, zaharregia naiz bat izateko senarra. Esan behar banu, badut itxaropena, senarra ere izan behar badut gauera, eta semeak ere izan beharko lituzke; 1:13 Içanen çarete hequin hazi arteo? geldituko al zinateke haientzat senarrak edukitzetik? ez, ene alabak; zeren asko atsekabetzen nau Jaunaren eskua ene kontra ilki dela zuregatik. 1:14 Eta altxatu zuten boza, eta berriz negar egin zuten: eta Orpak musu eman zion. amaginarreba; baina Ruth atxiki zitzaion. 1:15 Eta erran cieçón, Huna, hire koinatua itzuli da bere populuarengana. eta bere jainkoetara: itzuli zaitez zure koinatuaren ondotik. 1:16 Eta Ruthek erran zuen, Ez nazazu othoi eguiten hi utzi, edo itzultzeko zure ondotik: zeren nora zoazen, joango naiz; eta non zauden ostatu, ni ostatu egingo du: zure herria izango da nire herria, eta zure Jainkoa ene Jainkoa. 1:17 Non hilko zaren, hilko naiz ni, eta han ehortziko naute; niri, eta geiago ere, heriotzak zu eta ni banatzen baditu. 1:18 Ikussi zuenean irmoa zela berarekin ioateko, orduan zuen utzi zion hitz egiten. 1:19 Joan ziren bada biak Belenera heldu arte. Eta gertatu zen, noiz Belenera ethorri ziren, hiri guzia hekien inguruan hunkituta, eta Esan zuten: Hau al da Noemi? 1:20 Eta harc erran ciecén, Ez iezadazue deitu Noemi, deit nazazue Mara Ahalguztidunak oso mingotsa egin dit. 1:21 Bete irten nintzen, eta Jaunak hutsik ekarri nau etxera: zergatik bada? dei nazazue Noemi, Jaunak ene kontra testigantza eman duela ikusirik Ahalguztidunak gaitzetsi nau? 1:22 Itzuli zen bada Noemi, eta Rut moabitarra, bere alabarekin hura, Moabgo lurraldetik itzuli zena, eta heldu ziren Belen garagar uztaren hasieran.