Salmoak 144:1 Bedeinkatua izan dadila Jauna, nire indarra, nire eskuak gerrarako irakasten dizkidana, eta nire behatzak borrokatzeko: 144:2 Ene ontasuna, eta ene gotorlekua; ene dorre gorena, eta ene libratzailea; ene ezkutua, eta konfiantza dudana; ene herria menpean jartzen duena. 144:3 Jauna, zer da gizakia, haren ezagutza har dezazun? edo gizonaren semea, kontu egiten duzula! 144:4 Gizona hutsalkeriaren antzekoa da: bere egunak iragotzen den itzala bezala dira. 144:5 Makurtu zure zerua, Jauna, eta jautsi: ukitu mendiak, eta erre egingo du. 144:6 Bota tximistak, eta sakabanatu itzazu: bota ezazu zure geziak, eta suntsitu. 144:7 Bidal ezazu zure eskua goitik; libra nazazu, eta libra nazazu ur handietatik, ume arraroen eskutik; 144:8 Zeinen ahoa hutsalkeria mintzo baita, eta haien eskuina eskuineko eskua da faltsukeria. 144:9 Kantu berri bat abestuko dizut, Jainko, salterio eta salterio baten gainean. Hamar sokako tresna abestuko dizut laudorioak. 144:10 Bera da erregeei salbamena ematen diena, David berea libratzen duena ezpata mingarritik zerbitzaria. 144:11 Kendu nazazu, eta libra nazazu aho arrotzen eskuetatik hutsalkeria esaten du, eta haien eskuineko eskua gezurrezko eskua da. 144:12 Gure semeak gaztetan hazitako landareak bezala izan daitezen; hori gure alabak izkina-harri bezala izan daitezke, a-ren antzekotasunaren ondoren leunduak jauregia: 144:13 Gure biltegiak beteak izan daitezen, era guztietako biltegiak eskainiz: gurea ardiek milaka eta hamar mila atera ditzake gure kaleetan: 144:14 Gure idiak lan egiteko sendoak izan daitezen; ez dela hausturarik izan, ezta irten; gure kaleetan ez dela kexarik egon. 144:15 Zorionekoa da jende hori, halako batean dagoena: bai, zorionekoa da jende hori, zeinen Jainkoa baita Jauna.