Salmoak
144:1 Bedeinkatua izan dadila Jauna, nire indarra, nire eskuak gerrarako irakasten dizkidana, eta nire
behatzak borrokatzeko:
144:2 Ene ontasuna, eta ene gotorlekua; ene dorre gorena, eta ene libratzailea; ene
ezkutua, eta konfiantza dudana; ene herria menpean jartzen duena.
144:3 Jauna, zer da gizakia, haren ezagutza har dezazun? edo gizonaren semea,
kontu egiten duzula!
144:4 Gizona hutsalkeriaren antzekoa da: bere egunak iragotzen den itzala bezala dira.
144:5 Makurtu zure zerua, Jauna, eta jautsi: ukitu mendiak, eta
erre egingo du.
144:6 Bota tximistak, eta sakabanatu itzazu: bota ezazu zure geziak, eta
suntsitu.
144:7 Bidal ezazu zure eskua goitik; libra nazazu, eta libra nazazu ur handietatik,
ume arraroen eskutik;
144:8 Zeinen ahoa hutsalkeria mintzo baita, eta haien eskuina eskuineko eskua da
faltsukeria.
144:9 Kantu berri bat abestuko dizut, Jainko, salterio eta salterio baten gainean.
Hamar sokako tresna abestuko dizut laudorioak.
144:10 Bera da erregeei salbamena ematen diena, David berea libratzen duena
ezpata mingarritik zerbitzaria.
144:11 Kendu nazazu, eta libra nazazu aho arrotzen eskuetatik
hutsalkeria esaten du, eta haien eskuineko eskua gezurrezko eskua da.
144:12 Gure semeak gaztetan hazitako landareak bezala izan daitezen; hori gure
alabak izkina-harri bezala izan daitezke, a-ren antzekotasunaren ondoren leunduak
jauregia:
144:13 Gure biltegiak beteak izan daitezen, era guztietako biltegiak eskainiz: gurea
ardiek milaka eta hamar mila atera ditzake gure kaleetan:
144:14 Gure idiak lan egiteko sendoak izan daitezen; ez dela hausturarik izan, ezta
irten; gure kaleetan ez dela kexarik egon.
144:15 Zorionekoa da jende hori, halako batean dagoena: bai, zorionekoa da jende hori,
zeinen Jainkoa baita Jauna.